How to install the app on iOS

Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.

Not: This feature may not be available in some browsers.

İçimdeki Med-cezir'ler :)

_MedceziR_

«DirenTürkiye»
Kayıtlı Üye
15 Ekim 2010
16.931
12.191
298
İzmir
Hissettiklerimi, beğendiklerimi, güldüklerimi ve üzüldüklerimi paaylaştığım bir sayfam olsun istedim benim de:17:




Unutma,
Bir gün kaldığın yerden başlayacaksın
Biri seni bulacak...
...Önce korkacaksın eski acılara yakalanmaktan
Biraz ürkeceksin.
Ne kadar dirensen de nafile
İnsansın sonuçta seveceksin....
Eski acılara bakıp da küsme sevdalara
Gavura kızıp da oruç bozulmaz
Sök at kafandan acaba'ları!
Bir kemik aynı yerden
İki defa kırılmaz..
Artık kararmaz gecelerin.
Bir daha yaşlar akmaz gözünden.
Sabahların gecikmez.
Kim bilir ağladığın günlere gülersin
Bir defa öldün ya zamanında?
Bir daha ölmezsin...
 
Son düzenleme:
Hayırlı uğurlu ola Med:16:

Bana da izin var mı bir iki cümle paylaşayım içimden:17:

Umudun tam anlamını yaşamadık mı bu zamana kadar?
Bütün olumsuzluklar karşısında yıkılmadık, dik durmadık mı?
Bir gün ağladıysak, iki gün gülmedik mi şu hayatta?
Kendimiz muhtaçken, derdi olana derman olmadık mı?
Küçücükken bile, annesi babası olmayan çocukları düşünüp onlar için üzülmedik mi?
Ne olursa olsun şükretmedik mi?
Evet bunları yaptım, yaptım da...
Eee zamanı gelmedi mi artık kendimi düşünmenin?
Ey mutluluk geldin, geldin de yarım bırakma.
Kapıdan girdin, bacıyı da tıkadım haberin ola...
 
Son düzenleme:
Olmaz mı kuzum, eksik olma bu konudan:54:



Çocuk,
Her vedanın ardında bir bekleyeni vardır kimsenin bilmediği
Ve her gözyaşının altında bir dua kimsenin duymadığı
Çevir gökyüzüne başını.
Bakma arkana!
Daha sert basa basa, daha güçlü!
Anlat bu kara şehrin yollarına ak adımlarınla!
Gitmek yenilmek değildir kazanmak da!
Gitmek gitmektir işte.
Hepsi bu. .........
 
Hayırlı olsun konun Med :3:

Benim çok beğendiğim,ve yeni keşfettiğim bir sözü paylaşayım bende

Bana zoru anlatma
O benim hayat felsefem
Öfkeyle kalkarsam
Zarar vermeden oturmam!
 
İhanetin bırakmıyor peşimi;
“Senin canını benden başkası yakamaz” diye.
O kadar mı sevdin beni?
Ki o kadar büyük adımlarla gittin?

Veresiye mutluluk vermeyi kabul etmiyor artık
Yüreğimin kenar mahalle satıcısı olan gururum..

Şimdi kal, gelme..

Gidişine ansiklopediler yazılırdı da
İsraf-ı kelam’a gerek yok..!
 
Demiştin ya,

''her başlangıç hazin bir sona kapı aralıyor!..''


Hiçbir son, ilki kadar acı vermiyor insana..

İlk Aşk..

İlk Yalan..

İlk Göz Ağrısı..

İlk ihanet...


Sen şimdi git ;

Başka bir son bul kendine..

Artık SON bul ömrümde..
 
Damarımı kestin ama kendi kanına girdin...


Gittiğin yol, senin yolun değil.
Yüreğin o yolları bensiz arşınlamaz.
Sen o masala ait değilsin..
Ve artık bu gerçeğe de...


Aklını katlayıp uçurduysan kayalardan.
Süzülerek çakıldıysa yere.
Kan akmadıysa parçalanan ruhundan,
Benden bilme.

Karanlıktı deme, ışık yoktu deme.
Baktım, yoktun deme.
Tozumdan utana utana döndüm kaç kere.

Ben hep aynaydım.
Senin ışık dolu gölgendim.

İhanet dolusu bir adam olmak senin seçimindi.
 
Bu gece alkolle sabahla; ona de ki: Ben kanıma kırmızı rengi veren kişiyi kaybettim....
 
Son düzenleme:
İnsan hiç azrailini görebilir mi demeyin ! Ben ona ''sana aşığım'' bile dedim .

Artık seni öldürmek en iyisi be aşk; en azından nerede yattığını bilirim...
 
Ve gittin…
Oncesini dusunmek istemedigim sonrasi ise mechul bir askti yasadigimiz…
Ve ask bitti…
Giderken geride biraktigin,icinden seni de almayi unttugun bir kalp…
Biraz hasarli,urkek,bi o kadar da beceriksiz…
Seni unutmayi bile beceremedi bu kalp…
Ask bitti…

Sensiz uyuyamadigim geceler,karanliktan korktugumda cevirdigim numara,sabah kalktigimda huzur verici sesin yok,gozlerin yok…
Dedim ya gittin…
Sen gittin gideli bu ilk ve son mektubum sana…
Artik seninleyken yazdigim siir ve mektuplari duzeltiyorum ve duzeltecegim…
Seni seviyorumlari ‘seni ne cok sevdim’ yaptim,meger ne cok seni seviyorum yazmisim,seni opuyorumlari ‘seni ozluyorum ‘ yaptim…
Yaptim da bir ‘seni unuttum’ yapamadim…
‘Seni unutmaliyim’da kaldi hep…
Seni unutmaliyim…!!!

Ve gittin…
Sadece bitti dedin…
Fazlasina gerek yoktu zaten…
Herkes anlamak istedigini anlardi degil mi…
Ama inan hicbir sey anlamiyorum…
Sana lanetlermi yagdirmaliyim? yoksa yolun acik olsun mu demeliyim…?
Yok bu cok fazla,dilerim Allah’tan bensiz gittigin hic bir yol acik olmasin…!!!
Sensiz aldigim nefes nefes degilken,bensiz aldigin nefes nefes olmasin…

Yok bu da cok fazla…
Ben kiyamam ki sana…
Ben sadece geride biraktigin bu beceriksiz kalp icin yalvariyorum…
Gel unuttur bana seni...
 
Bu gece senin gecen sevgilim.
Yeni bir paket sigara aldım, yaşadın.
Bu gece yokluğuna ne şiirler yazarım, ne gözyaşları dökerim..
Ne yakarışlar,
Ne yalvarışlar..
Yoksun ya, avutmuyor hiçbir şey yüreğimi.
Ve zehirliyorum kendimi..

İlk sigara..
Nasıl da özlemişim şu dumanı.
Ve nasıl da özlemişim “seviyorum” yalanları uydurmanı..
Gözlerimi severdin en çok, gözbebeklerimi..
Şimdiyse sigaramın dumanında zehirliyorum yetim kalan bebeklerimi..
Büyük bir iç çekiş..
Karşılıklı içtiğimizin tadını alamıyorum inan.
İzmarit mezarlığıma ilk şehidimi gömüyorum, küller arasında.
Ben senin sesini de özledim aslında..
Hele o kulağımda çınlayan son sesin;
“Bitti” deyişin,
“Hayatına ettim" diye sızlanışın..
Neyse..

İkinci sigarayı da yerleştiriyorum parmaklarımın arasına.
Hani öpmeye kıyamadığın dudaklarım var ya,
Yokluğunda Afrika kadar aç, aşkına..
Yine de annesiyim, doyurmalıyım bir şekil.
Benim de tek çözümüm sigara..
Sessizlik… Sensizlik…
Saymadım, kaçıncı şehidi de gömüyorum kül tablasına.
Ama son iki sigaram kaldı..
Ne çabuk bitti bu gece, ne ara?
Daha sensizliği dolduramadım ki ciğerlerimin en doruğuna..
Saate bakıyorum..

Ne zaman güneş doğdu bu odaya?
Gözyaşlarımı kim işledi bu kağıda?
Son sigaram da dudaklarım arasında..
Gözlerim buğulu,
Yoksun..

Hiç olmamıştın zaten.
Kimsem de kalmadı senden sonra hayatımda..
Bir kimsesizlik..
Bir yalnızlık..

Sen hayatıma girmeden önce değildim ben böyle.
Ve inanır mısın, kimseyi sevmemiştim böyle ölesiye.
Değer bilmedin.
Varmış gibi görünen ama asında olmayan tek organındı kalbin.
Hani derdim ya sana, sen “aşk”sın diye..
Değilmişsin.
Sen bir hiç’mişsin gözlerimde..
Ve son kez geçmişe bakıyorum, “Neyim var?” diye.
Sen varsın..
Ve hep de geri de kalacaksın !
 
"K adınım" derken, sesinde ki o titremeyi, kokumu içine derin derin çekmeni özledim.
Kirli ve bitik te olsa, bana olan aşkını özledim.



Unutamayacaksın beni , sen de benimle tamamlayacaksın ömrünü...
Çünkü gelen gideni özletir aşkta.

İyi geceler ömrüm.
İyi geceler Allahın belası.
 
Son düzenleme:
Vaayyy be Med'im Cezir'im ne güzel bir konu bu ne güzel şiirler.Hele birtanesine bayıldım devamını beklerim:)
 
"Biz küçükken, çok büyüktük... Mesela kollarımızı bir açardık, dünyayı kucaklardık! Güzeldik, biz küçükken..."
 
"Tehlikenin farkında mısınız? Yaptığı işlerle değil de kurduğu ilişkilerle bir yerlere gelenlerin sayısı hızla artıyor."
 
Back