- 11 Mayıs 2015
- 6.122
- 8.491
-
- Konu Sahibi tatlialirim
- #1
Boylesini hiç duymamıştım..
Acaba bitkisel insanı yatıştıran bişeyler mi ıcsen bu günlerde..
parkbyull un dedesine pasiflora veriyorlarmış adam pamuk gıbı oluyormus..
Bende bugun bunu arastırcaktım neymış dıye..denk geldi yazım dedim sanada..
Gecmış olsun..
Dede de insan sonuçta:)dedeye verilen sey bende ise yarar mi ki. Adet olmaya yakin böyle oluyorum. Gidecegim doktora ama su an rahatlamaya ihtiyacim var. Deliriyor muyum, aklimi kaciracagim. Bu dengesizlik ne ya =(
PMS yani Adet Öncesi Sendromu gerçek bir rahatsızlıktır. Sizinki biraz daha ağır geçiyor sanırım. Anlattığınız semptomlara göre sizde PMDD yani Adet Öncesi Disforik Bozukluk olabilir, ki bu Adet Öncesi Sendromunun çok ağır seyreden çeşidi. Anlattığınız gibi hem sizin için çok zor, hem de çevrenizdekiler için. Hayat kalitenizi bu denli düşürdüğüne ve sizi intiharı düşünecek hale getirdiğine göre mutlaka doktora gidin. Tedavide antidepresanlar, doğum kontrol hapları, bitkisel takviyeler kullanılabiliyor. Belki yediklerinize dikkat etmeniz gerekebilir.
Bazen vücutta adet öncesi yaşanan hormon değişiklikleri zaten var olan depresyon veya anksiyete gibi rahatsızlıkları tetikleyebiliyor. O bakımdan belki bir psikologa gitmek isteyebilirsiniz. Geçmiş olsun.
Papatya cayi denediniz mi ? Regl doneminde dunyanin en dengesiz kadini olma adayi secilmis biri olarak bana iyi geliyor
Hangi ülkedesiniz bilmiyorum ama isterseniz önce bir araştırın. PMDD ciddi sinir hastalığı kategorisine giriyor mu? Bu sebeple çocuğunuzu alacaklarını sanmıyorum ama yanlış yönlendirmeyeyim.Isin asli cocugumu elimden alirlar korkusu. Yurt disindayim ve hazir bahane bulup sen bakamazsin cocuga deyip elimden alirlar korkusu. Sadece birkac gün sürüyor normal biriyim. Ama iste adete yakin hayattan soguyorum. Problem promlemi acti resmen. Bu yüzden doktora giderim de cocugumu alirlar diye cocukca bir inanisa girdim. Oluyor öyle seyler cünkü. Bilemiyorum. Saclamiyorum su an da zaten =(
Hangi ülkedesiniz bilmiyorum ama isterseniz önce bir araştırın. PMDD ciddi sinir hastalığı kategorisine giriyor mu? Bu sebeple çocuğunuzu alacaklarını sanmıyorum ama yanlış yönlendirmeyeyim.
Isin asli cocugumu elimden alirlar korkusu. Yurt disindayim ve hazir bahane bulup sen bakamazsin cocuga deyip elimden alirlar korkusu. Sadece birkac gün sürüyor normal biriyim. Ama iste adete yakin hayattan soguyorum. Problem promlemi acti resmen. Bu yüzden doktora giderim de cocugumu alirlar diye cocukca bir inanisa girdim. Oluyor öyle seyler cünkü. Bilemiyorum. Saclamiyorum su an da zaten =(
Yariyor gercekten. Uyumadan once bir tane ictiniz mi pamuk gibi olursunuz :)Hayir uzun süredir papatya cayi icmiyorum ama deneyecegim. Problemi bastiracak hafif bir cay ama ise yarar mi bilemiyorum. sinirlerim bozuluyor cok..
Öyle şeyler oluyor da durum sizler arasında biraz abartılıyor. O kadar kolay bir uygulama değil. Düzenli aile hayatı olan bir eve kimse dokunmuyor. ve ev hayatında bir eksiklik görüldü mü aile bunun giderilmesi konusunda uyarılıyor. Siz düzeltmeniz gereken bir durumda inatla direnirseniz sona yaklaşıyorsunuz. Psikiyatrik rahatsızlığı olan annelerin tedaviyi alsatmaması beklenir mesela. Sizin yaşadığınız basit bir kaygı bozukluğu bu sınıfa bile girmez. Çoğumuzda olan şeyler çünkü :)
Merhabalar,
Su an cok pismanim. Elimde degil ama. Bana her ay bu olanlardan biktim gercekten. Konu her ay regl döneminde tam anlamiyla delirmem. Birkac gün ya da bir hafta öncesinden birseyler oluyor bana. Hayattan soguyorum, asiri sinirli oluyorum. Kendime faydam olmuyor. Kücük bir cocugum var. Aglarken bana bakti ve o da aglamaya basladi dün. Ben bunu nasil yaparim.. Iki üc gün bu halim devam etti. Cocugum benim yüzümden huzursuzlasti, gece bagirmalar falan. Su an atlattim ve birden hersey normale döndü. Nasil o hale geldim su an anlamiyorum.
Cok pismanim. Cocugumu üzdügüm icin cook pismanim. Esimle aram bozuldu. Tam anlamiyla cekilmez biri oluyorum. Nerdeyse her ay bu dönemlerde kavga ediyorum sürekli esimle. Cok sinirli ve hassas oluyorum.
Esimle tartirsirken bu konuyu acmistim hormonlarima mi baktirsam diye.. O da hap mi verecekler ne olacak gercekten hastamisin gibisine birseyler dedi. Anlamiyor acikcasi. Ama doktora gidecegim. Bu halim yüzünden cocuguma zarar gelmesini istemiyorum. Hicbirseye katlanamaz hale geliyorum. Kendimi öldürebilirim bile o anki sinirle. Bunu yasayan var mi hic? Peki cözümü?..
Gercekten su an kendimi berbat hissediyorum. Cocugumu üzdüm, esimle tartistim ve isin en sacma tarafi sanki o sinirli kisi ben degilim su an. Hersey normale döndü ben hasta olunca.
Kadin olmak cok zor. Bu neden her ay bu sekilde oluyor kendimden utanir oldum cocuguma karsi. Bakislarini unutamiyorum. Karsisinda aglamak zorunda kalmam su an düsündükce cok zoruma gidiyor.
Kizlar bana bu konuda biraz moral verin. Caresi varsa da yazin. Bu sinirsel büyük degisiklikler beni bitiriyor. Su an toparlanmaya calisiyorum. Sadece cocugumun o bakislari beni bitirmeye yetiyor.