Merhaba. Ben 18 yaşındayım ve iç bunalımı yaşıyorum neden böyle olduğum bilemiyorum. Hiç girişken değilim ,herkese rahat davranamıyorum çekingenim ama aileme ve dost olduklarıma değilim kendim gibiyim.Mesela böyle sevmediğim ortamlarda sessiz pısırık birine dönüşüyorum ve kendimi çok kasıyorum bildiğiniz gibi değil. Çok takıntılıyım 'kesin bu benden nefret edecek' ' benle neden konuşsunlar ki' gibi takıntılara sahibim. Daha bir çok şey.Kendime hiç güvenmiyorum. Hayatıma yeni insanlar sokamıyorum.Çok fedakarlık yapıyorum.Okulda hep dışlananlardan oldum.Bütün ilkokul&ortaokul&lise dönemim boyunca.Bu sene üniversiteye geçeceğim yine aynı sorunu yaşamaktan çok korkuyorum.Hani sınıfta kimseyle konuşmayan çekingen saf sessiz pısırık gibi gözüken tipler olur ya aha işte onlardanım.Ama dediğim gibi aileme ve yakınlarıma kısaca güvendiklerime çok rahatım.Hazırcevap değilim ama.
Bunu nasıl aşabilirim? Sosyal fobi mi bu ne ? Ailem beni normal buluyorlar psikoloğa yollamayı tercih etmiyorlar çünkü bu sorunum ailem dışına olduğu için farkına varmıyorlar. Resmen dışlanan biriyim ama gerçekten çok eğlenceliyimdir.
Kimseye patlayamıyorum sinirimi boşaltamıyorum çünkü insanları kırmaktan çok korkuyorum ya daha dışlanırsam, ve karşımdakini üzersem kimseyi üzmemem lazım gibi düşüncelere de sahibim.Evde gidip ağlıyorum sadece.
Ne yapabilirim lütfen yardım çok kötüyüm