Içimde bir erkek var

karmaşık bir his benimki.Daha çocukken başlayan birşey 3 yaşlarındayken annem kıvır kıvır upuzun saçlarımı kesmek istedi tamam dediğimi kestikten sonra kendimi çirkin hissettiğimi hatırlıyorum.Belkide ozaman başladı bu duygu.Kendimi erkek gibi hissediyordum hep kızım diyenlere kızardım babamla kahveye giderdim,en yakın arkadaşlarım erkekti onlarla daha iyi anlaşıyordum.Saçım orta 2 ye kadar hep kısaydı.Çocukluğumda gerçekten çirkindim çillerim vardı zayıftım sıskaydım utangaçtım çokta ağlayan inatçı bir çocuktum.İlk defa birinci sınıfta aşık oldum bir çocuğa ama ben çirkindim o benimle konuşmuyordu bile :)
16 yaşlarımda güzelleşmeye başladım.Ama hep içimde erkekmişim hissi var yanlış anlamayın kadınlara ilgi kesinlikle duymuyorum aksine şıpsevdi biriydim ben.Fakat kız arkadaşlarımda daha çok benim gibi erkeksi oturup kalkan kişiler oldu onlarla daha iyi anlaşıyorum hala öyle.Kendimi kadınlardan farklı buluyorum ses tonumda biraz kalın dıştan görünümüm tam bir bayan ama içimde hala erkekçe duygular var.Kadınlar genelde çıtkırıldım hanımhanımcık gibi ben hiç bir zaman örgü dantel sevemedim v.b.
Yaşım şuan 30 ve anneyim

sizlerde varmı böyle bir durum yada nedir bunun manası yakınlarınızda yaşayan birileri oldumu

Hissettikleriniz neler peki? bir cinsiyet karmaşasımı? sadece görsel olarak erkek giib görünmek ve bundan zevk almak gibimi yada içsel olarak kendinizi erkek gibi hissedip bayanlara ilgi duymak gibimi? cinsel olarak erkekden zevk almayıp, kendinizi erkek gibi görüp bayanlara ilgi duymanızmı? rahatsız olduğunuz şeyler tam nedir acaba?

cicime .!.:

karmaşık bir his benimki.Daha çocukken başlayan birşey 3 yaşlarındayken annem kıvır kıvır upuzun saçlarımı kesmek istedi tamam dediğimi kestikten sonra kendimi çirkin hissettiğimi hatırlıyorum.Belkide ozaman başladı bu duygu.Kendimi erkek gibi hissediyordum hep kızım diyenlere kızardım babamla kahveye giderdim,en yakın arkadaşlarım erkekti onlarla daha iyi anlaşıyordum.Saçım orta 2 ye kadar hep kısaydı.Çocukluğumda gerçekten çirkindim çillerim vardı zayıftım sıskaydım utangaçtım çokta ağlayan inatçı bir çocuktum.İlk defa birinci sınıfta aşık oldum bir çocuğa ama ben çirkindim o benimle konuşmuyordu bile :)
16 yaşlarımda güzelleşmeye başladım.Ama hep içimde erkekmişim hissi var yanlış anlamayın kadınlara ilgi kesinlikle duymuyorum aksine şıpsevdi biriydim ben.Fakat kız arkadaşlarımda daha çok benim gibi erkeksi oturup kalkan kişiler oldu onlarla daha iyi anlaşıyorum hala öyle.Kendimi kadınlardan farklı buluyorum ses tonumda biraz kalın dıştan görünümüm tam bir bayan ama içimde hala erkekçe duygular var.Kadınlar genelde çıtkırıldım hanımhanımcık gibi ben hiç bir zaman örgü dantel sevemedim v.b.
Yaşım şuan 30 ve anneyim

Genişletmek için tıkla...

canım örgü dantel bende sevmem, bunun erkek gibi hissetmele alakası yok yanikaydirigubbakcemile3
belkide ailene karşı bi tepki oluşturdun yada belki annen sana kadın gibi kadın örneği olamadı, sende rol model bulamadın başka kadın olarak
ama bu ağır bi hisse doktorluk olabilir
ama yok sadece erkek fatmayım diyosan, belki sende öyle bi kadınsın, yani kadın deyince, illa popüler kültürün bize dayattığı kadın tipi gelmemeli aklına
ama yok ben halimden memnun değilim değişmek istiyorum diyosan değişebilirsin, ilk olarak kk güzellik bakım topiklerine takılıp yaptıklarını yapmakla başlayabilirsin
ama halinden memnunsan mutluysan öyle kal, ne var yani:hulya:

Bu durum bende de var malesef zaman zaman daha da sık hissediyorumkafamçokkarıştı
ben bu konuyu araştırdım internette..uzman kişilerin yazdıklarını okudum falan..bu tarz hisler veya davranışlar ergenliğe girmeden yaşadığımız olaylardan kaynaklanabilirmiş..örnek veriyorum kadının küçük yaşta taciz edilmesi veya çok daha ağır olanı tecavüze uğraması.Veya kadının yine küçük yaştan itibaren şiddet görmesi vs vs.. ayrıca birisi de demiş ya anne rol model olamamış olabilir diye..bunun da etkisi olabilir..ama bunların özünde bence de kişinin yaradılışı var..bi yerde okumuştum her insanda erkeklik ve kadınlık hormonu varmış hatta bunlar bildiğimiz testestorojen ve östorojen(doğru yazdım umarım) hormonları..mesela bu erkeklerdeki kadınlık hormonu daha fazla çalıştığında malum sizin de bildiğiniz türden oluyorlarkaydirigubbakcemile3
şaka bir yana ben de bazen kendimi erkek gibi hissediyorum..karşı cinse ilgi duyuyorum o konuda herşey normal..çok anaçımdır,yemek yapmayı severim,çocuklara bayılırım,evinin kadını olacak tarzdayım..dış görünüşüm de çok erkeksi değil hatta sesim kalın değildir..sadece etek giymem,kırıtmam,erkek gibi yürürüm falan topuklu ayakkabı hiç giyememlaelaelaelaelaemakyaj yapmayı severim ama kendimi dişi gibi hissetmiyorumbenneyaptımki
hayatımda uzun zamandır şöyle adam gibi birisi de yok 5 senedir:çok üzgünüm:
bence kendi adıma konuşayım; dişi olduğumu bana sanırım hayatıma girecek kişi hissettirecek..çünkü bu öyle bi his ki bazen sevilmeyi haketmediğimi falan düşünüyorum..cinsiyet karmaşası yaşıyorum..umarım biz ve bizim gibiler atlatırız bu durumua.s.

açıkçası ben kız olmayı bi yük gibi taşıyorum. özellikle ergenlikte çok problem çektim şimdi geçti mi hayır bir kız gibi davranıyor kız gibi yaşıyorum ama onun içimdeki sesini sadece bastırmayı öğretti geçen yıllar.. kız olarak mutsuz muyum? aslında hayır ama bir erkek olarak daha bi farklı olurdu hayat. biliyorum ki hep bunun özlemiyle geçecek. hep uzaktan bakmak zorunda kalacağım özendiğim o ortamlara yaşamlara.. ait olmadığım bir gürühun tarafında yer almam gerekecek. Buna gücüm var mı bilmiyorum.. 22yaşındayım ve daha şimdiden gün sayıyorum bitmesi için bu yaşamak mı işte her neyse..

Cinsiyetinle ilgili bir özgüven problemin var.Erkek olmak sana hep daha güvenli ,daha saygı değer görünmüş.Erkek gibi olduğun zaman kendini önemli hissediyorsun.Kendinle barışman cinsiyetinle barışman gerekiyor.Hormonal bir problemin olduğunu ya da eşcinsel olduğunu düşünmüyorum.Sadece kendini ve cinsiyetini değerli bulmalısın.Kadın olmanın ne kadar gurur verici bir şey olduğunu aslında görmelisin.Kendi kadınsal özelliklerini keşfetmeli ve onları sevmelisin.Etrafında kadına ne derece değer verildiği de önemli aslında ailende çevrende kadın hep 2.3.sıralarda yer aldıysa bu da seni etkilemiştir.Tabi babanın sana erkek çocuk gibi davranmış olması da etkendir.Bunları irdelemelisin kendinde, yardım almalısın.

Çocukluğunda babanın sevgisini ancak erkek çocuk gibi davranırsan sürdürebileceğin gibi bir görüş elde ettiysen bunu tüm yaşamına genellemiş olabilirsin.Ancak erkek gibi davrnırsam insanlar beni sever ve ben de kendimi severim ,iyi hissederim gibi.Çocukluğumuzda yaşadığımız olaylar bizi çok etkiliyor çünkü.ailemizin bize olan yaklaşımları bizim benlik algımızı olşturuyor.

canım seni sevip seninle evlenen eşin var çocuğun olmuş şimdide kadınlaşmaya bak bence kadınlığının kıymetini bil eşinle aran nasıl peki bu durumundan rahatsız oluyormu hiç...