- 24 Şubat 2009
- 885
- 289
İçimde öyle bir sıkıntı var ki.Nasıl kelimelere dökeceğim bilemiyorum.İstanbul 'da iyi bir devlet üniversitesinde Türk dili ve Edebiyatı okuyorum.aslında geçen sene bitirmem gerekirdi ama bazı aksilikler oldu ve 1 yıl uzadı okulum.Aldığım formasyon yanıma kar kaldı.bu sene bitirmek için çok çabalıyorum ve Allah'ım da karşılığıı veriyor.Ama benim sıkıntım daha geniş boyutlu.ben mezun olunca ne yapmak istiyorum?
size saçma gelebilir ama bu düşünce o kadar kurcalıyor ki kafamı.çünkü özgüveni pamuk ipliğine bağlı biriyim.bugüne kadar ne plan yaptıysam o planı gerçekeştiremedim.ya daha iyisi oldu ya da daha kötüsü ama hiç bi zamanhayal ettiğim olmadı.reklamcılık bölümüne gitmek istedim öss puanım fazla geldi kıyamadım edebiyat bölümü yazdım.edebiyat bana çok uzak değildi zaten cünkü kendimi bildim bileli hem okurum hem yazarım.ilkokuldan liseye kadar her kompozisyon yarısmasına ben katılırdım.şiir öykü makale her türde kalem oynatırdım.hatta ilk okul 3 te müzik hocamız doğa ile ilgili şarkı yazmamızı istemişti.ben yazmıstım ve öğtretmenim o şarkıyı besteleyip 23 nisan da koroya okutmuştu
19 mayıs için özel sipariş vermişti bana şarkı sözü yazmam için.lisede edebiyat öğretmenimin teşvikleriyle yazıyla ve yarısmalarla daha haşır neşir olmuştum bir çok yarışmada dereceye girdim.kompozisyon sınavlarında kendim hariç 4-5 arkadaşıma kompozi,syon yazıyordum hep farklı üslup kullanarak.kendimi övmek için değil kendi potansiyelimin farkında olduğumu göstermek için yazıyorum bunları.
işin özü ben kendimi ya güzel bir dergi de ya da ünlü bir gazete de hayal etmiştim hep.konuşulmak,tanınmak takdir edilmek istiyorum.ama hayat beni realist bir insana çevirdi.bardağın boş tarafı gözüme çarparken dolu tarafından nasıl söz edebilirim ki...Kastamonulu bir ailenin kızıyım tamam durumumuz iyi olabilir ama sıradan insanlarız biz.o dergilerde gazetelerde reklam şirketlerinde torpil olmadan kapıdan geçemiyosun.hiç iş deneyimim olmadan nasıl bu hayalimi gerçekleştirebilirim ki?..
öğretmenlik...formasyonum var evet kpss ye calısmam gerek kazanamazsam belki özel okul belki dershane...ya ben para kazanmak istiyorum önemli biri olmak istiyorum ben öğretmenliği istesem bile bu meslege hiç önem vermeyen bi babam var.işin aslı ben kendimi kanıtlamaya calısıyorum.özellikle babama karsı.seviye atlamak istiyorum.ben kendimi hep şık kıyafetlerle kariyer sahibi kendi hayatını kurmuş önemli bir çevre edinmiş bir insan olarak hayal ediyrum hep ama sorun şu ki bugüne kadar hayal ettiğim hiçbir şey gerçekleşmedi!
akademik kariyer...maalesef ortalamam düşük ve ben yüksek lisansla daha fazla zaman kaybetmek istemiyorum tamam tez yazmak makalelerle uğraşmak bir alanda uzmanlaşıp akademik acıdan önemli bir isim haline gelmek cezbediyor beni ama bir nevi öğrenciğin devamı gibi olacak.
spikerlik...tamamamen hayal hatta içi boş bi hayal...torpilin ağa babası asıl burada dönüyor.dedim ya tanınmak konusulmak takdir edilmek...of kafam çok karışık
çalışan arkadaslarımı görüyorum kendi paralarını kazanıyorlar kendi hayatlarını kuruyorlar.yurt dısı gezileri ne bileyim güzel bir yaşam kariyer o kadar cezbediyor ki bunlar beni.ama bu kararsızlıkla hiçbir şey olmaz benden. her şey olmak isterken hiçbir şey olamamak dedim ya...
daha mezun bile olamadan bunları dert etmemde ayrı mevzu tabi.
size saçma gelebilir ama bu düşünce o kadar kurcalıyor ki kafamı.çünkü özgüveni pamuk ipliğine bağlı biriyim.bugüne kadar ne plan yaptıysam o planı gerçekeştiremedim.ya daha iyisi oldu ya da daha kötüsü ama hiç bi zamanhayal ettiğim olmadı.reklamcılık bölümüne gitmek istedim öss puanım fazla geldi kıyamadım edebiyat bölümü yazdım.edebiyat bana çok uzak değildi zaten cünkü kendimi bildim bileli hem okurum hem yazarım.ilkokuldan liseye kadar her kompozisyon yarısmasına ben katılırdım.şiir öykü makale her türde kalem oynatırdım.hatta ilk okul 3 te müzik hocamız doğa ile ilgili şarkı yazmamızı istemişti.ben yazmıstım ve öğtretmenim o şarkıyı besteleyip 23 nisan da koroya okutmuştu
19 mayıs için özel sipariş vermişti bana şarkı sözü yazmam için.lisede edebiyat öğretmenimin teşvikleriyle yazıyla ve yarısmalarla daha haşır neşir olmuştum bir çok yarışmada dereceye girdim.kompozisyon sınavlarında kendim hariç 4-5 arkadaşıma kompozi,syon yazıyordum hep farklı üslup kullanarak.kendimi övmek için değil kendi potansiyelimin farkında olduğumu göstermek için yazıyorum bunları.işin özü ben kendimi ya güzel bir dergi de ya da ünlü bir gazete de hayal etmiştim hep.konuşulmak,tanınmak takdir edilmek istiyorum.ama hayat beni realist bir insana çevirdi.bardağın boş tarafı gözüme çarparken dolu tarafından nasıl söz edebilirim ki...Kastamonulu bir ailenin kızıyım tamam durumumuz iyi olabilir ama sıradan insanlarız biz.o dergilerde gazetelerde reklam şirketlerinde torpil olmadan kapıdan geçemiyosun.hiç iş deneyimim olmadan nasıl bu hayalimi gerçekleştirebilirim ki?..
öğretmenlik...formasyonum var evet kpss ye calısmam gerek kazanamazsam belki özel okul belki dershane...ya ben para kazanmak istiyorum önemli biri olmak istiyorum ben öğretmenliği istesem bile bu meslege hiç önem vermeyen bi babam var.işin aslı ben kendimi kanıtlamaya calısıyorum.özellikle babama karsı.seviye atlamak istiyorum.ben kendimi hep şık kıyafetlerle kariyer sahibi kendi hayatını kurmuş önemli bir çevre edinmiş bir insan olarak hayal ediyrum hep ama sorun şu ki bugüne kadar hayal ettiğim hiçbir şey gerçekleşmedi!
akademik kariyer...maalesef ortalamam düşük ve ben yüksek lisansla daha fazla zaman kaybetmek istemiyorum tamam tez yazmak makalelerle uğraşmak bir alanda uzmanlaşıp akademik acıdan önemli bir isim haline gelmek cezbediyor beni ama bir nevi öğrenciğin devamı gibi olacak.
spikerlik...tamamamen hayal hatta içi boş bi hayal...torpilin ağa babası asıl burada dönüyor.dedim ya tanınmak konusulmak takdir edilmek...of kafam çok karışık
çalışan arkadaslarımı görüyorum kendi paralarını kazanıyorlar kendi hayatlarını kuruyorlar.yurt dısı gezileri ne bileyim güzel bir yaşam kariyer o kadar cezbediyor ki bunlar beni.ama bu kararsızlıkla hiçbir şey olmaz benden. her şey olmak isterken hiçbir şey olamamak dedim ya...
daha mezun bile olamadan bunları dert etmemde ayrı mevzu tabi.
Eğer onları sebep yaparsan çok zorlanırsın. Önce kendin nerede mutlu olursun hangi işi yaparken en çok mutlu olursun.Buna karar ver evet torpil çok dönüyor ama Allah'ın açtığı kapıları çok duydum ben dua et çalış çabala.Okul dışı etkinliklere katıl karar verdiğin ilerideki mesleğinle ilgili olarak. Ne bilym gazeteci mi olmak istiyorsun. Yazılar yaz gönder gazetelere hiç yılmadan orada burada paylaş Facebook'ta filan paylaş. Çabala sürekli hedefinle ilgili.O başarılı olan ve yerini korumayı da başaran insanların ne kadar emek harcadığını tahmin bile edemezsin. (çünkü torpille gelen jet hızıyla beceremeyince geri de gider torpil de bi yere kadar 
okulumun bittiğini bile hayal etmeye korkuyorum inanır mısın. bi kaç dergi gazetearastırdım yazı göndermek için ama içimden hep boşuna uğraşıyosun diyorum
Umarım hayalinin üzerine biraz düşünür yeteneklerini boşa harcamazsın. Eğer güzel yazıyorsan bunu değerlendirmeye çalışsan keşke, dediğim gibi diğer saydıkların hep sonucu onlar zaten olur ki sen yeteneğini değerlendirirsen.O arkadaşın öyle düşünmesi çok normal çünkü kendi şu an olumsuz kısmını yaşıyor seni de öyle görüyor o pencereden bakıyor. 
Kendine güvenmediğin için de hemen kabul ediyorsun..
