Hiç arkadaşım yok çok yalnızım

Arkadaşlar ben 23 yaşındayım lise mezunuyum evlenip İstanbul’a geldim Burda kimsem yok biz doğuluyuz kalabalık bir evde kalabalık bir ortamda iç içe büyüdük kuzenlerimle sıkılmaya fırsatım olmadı aktif özgüvenliydim o zamanlar neşe dolu biriydim evlendim eşimin ailesi pek akrabalık bağları olan sıkı fıkı değiller ben 3 yıldır evliyim ne bir teyzesi amcası halası bir yemeğe çağırmadı yada kuzenleri konuşmak istemedi ben yaklaşınca biz doğuluları sevmiyoruz dediler bu beni çok üzdü eşim anlayışlı biri sürekli beraberiz o benim aile ortamımı çok seviyor benim ailemle arası çok iyi.
Ama bende bir arkadaşım olsun dertleşin konuşim istiyorum beraber vakit geçirecek dertleşecek bir arkadaş ama 3yıldır maalesef hiç beceremedim içime kapandım ailemin bulunduğu şehire gidince eve gelmek istemiyorum orda birey olduğumu sevildiğimi yanlız olmadığımı hissediyorum. Burda boşlukta gibiyim eşimin işi burda düzeni burda o yüzden bırak gidelim diyip haksızlık yapamam komşuluk yok bulunduğum yerde herkes herkesten kaçıyor ne yapabilir cidden yanlız hissediyorum Kaynanamda beni sevmiyor bınu açıkça söylüyor gel işimi yap yemeğimi yap evimi temizle git diyor iki sohbet edemiyoruz kendimi kullanılmış hissediyordum ama eşime sürekli ailen bana bunları yapıyor demek istemiyorum çünkü çok kırılgan biri bir takım rahatsızlıklar atlattı onu üzmek istemiyorum. En son o dayanamadı bu kız hizmetçi değil diğer gelinlerin hiçbisey yapmazken benim eşime dünyanın işini yaptırıyorsun evimiz ayrı kusura bakma ben eşimi yollamayacgm dedi 4 5 aydır konuşmadım da gitmedimde kafam rahat ama dediğim gibi nasıl arkadaşlık kurulur bilmiyorum kaynanamla aynı sokaktayız altlı üstlü oturuyoruz tüm sokaktakilerle samimi hepsine beni kötülüyor komşular ben ilk geldiğimde beni çok seviyorlardı KESK’e senin gibi gelinimiz olsa diyorlardı ama kaynanam nasıl doldurduysa beni görünce Şeytan görmüş gibiler ben oradayken fısır fısır dedikodumu yapıyor lar
Aynı durumdayız canım.Ben de Muş'tan geldim Gaziantep' e öğretmenim ve çok yalnızım.Aslında genel olarak insanlar artık birbirine soğuk.Eşimin iş arkadaşlarının eşlerini tanıdım birkaç tane o da yalnızlık daha iyi dedirtti.Ben de kendimi müziğe verdim keman kursuna gidiyorum oyalıyor beni, eve gelip temizlik yapıp yeni yemekler deniyorum.İngilizce çalışıyorum yeni bir dil öğrenmek için.Balkonuma sebze ektim onlarla vakit geçiriyorum. Anlayacağın canım kendine vakit ayıracağın şeyler bulmaya çalış.
 
Arkadaşlar ben 23 yaşındayım lise mezunuyum evlenip İstanbul’a geldim Burda kimsem yok biz doğuluyuz kalabalık bir evde kalabalık bir ortamda iç içe büyüdük kuzenlerimle sıkılmaya fırsatım olmadı aktif özgüvenliydim o zamanlar neşe dolu biriydim evlendim eşimin ailesi pek akrabalık bağları olan sıkı fıkı değiller ben 3 yıldır evliyim ne bir teyzesi amcası halası bir yemeğe çağırmadı yada kuzenleri konuşmak istemedi ben yaklaşınca biz doğuluları sevmiyoruz dediler bu beni çok üzdü eşim anlayışlı biri sürekli beraberiz o benim aile ortamımı çok seviyor benim ailemle arası çok iyi.
Ama bende bir arkadaşım olsun dertleşin konuşim istiyorum beraber vakit geçirecek dertleşecek bir arkadaş ama 3yıldır maalesef hiç beceremedim içime kapandım ailemin bulunduğu şehire gidince eve gelmek istemiyorum orda birey olduğumu sevildiğimi yanlız olmadığımı hissediyorum. Burda boşlukta gibiyim eşimin işi burda düzeni burda o yüzden bırak gidelim diyip haksızlık yapamam komşuluk yok bulunduğum yerde herkes herkesten kaçıyor ne yapabilir cidden yanlız hissediyorum Kaynanamda beni sevmiyor bınu açıkça söylüyor gel işimi yap yemeğimi yap evimi temizle git diyor iki sohbet edemiyoruz kendimi kullanılmış hissediyordum ama eşime sürekli ailen bana bunları yapıyor demek istemiyorum çünkü çok kırılgan biri bir takım rahatsızlıklar atlattı onu üzmek istemiyorum. En son o dayanamadı bu kız hizmetçi değil diğer gelinlerin hiçbisey yapmazken benim eşime dünyanın işini yaptırıyorsun evimiz ayrı kusura bakma ben eşimi yollamayacgm dedi 4 5 aydır konuşmadım da gitmedimde kafam rahat ama dediğim gibi nasıl arkadaşlık kurulur bilmiyorum kaynanamla aynı sokaktayız altlı üstlü oturuyoruz tüm sokaktakilerle samimi hepsine beni kötülüyor komşular ben ilk geldiğimde beni çok seviyorlardı KESK’e senin gibi gelinimiz olsa diyorlardı ama kaynanam nasıl doldurduysa beni görünce Şeytan görmüş gibiler ben oradayken fısır fısır dedikodumu yapıyor lar
Benim ailemde çok bağları kuvvetliydi amcaların halalarim yengelerim küçücük evde hiç ayrı odalarda oturmayiz toplandigimiz zaman kimisi koltukta kimisi yerde oturur muhabbetler birbirine karışır ama yine ayrı odaya gecmeyiz eşimin ailesi tam tersi hiç gorusmezler. Oturduğum yerde de 7 yıldır hiç komşum yok. Evlenince amcalarim halalarim da kimisi ev aldı gitti kimisi taşındı derken eskisi gibi gorusemez olduk. Hiç sıkma canını ben alıştım. Eş akrabasından dostluk bekleme asla hiçbir derdini anlatma derim. Hatta arkadaşlarına bile oluncada. Böyle dostluklarin eskide kaldığını düşünüyorum herkes herkesin dedikodusunu yapıyor ama herkes herkesle samimi. Ben görüştüğüm kisilerle seviyelimdir. Dersini anlatani dinlerim dinlediğim yerde unutur bırakırım kimse ben duymaz ama nedense karsimdakilerden o hissiyatı alamıyorum
 
Valla bende bu konuyu acmayi dusundum konuya nerden girecegimi bulamadim acamadim. Bende 27 yasindayim hic arkadasim yok ankarada oturuyorum evli degilim isten eve evden ise ofistede patronla ben varim isler hep disardan yurutuluyo. Burda yalniz evde yalniz valla bende bunaldim arkadas olmak dertlesmek isteyenle arkadas olurum yoldas olurum sir saklarim azicik asosyalim sadece (gercekten ciddiyim dalga gecmiyorum)🙄

Bu arada konu sahibi es akrabalarindan uzak dur kurslara git dicem ama bende gittim kurs bitti herkes kendi haline dondu o da biyere kadar valla kelin ilaci olsa kendi basina surermis dertlesecegim 1 Allahin kulu yok benimde takipteyim tavsiyeleri okuyacam bende:KK34:
Nerde oturuyor sun gel benim Arkadşım ol kabuk edersen ben de Ankaradayım
 
'Biz doğuluları sevmeyiz' ne ya ...İnsan ayıran her türden nefret ediyorum. Benim için insanların doğulusu-batılısı, Müslümanı-ateisti, alevisi - sunnisi, ırkı ,rengi ,cinsel tercihi mühim değil . İyi insan -kötü insan ,açık görüşlü - dar görüşlüsü vardır. İşte o dar görüşlü olup kendi dışındakileri ötekileştiren hiç kimseyle de anlaşamam ve yakınlık kurmam. Doğulu değilim ama görev yaptım 4 yıl. Kültüre hakim olduğumu düşünüyorum. Doğuda alıştığın misafirperverliği , batıda bulamazsın. Biz de elbette misafirperveriz ama doğudaki çok farklı, ısrarcı. Ben ilk gittiğim misafirlikten sonra 2 gün bir şey yiyemedim :)) Dehşet ısrarcılar ikramlar konusunda ve gönül koyuyorlar. Çatlama raddesinde yedim :) Orası rahat değil böyle gelin diye oda içinde sürekli yer değiştirdim. İlk gittiğimde çok şaşırmıştım 4 yıl sonunda o kadar alıstım ki memleketime dönünce ,biri bir ikram yapıp ısrar etmeyince misafiriyle ilgilenmiyor diye düşündürüyordu bana bu tavır. Neye alışıyorsan onu bekliyorsun aslında.

Neyse komşuculuk olayını ben pek sevmem. Çalılştığım için zaten yorgun argın geliyorum dinlenmek istiyorum. Arkadaşlık ilişkilerim işyerinden . .: İSMEK :. { İçinizdeki Yeteneği İSMEK'le Farkedin } bu kurslardan ilginizi çekenler illaki olacaktır. Kurslar ,yardım dernekleri,spor salonları arkadaşlık kurmanız için kapılar aralar diye düşünüyorum. Her şey gönlünüzce olsun.
 
Valla bende bu konuyu acmayi dusundum konuya nerden girecegimi bulamadim acamadim. Bende 27 yasindayim hic arkadasim yok ankarada oturuyorum evli degilim isten eve evden ise ofistede patronla ben varim isler hep disardan yurutuluyo. Burda yalniz evde yalniz valla bende bunaldim arkadas olmak dertlesmek isteyenle arkadas olurum yoldas olurum sir saklarim azicik asosyalim sadece (gercekten ciddiyim dalga gecmiyorum)🙄

Bu arada konu sahibi es akrabalarindan uzak dur kurslara git dicem ama bende gittim kurs bitti herkes kendi haline dondu o da biyere kadar valla kelin ilaci olsa kendi basina surermis dertlesecegim 1 Allahin kulu yok benimde takipteyim tavsiyeleri okuyacam bende:KK34:
 
Arkadaş olmaya geldim :) Ankara'da yim.Yeni issizlerdenim ne yapacağımı bilemiyorum artık kahve içer,dedikodu yapar belkide sosyeteye gideriz :)
 
Benim de yok burada arkadaşım Ayvalık'tayım ben de. Herkes aynı durumda hemen hemen. Alıştım artık, hayvanlar var onlarla vakit geçiriyorum. İnsanlarla anlaşmak eskisi gibi kolay değil
 
Yaa ne guzel olurdu 😕 birbirleriyle anlasabilecek insanlar hep uzaklarda olurlar zaten hayatin acimasizligi😂 istanbul ankara izmirli arkadas araniyor :KK50:
Bu mesajdan sonra ne güzel bir dost kardeş kazandım ben. İkizim oldun kaç aydır sen benim. Güzel yüzlü güzel yürekli arkadaşım 🥰
 
Yaa bende ankaradayım üniversite bitip dönünce burada biraz yalnız kaldım iş arkadaşlarım da benden yaşça büyükler bende istiyorum :)
benimde çalıştığım yerde benden yaşça büyükler çok sıkılıyorum sosyelleşmek lazım bence de ankarada olanlar tanışalım :)
 
Arkadaş olmaya geldim :) Ankara'da yim.Yeni issizlerdenim ne yapacağımı bilemiyorum artık kahve içer,dedikodu yapar belkide sosyeteye gideriz :)
bende ankaradayım çalışıyorum ama hep benden büyükler anlaşamıyorum evliyim 3 yaşında çocuğum var ama sosyelleşmek bi derteleşecek sohbet edecek arkadaş dosta ihtiyacım var gerçekten :KK43: :)))
 
X