bana da tam tersi oluyo maalesef,nerde bi acaiplik ya da allengirli bi olay var bana denk geliyo,hem de oturduğum yerden çoğu zaman.şoktayım diye bi konu açtım 2 gün önce,mesela ordaki gibi,10 senedir hiç görmediğim ve o süre zarfında hiç aklıma gelmeyen bir arkadaş pat diye düşüverdi aklıma ve allahın işine bak yani,koskoca memlekette de bi ben görmüşümdür allah bilir o blogu kızın bütün tanıdıklarından önce,yani kız kendi bile görmemiş baksanıza,görmüş olsa kendisi sildittirirdi zaten.
Bu sadece küçük bi ayrıntı.kendi sebep olduklarım ve de benim hiç alakam olmadan yaşadıklarımı yazsam forumlar yetmez,10 cilt falan roman olur.
ama sanma ki bu acaiplikleri yaşamak insanı mutlu ediyor,o an bunların hepsini içinden çıkılmaz sorunlar olarak yaşıyorsun ve çok şey alıp götürüyor senden.Sonradan tabi yıllar sonra traji komik olaylar olarak anıyorsun bunları.Gülüyorsun ama mutlu olmuyorsun.
Huzur nerdeyse onun peşinden git bence,monotonluğu aşmak için de kendi içindeki renklerle bir dünya yarat.