slmlar ben istanbuldan derya .. bu aralar çok yalnız hissediyorum ..benim gibi yalnız seden varmı aranızda hergün telleşip can sıkıntımızı dertlerimizi unutturabiliriz birbirimize.arkadaşım yokmu var telefon rehberimde birileri ayda yılda bir telefonlaşır birbirimizin hatırını sorar kapatıız bazılarıylada arada bir görüşürüz birşeyler yaparız sonrada birbirimizi bir süre yine unuturuz.. bunlar beni tatmin etmiyor ..ben zamanla kendi ailemden biriymiş gibi yakın göreceğim biri veya birileri olsun istiyorum hayatımda hergün konuşalım dertleşelim sadece iyi zamanda değil kötü zamandada arayıp bugün başıma şunlar geldi diyebileceğim arkadaşım ..arkadaşım olarak adlandırdığım kişilere bunu yapamıyorum çünkü böyle gelmiş böyle gidiyor ..insanlar bir garip ..arkadaş arıyorum deyip arkadaş bulanlar bile kıymetini bilmiyor aranmadıkça aramıyor nebilim kendini kapatıyor olduğu gibi davranmıyor ya da davranamıyor bilemiyorum belki eksikliklerini yansıtmaktan çekiniyor hep güçlü görünmek istiyor yani biz olduğumuz gibi olamayacaksak birisiyle arkadaşlık yapmanın ne mantığı var anlamıyorum .aradığım şey doğallık sadece benim gibi düşünenler varmı acaba