- Konu Sahibi possibleornot
- #1
Merhaba
Hepimizin pilinin bittiğiniz, umudunun tükendiğinin farkındayım. Çok sancılı bir süreçten geçiyoruz. Fakat ben bunu şiddetli bir şekilde yaşıyorum nedense. Zaten depresif bir kişiliğim var.
Hayatta hiç birşeye heves edemiyorum. Evleneceğim, ama masrafları düşündüğüm zaman karnıma ağrılar giriyor. Çok bir birikimim yok yaklaşık 25 bin TL civarı ve bu süreçte yalnızım. Ailemden bir destek göreceğimi düşünmüyorum.
Daha yolun çok başında maddi olarak çok yıprandım. Sürekli bunları düşünüyorum. Kendimi iş anlamında da ileriye taşıyacak bir hamle yapamıyorum. 4 yıldır mühendislik yapıyorum aldığım maaş ise 4500 TL.
Şuan üzerime yıkıldığını düşündüğüm 4000 TL lik kart ekstrem var. Düşündüğüm dedim çünkü ailem borç olarak kullandı ama vereceklerini düşünmüyorum .
Burnumun ucunda bir sızı var ve gerçekten dokunsanız ağlayacak durumdayım.
Evlilik hazırlığında insanın içinin kıpır kıpır olması gerekir diye düşünüyorum. Ama maalesef büyük bir kaygının içindeyim .
Zam durumu da muamma. Zaten kıdemimiz arttıkça asgari ücret karşısında ezilen bir maaşımız oluyor nedense.
Dilimi geliştirmek, işimi daha iyiye yükseltmek adına da hiç bir çabam yok.
Spor yapmam lazım 6 7 kilo fazlam var. Ama bugün 10 dk yapıp oturup tekrar kaygılanmaya başladım.
Durum bundan ibaret..
Silkelenip kendime gelebilir miyim bilmiyorum.
Bu kriz nasıl yönetilir ?
Hepimizin pilinin bittiğiniz, umudunun tükendiğinin farkındayım. Çok sancılı bir süreçten geçiyoruz. Fakat ben bunu şiddetli bir şekilde yaşıyorum nedense. Zaten depresif bir kişiliğim var.
Hayatta hiç birşeye heves edemiyorum. Evleneceğim, ama masrafları düşündüğüm zaman karnıma ağrılar giriyor. Çok bir birikimim yok yaklaşık 25 bin TL civarı ve bu süreçte yalnızım. Ailemden bir destek göreceğimi düşünmüyorum.
Daha yolun çok başında maddi olarak çok yıprandım. Sürekli bunları düşünüyorum. Kendimi iş anlamında da ileriye taşıyacak bir hamle yapamıyorum. 4 yıldır mühendislik yapıyorum aldığım maaş ise 4500 TL.
Şuan üzerime yıkıldığını düşündüğüm 4000 TL lik kart ekstrem var. Düşündüğüm dedim çünkü ailem borç olarak kullandı ama vereceklerini düşünmüyorum .
Burnumun ucunda bir sızı var ve gerçekten dokunsanız ağlayacak durumdayım.
Evlilik hazırlığında insanın içinin kıpır kıpır olması gerekir diye düşünüyorum. Ama maalesef büyük bir kaygının içindeyim .
Zam durumu da muamma. Zaten kıdemimiz arttıkça asgari ücret karşısında ezilen bir maaşımız oluyor nedense.
Dilimi geliştirmek, işimi daha iyiye yükseltmek adına da hiç bir çabam yok.
Spor yapmam lazım 6 7 kilo fazlam var. Ama bugün 10 dk yapıp oturup tekrar kaygılanmaya başladım.
Durum bundan ibaret..
Silkelenip kendime gelebilir miyim bilmiyorum.
Bu kriz nasıl yönetilir ?
Pes etmek yok. Rabbim yuva kuranın yardımcısı oluyor emin olun 
