Eski sohbetler çok farklıydı, sevgi, saygı dolu, kaliteliydi.... hayatımızdaki her şey gibi, onlar da dejenere oldu, farklı boyutlara ulaştı maalesef ...
Ama benim hala umudum var...
başka hiç bir ortak yönümüz olmasa bile, sırf yaratılmış en şerefli mahluk olarak birbirimizi sevmeyi öğreneceğimize, çok farklı fikirlerde olsak dahi, birbirimize saygı duymayı, tahammül etmeyi öğreneceğimize dair...
eninde sonunda sevgi kazanacak... :)
benim halimi bilsen, kendi haline şükrederdin canım... :))
biri lise hazırlık, biri ortaokul, biri ilkokul birinci sınıf, üç çocuk, her gün sabahtan akşama kadar canlı dersleri, (yemekleri, giyimleri, yaramazlıkları vs onları hiç saymıyorum bile, dikkatini çekerim..,) :)
Bütün hayat dursa da, durmayacak bir meslek :) elemanlar, denetimler vs :)
gezmeye, tozmaya fazlasıyla alışmış, hevesli bir eş ve çocuklar... onlar bir hava alsın diye, haftasonları, şehir dışına taşınan bir ev....
Vs. vs. vs.
ve aralarda ben... :))