-
- Konu Sahibi snowflowers
- #21
Teşekkür ederim. Gerçekten doğru buraya da bunun için yazdım düşüncelerimin yanlışlığını doğruluğunu çözebilmek için.Anladığım kadarıyla bu hayatta mutluluğu pek yakalayamamış birisiniz.kendiniz de söylüyorsunuz bu dünya dertten, sorundan başka birşey değil.ee o zaman niye kendi memnun olmadığınız bir yere başkalarını getirmeye çalışıyorsunuz.bu mantıklı mı sizce? Öyle çok da istemiyorsunuz sanki.canınız sıkılıyor gibi geldi bana.haa kendi görüşüm de bu yönde zaten.dertten başka birşey değil bu dünya.bence neslimiz tükenmeli.kendim de yapmayacağım.siz de yapmayın bence.
Yani çevre baskısı vs her insan hata yapar. Ben de bu hatadan dönmek ve yanlışlarımı fark etmek için yazdım. Ve şikayet değil de böyle olması gerekiyormuş demekki diye düşünüyorum.Kaç yaşındasınız?
Bana pek kaçış için evlilik yapmış gibi gelmediniz. Çünkü hem erken evlilik yaptığınızdan şikayet ediyorsunuz hem de 2 senedir hiç bir sorun olmadığı halde hamile kalamadığınızdan şikayet ediyorsunuz.
Bu yaz kurs açıp öğretmenlik yapicam zaten.insallah en kısa sürede evden de ayrılmaya çalışıcamBende sizin gibi küçük evlendim , size tavsiyem çocuk yapsanız daha çok karışırlar gibi geliyor bana , evden uzaklaşın , nasıl olacak peki çalışın derim ben . iş kura gidin , bir konuşun iş bulun. Bir arkadaşım da kv ile aynı evde yaşıyordu. Oda çalışıyordu çözümü böyle buldum diyordu . Ki kv çok iyidi gelinim çalışıyor yorgun geliyor işten derdi .
Çok teşekkür ederim cevabınız için. Bazı şeylerin farkına vardığım için düşüncelerimi ilk sizlerle paylaşmak istedim.Öncelikle bu Yaz kurs açıp öğretmenlik yapicam zaten. Daha sonra psikolojik destek almayı planlıyorum. Çocuk konusunda da çok kararsızdim. Çevre baskısı vs de etkiledi galiba bilemiyorum. Şu an yanlış bir karar olduğunun farkına vardım l. Tekrar anlayışınız ve güzel cevabınız için teşekkür ederimYazınızı okurken ailesinden kaçmak için evlenmesine rağmen sadece bedeni o evden çıkmış birini gördüm.
Akıl olarak, duygu olarak hala ailenizden kopamamışsınız, fiziksel olarak o evin içinde olmasanız da duygusal olarak o evin yüklerini yüklenmeye devam ediyorsunuz. Bunun yanı sıra evlisiniz ancak o evliliği ne kadar sahiplendiğiniz şüpheli.
Yani bana sorunlarla nasıl baş edeceğini bulamamışken evlenip bu sorunlara yenilerini ekleyen, sorunlar içinde kaybolmuş toy bir insan izlenimi verdiniz.
Üstelik duygusal olarak bir sorumluluğu kaldıramazken buna yenilerini ekleyip bir de bebek sahibi olmak istiyorsunuz. Yani enine boyuna düşünmeden yepyeni ve emin olun ki hepsinden daha ağır bir soumluluğu üstlenmek istiyorsunuz. Açıkçası siz bu durumdayken hamile kalacak olsanız bebeğiniz için üzülürüm.
Öncelikle şunun farkına varın ki illa ki evlenir evlenmek çocuk yapmak zorunda değilsiniz. Kendiniz de dahil kimseye doğurabildiğinizi kanıtlamak zorunda değilsiniz. Bu dünyaya bir can getirmek demek o bebeğin maddi ihtiyaçlarının çok ötesinde duygusal ihtiyaçlarını karşılamayı gerektirir ki siz henüz bunu yapabilecek olgunlukta değilsiniz.
Bence yapabiliyorsanız ilk yapmanız gereken şey psikolojik destek almanız olacaktır.
Anne babanızdan ya da kardeşlerinizden sorumlu olmadığınızı idrak etmek, kendi hayatınızın sorumluluğunu almak için iyi bir başlangıç olacaktır. Bir işe girip eşinizin ailesinin "o onu dedi, bu bunu yaptı" etrafında dönen hayatlarından uzaklaşmak, merkezinde kendinizin olduğu bir hayat kurmak bakış açınızı da değiştirecektir.
Kendinize değer vermeyi öğrendikten sonra eğer evliliğiniz de huzurluyda, işte o zaman çocuk konusunu tekrar gündeminize alabilirsiniz. Bunun öncesinde bebek sahibi olma kararı hayatınızda düşüncesizce aldığınız bir diğer karar olmaktan başka bir şey olmayacaktır. Buradaki tek fark bu sefer sadece kendi hayatınıza değil masum bir hayata da zarar verecek olmanız. İyi düşünün lütfen.
Yani çevre baskısı vs her insan hata yapar. Ben de bu hatadan dönmek ve yanlışlarımı fark etmek için yazdım. Ve şikayet değil de böyle olması gerekiyormuş demekki diye düşünüyorum.
Tek şansım galiba eşimin arkamda durması. Tabi sorunlarımız çok oldu tartışmalarımız. Benim de çok hatalarım oldu ama herşeye rağmen arkamda durdu Ailesine karşı vs.Çocuk olunca o dertler katlanarak büyür,çünkü sizin iç huzurunuz yok Oyalaniyim diye çocuk yapılmaz.Hobi edinilir,ortam değiştirilir vb.....
Siz hallonulmayan sorunların üstüne bir de çocuk ekliyorsunuz.Bunun doğumu,lohusaligi var işinize burnunu sokacak insan dolu etrafınız,koca da arkanızda durmazsa eyvah eyvah o zaman yersiniz ayvayı....
Zaten erken yaşta evlenmediniz mi, ne çevre başkası? Ayrıca hata falanda yaptığınızı sanmıyorum. Çünkü 2 seneden beri korunmadan hamile kalmayı beklemişsiniz, buda her şeyi planlı ve programlı yaptığınız anlamına geliyor.
Tam olarak burda anlatılan gibi. Yani insanlar böyle düşünüyor genelde bende dahil çocuk yapmanın ne demek olduğunu. Nasıl sorumlulukların olduğunu bilmeden anlamadan cevereye bir marifet miş gibi sunulması ve dogurabildigini kanitlaması. Her kafadan çocuk var mı? ne zaman düşünüyorsunuz? Neden yapmıyorsunuz? Tarzında şeyler söyleniyor. İster istemez etkileniyorum. Ama iyiki olmamış. Başımıza gelen şeyler için demekki hayırlısı buymuş demek gerekiyormuş. Çünkü bazen biz neyin bizim için hayırlı olduğunu bilemiyoruz..Öncelikle şunun farkına varın ki illa ki evlenir evlenmek çocuk yapmak zorunda değilsiniz. Kendiniz de dahil kimseye doğurabildiğinizi kanıtlamak zorunda değilsiniz. Bu dünyaya bir can getirmek demek o bebeğin maddi ihtiyaçlarının çok ötesinde duygusal ihtiyaçlarını karşılamayı gerektirir ki siz henüz bunu yapabilecek olgunlukta değilsiniz.