- 24 Ağustos 2022
- 30
- 31
- 33
- Konu Sahibi WomensPower
- #1
Merhabalar, bu konuyu benim yaşadıklarımı yaşayanların ne kadar yalnız hissettiğini bildiğim için açmak istedim. Zamanında bende bu forumda gecelerce hastalığıma çare arayıp bu süreci yaşayanlarla ortak noktalarımı bulup geceyi sabah etmiştim. Şimdi aynı şeyi yapanlara yardımcı olmak için buradayım. 2019 yılında smear sonucun CIN3 ve hpv test sonucumda pozitif ( hangileri olduğunu hatırlamıyorum ama bende bir sürü çeşidi vardı) olduğunu doktorumdan öğrendim. Hemen kolposkopi oldum. İlk kolposkopimi genel anestezi ile oldum. Sabah hastaneye gittik normal ameliyat gibi süreç işledi gerekli evrakları imzaladık eşimle beni ameliyathaneye aldılar narkoz verdiler ve uyandım. Öğlen olduğunda hastaneden çıkmıştık. Yürüyerek çıktım. O kolposkopi sonucu geldiğinde doktorum bana bu sonuçların kansere dönmesi için 6 ayı yokmuş çok şanslıyız dedi. Nasıl dünya başıma yıkıldı anlatamam. Apar topar leep oldum. Ailemden kimseye söyleyedim yine sağolsun eşimle başbaşa gittik. Leep ile kolposkopinin hasta açısından hiçbir farkı yok bence. Bu işin zaten asıl insanı bitiren kısmı psikolojisi. Kanser değilsindir ama orada içinde seni yiyip bitiren bir şey var bilirsin, bu hastalık insanı ne öldürür ne güldürür sadece süründürür. Bu arasa kalmışlık seni bitirir ama insanlar iyi ki erkenden öğrenmişsin bak tedavisi var derler. Orası öyledir ama bu o an yaşadığın travmaların yaşanmadığı anlamına gelmez ki! Bunu kimseye anlatamazsın… kendine bile, neyse. Normalde ben konizasyon olacak hastaydım ama çocuğum henüz olmadığı için doktorlar leep yaptılar bana hamilelik şansı vermek için. Leepten sonra doktor değiştirdim onkolog bir doçente gitmeye başladım. O doktor bana önce tedavi sonra hamilelik demişti. Acele etmedim. İlk leepten sonra sonuçlar temizdi ancak tam 1 sene sonra tekrar CIN3 geldi smear testim ve hemen kolposkopi yapıldı, bu sefer ayık yapıldı normal muayenehane ortamında. Ben acı eşiği baya yüksek birisi olduğum için çok sıkıntı yaşamadım ama birazcık bile hassas birisi iseniz canlı canlı ta oralarda kesikleri hissetmek canınızı sıkar. Keyifli bir olay değil yani hem de hiç. Kolposkopi sonucum CIN3 olduğumu teyit edince doktorum deflagyn verdi. O ilaç o zamanlar daha yeni biliniyordu hatta işe yarayıp yaramayacağı kesin değildi. Doktorum bir bakalım işe yaradığı hastalarımız var demişti. Kullandım ve hemen ilk smearde farketti smear sonucum tamamen temiz gelmişti. Şok olduk ressmen şok. Ama tabi bu süreçte yaşadığımı bir ben biliyorum. Her içtiğim sigarada her içtiğim birada bağışıklığımı düşürdüğüm için suçluluk hissetmek, o eski sağlıksız yaşamımı özlemek, internetten bağışıklık için ürünler kovalamak… neden olmuyor diye kendine kızmalar… yine neyse. Doktorum hamilelik için uygun zaman olduğunu söyleyince evlenirken asla bu kadar kısa zamanda çocuk düşünmeyen eşim ve ben ( buradaki psikoloji ayrıca bitik bir durum zaten ) çalışmalara başladık ve hooop kısa zamanda hamile kaldım. Hamileyken daha önce leep olmuş olmam hiç bir anlam ifade etmedi. 1 gün bile düşük tehlikesi yaşamadan geçirdim. Hamileyken yapılan smearim temizdi. Kendi isteğimle sezeryan doğumumu yaptım çok şükür sağlıkla oğlumu kucağıma aldım. Ama gel gör ki bela peşimi bırakmıyordu, doğumdan 4 ay sonra periyodik kontrolüme gittiğimde smear sonucum ASCUS geldi doktorum hop yeniden kolposkopi istedi, narkozlu ve bir onkolog eşliğinde yapmak istedi. Bebeğim çok küçük ve çok sık aralıklarla emzirdiğimden narkozsuz istedim. Bu sefer ki (farklı doktordu) doktor muayenehanesinde gerekli ekipman olmadığından hastane ortamında bildiğin ameliyathanede ama canlı şekilde yapıldı. Yine çok keyifsiz bir anıydı ancak kısa sürdü başlaması ile bitmesi yaklaşık 5 dakika. Bitince 1 saat müşahade altında tuttular sonra yürüyerek çıktım hastaneden. Kolposkopi sonucum CIN1 geldi. Doktorum tekrar deflagyn verdi 4 ay sonra yeniden kontrolümde sonucun smear temiz + HPV negatiftim! Sonunda bunca çekilen eziyet ve acıdan sonra telefonda o lafı duydum HPV negatif geldi hemen aşı olabilirsin dedi doktorum. Sonunda daha ergenlikteyken olmuş olmam gereken aşıyı olabilecektim. Çok uzun yazdım arkadaşlar daha detaya girerdim de bu bile sonuna kadar okunmayacak biliyorum. Uzun lafın kısası size yalnız olmadığınızı söylemek istedim. Bu yazı kendini boğulmuş bu işin sonunu göremeyenlere bir umut olsun istedim. Son olarak ben bu süreçte hiç bir vitamin takviye edici gıda vs. Kullanmadım. Ara ara gaza gelip çok iyi beslendim arada kötü beslendim. Sorusu olanlar dmden ulaşabilir yardımcı olmak isterim.
