- Konu Sahibi abercrombie
- #1
Seni özlüyorum.
Aramızda ne geçerse geçsin vazgeçemediğim tek şey seni özlemek.
Özlüyorum seni,nerede olursa.
Bir an,öyle bir an oluyor ki bazen,o an o şey başlıyor içimde yeniden.
Seni sevmeye ilk başladığımdaki o his.Gelip oturuyor yine eski yerine.
Vazgeçemiyorum seni özlemekten.
Sana olan öfkem çok olsa da,kaçıp uzaklaşsam da kurtulamıyorum.
Her şey birer birer gözümde.Hepsi benimle.
Biliyorum bitti.Biliyorum,senden bir şey beklemiyorum.
Artık biz olamayız yeniden,beceremeyiz biliyorum.
Ama ne olursa,nerede olursa o an özlüyorum işte,durduramıyorum.
Bir acı saplanıyor yüreğime,susturamıyorum.
Yüreğim kanıyor ama müdahale edemiyorum.
Sustuklarım büyüdü içimde,canım acıyor,kabullenemiyorum.
Bana uzattığın o şefkatli ellerini özlüyorum.
Biliyordum,kimse olmasa da sen vardın yanımda.
Bir şey olsa kaçıp saklanabilirdim yanında.
Kimse sevmese,sen severdin beni biliyordum.
O zaman içinde herkes kaçıp gitse,sen dururdun benimle biliyordum.
Yaşamak ne kadar değerli olsa da,sensiz ne kadar zor olduğunu anlatmak mümkün olmuyor.
Aşkı çok özledim,sevmeyi,sevilmeyi,bir yabancının sevgisini değil ama,seninkini özlüyorum.
Zor olanı istiyorum.Gücüm kalmadığı içinde,sadece bu mektubu yazabiliyorum.
Bu yaşta bu kadar tükenir miymiş insan.
Bu kadar kısa zamanda biter miymiş büyük sanılan bir sevda.
ınanırdım hep sana,hep burada benimle olacağına inanırdım .
Ben kaçsam kovalarsın diye düşünürdüm hep.
Bir gün ben vazgeçmeye kalksam da sen kaldırırsın diye düşünürdüm yeniden.
Ben çok çabaladım,çok uğraştım,bunu görüp,hissedip sen de gitmezsin zannediyordum.
Başkalarıyla mutlu olamazsın,hep beni ararsın,en kötüsü de hep benimsin zannediyordum,hep senin.
Seninle hep hayaller kurardım,her yol bir şekilde sana çıkardı hep.
Sen varken,kimse beni kıramazdı,şimdi içten içe kırılıyorum.
Yoruluyorum yokluğunda,varlığında olduğundan daha fazla.
Bazen gülerken,inatla düşüyorsun aklıma.ınadına seni hatırlatıyorlar sanki bana.
Bir söz,bir bakış,bir ima,deliricek gibi oluyorum.
Ya da bazen ufak bir şey oluyor,kendi kendime gülümsüyorum,etrafımdakilere anlatsam,anlamazlar biliyorum.
Sadece sen anlarsın,koşup anlatmak istiyorum,yine birlikte gülmek,yapamıyorum,sana doğru kımıldayamıyorum.
Benden sonra yaşadın mı büyük bir sevda daha merak ediyorum.kolay aşık olamazsın bilirim,çok uğraştım,sabrettim.
Neden bilmiyorum ama seninle olmak istemiştim.
Seni sevmek istedim,çok sevmek,seni hep sevmek istedim.
ınan istedim bana,ne olursa olsun inan.
Başarmıştık,çok güzel bir yoldaydık,bu güne kadar kimi sevdiysem yanılmıştım,ama sende bu duyguyu hiç tatmadım.
Hala pişmanlık yok yüreğimde sana karşı,hala iyikilerle anıyorum seni.ılk konuşmalarımızı hatırlıyor musun,iki yabancı.
Sen çok sonra alışmıştın bana,bense alışmanı beklemiştim.
Sonra sevdin sen de zamanla,ağlama kıyamam derdin.
Bu adam nerede şimdi,kiminle,ne yapıyor,merak ediyorum.
Hayatımda olmana o kadar çok alışmışım ki,hala kendimi sana göre ayarlıyorum.
Hala seninle yaşıyorum.
Sen bilmezsin ama,ben hala dertlerimi seninle paylaşıyorum.
Yastığımda sen varsın gözlerimi kapatınca,anlatıyorum sana,sonra birkaç damla süzülüyor yastığa,susmak istesemde,içimde adını çığlıklarla söyleyen bir ses var durduramıyorum.
Uykuya dalıyorum,sonra uyanıyorum,ilk gözümü açtığımda,seni düşünüyorum.
Tam o an başlıyorum düşünmeye,her gün aynı,ne bir eksik ne bir fazla.
Sana alıştığım,seni kaybetmekten korktuğum ilk günden beri hep aynı.
Bütün çıkışlar sana,korkuyorum.
Bir daha sevemezsem eğer,senin adınla,bu dört duvar arasında,sensiz yaşlanıcam diye korkuyorum.
Gelemiyorum,ama seni merak etmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Deniyorum olmuyor,zorluyorum kendimi,seni düşünmemeye çalışıyorum yapamıyorum.
ıstemeden de olsa seni özlüyorum.Ben,beni soracak olursan eğer,bil ki ben içimde bir yerlerde hep seninle yaşıyorum.
Hoşçakal..
Aramızda ne geçerse geçsin vazgeçemediğim tek şey seni özlemek.
Özlüyorum seni,nerede olursa.
Bir an,öyle bir an oluyor ki bazen,o an o şey başlıyor içimde yeniden.
Seni sevmeye ilk başladığımdaki o his.Gelip oturuyor yine eski yerine.
Vazgeçemiyorum seni özlemekten.
Sana olan öfkem çok olsa da,kaçıp uzaklaşsam da kurtulamıyorum.
Her şey birer birer gözümde.Hepsi benimle.
Biliyorum bitti.Biliyorum,senden bir şey beklemiyorum.
Artık biz olamayız yeniden,beceremeyiz biliyorum.
Ama ne olursa,nerede olursa o an özlüyorum işte,durduramıyorum.
Bir acı saplanıyor yüreğime,susturamıyorum.
Yüreğim kanıyor ama müdahale edemiyorum.
Sustuklarım büyüdü içimde,canım acıyor,kabullenemiyorum.
Bana uzattığın o şefkatli ellerini özlüyorum.
Biliyordum,kimse olmasa da sen vardın yanımda.
Bir şey olsa kaçıp saklanabilirdim yanında.
Kimse sevmese,sen severdin beni biliyordum.
O zaman içinde herkes kaçıp gitse,sen dururdun benimle biliyordum.
Yaşamak ne kadar değerli olsa da,sensiz ne kadar zor olduğunu anlatmak mümkün olmuyor.
Aşkı çok özledim,sevmeyi,sevilmeyi,bir yabancının sevgisini değil ama,seninkini özlüyorum.
Zor olanı istiyorum.Gücüm kalmadığı içinde,sadece bu mektubu yazabiliyorum.
Bu yaşta bu kadar tükenir miymiş insan.
Bu kadar kısa zamanda biter miymiş büyük sanılan bir sevda.
ınanırdım hep sana,hep burada benimle olacağına inanırdım .
Ben kaçsam kovalarsın diye düşünürdüm hep.
Bir gün ben vazgeçmeye kalksam da sen kaldırırsın diye düşünürdüm yeniden.
Ben çok çabaladım,çok uğraştım,bunu görüp,hissedip sen de gitmezsin zannediyordum.
Başkalarıyla mutlu olamazsın,hep beni ararsın,en kötüsü de hep benimsin zannediyordum,hep senin.
Seninle hep hayaller kurardım,her yol bir şekilde sana çıkardı hep.
Sen varken,kimse beni kıramazdı,şimdi içten içe kırılıyorum.
Yoruluyorum yokluğunda,varlığında olduğundan daha fazla.
Bazen gülerken,inatla düşüyorsun aklıma.ınadına seni hatırlatıyorlar sanki bana.
Bir söz,bir bakış,bir ima,deliricek gibi oluyorum.
Ya da bazen ufak bir şey oluyor,kendi kendime gülümsüyorum,etrafımdakilere anlatsam,anlamazlar biliyorum.
Sadece sen anlarsın,koşup anlatmak istiyorum,yine birlikte gülmek,yapamıyorum,sana doğru kımıldayamıyorum.
Benden sonra yaşadın mı büyük bir sevda daha merak ediyorum.kolay aşık olamazsın bilirim,çok uğraştım,sabrettim.
Neden bilmiyorum ama seninle olmak istemiştim.
Seni sevmek istedim,çok sevmek,seni hep sevmek istedim.
ınan istedim bana,ne olursa olsun inan.
Başarmıştık,çok güzel bir yoldaydık,bu güne kadar kimi sevdiysem yanılmıştım,ama sende bu duyguyu hiç tatmadım.
Hala pişmanlık yok yüreğimde sana karşı,hala iyikilerle anıyorum seni.ılk konuşmalarımızı hatırlıyor musun,iki yabancı.
Sen çok sonra alışmıştın bana,bense alışmanı beklemiştim.
Sonra sevdin sen de zamanla,ağlama kıyamam derdin.
Bu adam nerede şimdi,kiminle,ne yapıyor,merak ediyorum.
Hayatımda olmana o kadar çok alışmışım ki,hala kendimi sana göre ayarlıyorum.
Hala seninle yaşıyorum.
Sen bilmezsin ama,ben hala dertlerimi seninle paylaşıyorum.
Yastığımda sen varsın gözlerimi kapatınca,anlatıyorum sana,sonra birkaç damla süzülüyor yastığa,susmak istesemde,içimde adını çığlıklarla söyleyen bir ses var durduramıyorum.
Uykuya dalıyorum,sonra uyanıyorum,ilk gözümü açtığımda,seni düşünüyorum.
Tam o an başlıyorum düşünmeye,her gün aynı,ne bir eksik ne bir fazla.
Sana alıştığım,seni kaybetmekten korktuğum ilk günden beri hep aynı.
Bütün çıkışlar sana,korkuyorum.
Bir daha sevemezsem eğer,senin adınla,bu dört duvar arasında,sensiz yaşlanıcam diye korkuyorum.
Gelemiyorum,ama seni merak etmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Deniyorum olmuyor,zorluyorum kendimi,seni düşünmemeye çalışıyorum yapamıyorum.
ıstemeden de olsa seni özlüyorum.Ben,beni soracak olursan eğer,bil ki ben içimde bir yerlerde hep seninle yaşıyorum.
Hoşçakal..
Son düzenleme: