Her şeye geç kalmışlık hissi

oylesinebir .!.:

Merhaba. 25 yaşındayım. Belki güleceksiniz saçma gelecek 25 yaş daha gençliğin başı diyeceksiniz belki benim gibi hissedenler çıkacak bilmiyorum ama buraya içimi dökme ihtiyacı hissettim. 25 yaşındayım. Ne bir işim var ne de bir ilişkim. Arkadaşlarım arasında neredeyse bir ben ya işsiz ya eşsiz olunca üzülmüyorum değil. Durduk yere sorun yaratıyorum kendimde. Neden sevilmiyorum diyorum. Neden istediğim işe giremiyorum diyorum, neden başarılı olamıyorum diyorum. Şu sıralar yaz mevsimi, düğünler nişanlar da arttıkça daha çok aşk kısmına takar oldum. Nasıl bulacağız bu aşkı? Benden yaşça büyüklerden de tavsiye almayı çok isterim aslında. Yoluna girer mi hayat bir yerden sonra? Ya da yenilir mi bu yalnızlık korkusu? Ben evlenmek de istemiyorum aslında belli bi yaştan önce ama insanı yalnızlık korkusu sarmıyo da değil işte.

Genişletmek için tıkla...