- 28 Kasım 2020
- 982
- 1.738
- 63
- Konu Sahibi Kahvekokusu34
-
- #21
Görüşmüyorum cunku nasıl tekrar eskisi gibi güvenebilirim bilmiyorum zaten hassas bir insanım bununla da karşılaşmak travma oldu bende ve ailesi de sahip çıkmıyor ilaçlarını içmesini söyleyen kimse yok ve toplum icin çok tehlikeli maalesef .Ve insanları çok kafaya takan biriydi lisedeki hocasından bile her gün saatlerce nefretle bahsederdi dusuk not verdiği için .Yani davranışları bana tuhaf geliyordu ama ilaç kullandığını hastalığı olduğunu bilsem daha farklı davranırdım .6 ay aynı evde kaldık en son bu olay oldu işte bende ailemin yanına geri döndüm ama hala korkularım çok büyük yaşamayan bilmezKıyamam size gercekten uzuldumarkadaşınızla gorusuyormusunuz peki
Aslında belki bunları yaparken duygularla başa çıkma becerisini gözardı ettniz ya da öyle bir ortam olmadığı için bu becerisi tam gelişemedi, ya da işte korku, endişe gibi hisler tanıdım değil.. ama dediğim gibi sizinle açıkça paylaşması çok güzel; öğretmenim ama bu tarz problem davranışlrla okulda çok rastlamıyoru ya da aile paylaşmayabiliyor. Ama annem olsam da başıma gelse; öncelikle onu anladığımı, korkunun doğal bir duygu olup zaman zaman hepimizin bir şeylerden korktuğunu söylerdim. Sonrasında bahsettiği şeylerin gerçek olmadığını vurgular, ancak hislerini benmle paylaştığı için çok mutlu olduğumu yinelerdim. Ne kadar özen göstersek de çocuğun mizacını da göz önünde bulundurunca bir elsik kazanım illa ki çıkıyor işte. Öyle nir ruhsal sorun diye algılyıo telaş yapmayın ama. İnsam psikoloji karmakarışık bir yapı, ojul öncesi dönem kişilik oluşumunda kritik bir süreç illaki bocalanacak arada. Uzun vadede düşünmeyin bunu, yukarda arkadaş bir kitap önermişti onu da okuyabilirsiniz. Birlikte zaman geçirin, kendisini sözlerle değil davranışlarla güvende hissetsin. GeçecektirÇok tesekur ederim , çocuğum kendisini aynı büyük bi yetişkin gibi ifade eder anlatır net yani bi yeri agrisa onu net duzgun aynı şekil anlatırben çok hasas büyüttüm onu hiç kızmadım bagirmadim üzmedim kurallar koydum ama sıkmadım hiç hani beni üzen şey piskoljisine bu kadar onem verirken bir sorun mu oluştu bu beni üzdü inşallah dediniz gibi basit bi korkudur , ben rahatlatıcı konusrum hep yavrumla
Ay canım benim çok haklısın kim olsa korkar , bence de mantıklı plan görüşmemekGörüşmüyorum cunku nasıl tekrar eskisi gibi güvenebilirim bilmiyorum zaten hassas bir insanım bununla da karşılaşmak travma oldu bende ve ailesi de sahip çıkmıyor ilaçlarını içmesini söyleyen kimse yok ve toplum icin çok tehlikeli maalesef .Ve insanları çok kafaya takan biriydi lisedeki hocasından bile her gün saatlerce nefretle bahsederdi dusuk not verdiği için .Yani davranışları bana tuhaf geliyordu ama ilaç kullandığını hastalığı olduğunu bilsem daha farklı davranırdım .6 ay aynı evde kaldık en son bu olay oldu işte bende ailemin yanına geri döndüm ama hala korkularım çok büyük yaşamayan bilmez
Aynen öyle çocuğuna çok dikkat et ve bol bol sevgi ver ilgilen zamanla aşarAy canım benim çok haklısın kim olsa korkar , bence de mantıklı plan görüşmemek
Tesekurler çok, inşallah sende aşarsin o travayi bi an önceAynen öyle çocuğuna çok dikkat et ve bol bol sevgi ver ilgilen zamanla aşar
Benim de yeğenim 5 buçuk yaşında üst katımızda oturuyor herşeyine şahitim yanımızda büyüyor sayılır hep birlikteyiz onda da böyle korkular var. Büyük kuzenleri ile de takılır yaşıtlarıyla da. Ama ne zamanki gece korkar lavaboya gitmeye korkar anlarım ki büyük kuzenleriyle o gün vakit geçirmiş ablama sorarım evet der bugün birlikte dışarda oynadılar der. Çünkü kendinizden hatırlayın küçük kardeşiniz ya da kuzeniniz bişeyden korkar siz gülersiniz saçma bulursunuz onlar da çocuk çünkü. Büyük çocuklar küçük çocukları korkutmayı severler o yüzden kuzenlerini uyarın ve büyük kuzenleriyle iletişimi sınırlandırın mümkünse yoksa siz uğraşırsınız hep. Ya da gözlemleyin izin vermeyin bu duruma.Yaşıtlarıyla takılması en güzeli çünkü korkuları da bir sevinçleri de çok yakın birbirine. Bir de 12 yaşına kadar soyut düşünemezler herşey gerçekmiş algısı yanıltır onları yani normal olduğunu düşünüyorum ama kendine zarar verecek düzeye gelirse o zaman bir pedagoga gitmeniz gerekebilir. Çocuğunuzu hep gözlemleyin sizinle iletişimi bırakmaması çok çok önemliHerkese iyi aksamlar , icim çok daralıyor, sebebine gelirsek , oglum 6 yasin da gayet yaşıtları gibi normal oynar güler eylenir , ama dün gece, Anne bana yardım et dedi icim de korkular var yatağın altında canavar var düşüncesi geliyor aklıma, işte kuzenlerimin cam dan düştü falan geliyor aklıma istemiyorum ama geliyor dedi ve oynadi bi kaç telefon oyunu var onlardan korku giriyor dedi içime, oyle çok tv telefon la oynayan bi cocuk değil normal top oyun kurma oyunları seviyor , büyük kuzenleri korkuları şeyler anlatmış onlar hep gözümün önüne geliyor dedi , kizlar cocugum okb mi yoksa normal mi bu yaşlar da ne olur bir şey deyin aynı yaş cocugu olanlar , cocugum herseyi paylaşır benimle gayet kendisini iyi ifade eder yaşıtların dan olgun , başka hiç bi takintisi yok , ama bu akşam ilk defa sofra da dedi ki Anne neden babamın karşısına oturmadin normal de hep karısına otururum canim oyle istedi dedim oyle mi dedi ısrar etmedi , icim içimi iyor kendimi çok kötü hisediyorum bu yaşlar da böyle korkular düşünceler normalmidir
Tesekurler yorumunuz için. Benim oğlum da yaşından büyüklerle daha iyi anlaşılıyorBenim de yeğenim 5 buçuk yaşında üst katımızda oturuyor herşeyine şahitim yanımızda büyüyor sayılır hep birlikteyiz onda da böyle korkular var. Büyük kuzenleri ile de takılır yaşıtlarıyla da. Ama ne zamanki gece korkar lavaboya gitmeye korkar anlarım ki büyük kuzenleriyle o gün vakit geçirmiş ablama sorarım evet der bugün birlikte dışarda oynadılar der. Çünkü kendinizden hatırlayın küçük kardeşiniz ya da kuzeniniz bişeyden korkar siz gülersiniz saçma bulursunuz onlar da çocuk çünkü. Büyük çocuklar küçük çocukları korkutmayı severler o yüzden kuzenlerini uyarın ve büyük kuzenleriyle iletişimi sınırlandırın mümkünse yoksa siz uğraşırsınız hep. Ya da gözlemleyin izin vermeyin bu duruma.Yaşıtlarıyla takılması en güzeli çünkü korkuları da bir sevinçleri de çok yakın birbirine. Bir de 12 yaşına kadar soyut düşünemezler herşey gerçekmiş algısı yanıltır onları yani normal olduğunu düşünüyorum ama kendine zarar verecek düzeye gelirse o zaman bir pedagoga gitmeniz gerekebilir. Çocuğunuzu hep gözlemleyin sizinle iletişimi bırakmaması çok çok önemli
Anlıyorum erkek çocuklar genelde kendinden büyük çocukları daha çok severler doğru ama bunu engelleyemeyiz yani hayatında böyle şeyler var ve olacak evde büyüttüğümüz gibi kalmıyor çocuklar maalesef çevre diye bişey var. Okula gidiyor mu bilmiyorum ama orda da iletişimine, arkadaş seçimine çok fazla müdahale edemezsiniz ve yetiştirdiğimiz gibi çocuklar orda yok hangi ailelerden geliyorlar kim bilir ahlak düzeyleri nasıldır bilmiyoruz herşeye hazırlıklı olmak için aileden doldurun çocuğunuzu yani içerden sağlam karakter ile güçlü olsun bunun için bence pedagog desteği iyi gelir ilerisini de düşünecek olursak tehlikeli bir çağda yaşıyoruz herşey mümkün baş etmek zor olabiliyorTesekurler yorumunuz için. Benim oğlum da yaşından büyüklerle daha iyi anlaşılıyor
Felak Nas gibi süreleri okuyun gece yatarken.Birde bu tür çizgi film kanallarını yasaklayın.Herkese iyi aksamlar , icim çok daralıyor, sebebine gelirsek , oglum 6 yasin da gayet yaşıtları gibi normal oynar güler eylenir , ama dün gece, Anne bana yardım et dedi icim de korkular var yatağın altında canavar var düşüncesi geliyor aklıma, işte kuzenlerimin cam dan düştü falan geliyor aklıma istemiyorum ama geliyor dedi ve oynadi bi kaç telefon oyunu var onlardan korku giriyor dedi içime, oyle çok tv telefon la oynayan bi cocuk değil normal top oyun kurma oyunları seviyor , büyük kuzenleri korkuları şeyler anlatmış onlar hep gözümün önüne geliyor dedi , kizlar cocugum okb mi yoksa normal mi bu yaşlar da ne olur bir şey deyin aynı yaş cocugu olanlar , cocugum herseyi paylaşır benimle gayet kendisini iyi ifade eder yaşıtların dan olgun , başka hiç bi takintisi yok , ama bu akşam ilk defa sofra da dedi ki Anne neden babamın karşısına oturmadin normal de hep karısına otururum canim oyle istedi dedim oyle mi dedi ısrar etmedi , icim içimi iyor kendimi çok kötü hisediyorum bu yaşlar da böyle korkular düşünceler normalmidir
Bu anlattıklarınızı bir pedagoga danışın. Profesyonel yardım alın. Sizi en doğru yola yönlendirir.Herkese iyi aksamlar , icim çok daralıyor, sebebine gelirsek , oglum 6 yasin da gayet yaşıtları gibi normal oynar güler eylenir , ama dün gece, Anne bana yardım et dedi icim de korkular var yatağın altında canavar var düşüncesi geliyor aklıma, işte kuzenlerimin cam dan düştü falan geliyor aklıma istemiyorum ama geliyor dedi ve oynadi bi kaç telefon oyunu var onlardan korku giriyor dedi içime, oyle çok tv telefon la oynayan bi cocuk değil normal top oyun kurma oyunları seviyor , büyük kuzenleri korkuları şeyler anlatmış onlar hep gözümün önüne geliyor dedi , kizlar cocugum okb mi yoksa normal mi bu yaşlar da ne olur bir şey deyin aynı yaş cocugu olanlar , cocugum herseyi paylaşır benimle gayet kendisini iyi ifade eder yaşıtların dan olgun , başka hiç bi takintisi yok , ama bu akşam ilk defa sofra da dedi ki Anne neden babamın karşısına oturmadin normal de hep karısına otururum canim oyle istedi dedim oyle mi dedi ısrar etmedi , icim içimi iyor kendimi çok kötü hisediyorum bu yaşlar da böyle korkular düşünceler normalmidir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?