Arkadaşlar merhaba, bu gönderiyi açma amacım bu tarz bir sorunu olan varsa tecrübelerimizi paylaşmak , biz hastalığın teşhisi sürecinde hiçbir tecrübeye bilgiye erişemedik hem çok istisnai bir durum hem de farkedilinceye kadar zaten insanlar ölüyormuş, yaşam şansı çok az çok sinsi. Umarım bu sorunu yaşayan teşhis edilebilecek kadar şansı olan birilerinin işine yarar. Bundan yaklaşık 10 ay kadar önceydi eşimin müthiş ağrısı ve şişkinliği vardı , karın bölgesinde müthiş bir ağrı, duvarları yumrukluyor, ağlıyor ancak kimse çözüm bulamıyordu,öyle bir an geldi ki ağrı hemen hemen her gün olmaya başladı her gece acildeydik, contromal denilen çok yüksek doz bir ağrı kesici kullanmaya başladı ama bir türlü tam teşhis konulamadı, huzursuz bağırsak, gastrit vs vs . sonra bir gün kan tahlilinde fibrinojen isimli maddenin çok düşük olduğunu gördük, kan pıhtısı yapan maddeymiş bu, içte bir kanama olabilir diye şüphelendik bu aşamadan sonra bir şeyin yok turp gibisin, biraz nazlanıyorsun diyen doktorlara ısrar ederek bir şeyler yaptırmaya karar verdik, tüm çekimleri yapıldı, bt anjiyo petscan ve hastalık ilk olarak pankreas kanseri olarak göründü ömrümüzden ömür gitti hemen yeni tahliller yeni çekimler istedik daha iyi makinelere girince daha deneyimli doktorlar sayesinde görünen şeyin kanser değil anevrizma olduğunu anladık , eşimin damarı dikey olarak 2 ye ayrılmış, dış çepher henüz yırtılmamış, ancak araya dolan kan gün be gün orada pıhtılaşmış, fibrinojen eksikliğinin nedeni de buymuş. damarı 1 yumurta büyüklüğündeydi, bundan sonra stresli bir dönem başladı bizim için çünkü öyle illet birşey ki tek bir hapşuruk öksürük öldürebilir, hemen müdahale edilmesi lazım ama nasıl, gittiğimiz doktorlar böyle bir şeyle ilk kez karşılaştıklarını ameliyat masasında kalabileceğini, cesaret edemeyeceklerini, yapacak olan doktorun alnını karışlayacaklarını ifade ettiler bu süreçte sanırım 5 e yakın prof gezdik, en son gittiğimiz doktor daha evvel böyle bir şey görmediğini ancak karaciğer nakillerinde bu damarlara girildiğini ve yapabileceğini söyledi ve ekledi "eğer sen benim oğlum olsaydın seni şu anda ameliyata alırdım bu halde yaşaman çok riskli" eşim bu süreçte bir şeyleri içine sindiremedi, korktu, öleceğinden o kadar emindi ki tüm dünya işlerini topladı ptlak lambalar değişti, faturalar ödendi, son arzular söylendi ve yaklaşık 1 ay sonunda ameliyata karar verdi. ameliyat günü içeri girdi yaklaşık 9 saat civarı sürdü ameliyatı çok şükür çok şükür çok şükür ameliyatı başarılı geçti bir kaç gün yoğun bakımda kaldı ve çıktı. Ameliyat sonrası ayrı zordu ama yaşıyordu, yaşayacaktı ya çok da önemli değil bundan sonra ne yaşadığımız. Bu sinsi hastalığın nedeni yüksek tansiyon ve kilo yıllardır yüksek olan tansiyonunu kendini iyi hissediyor bahanesiyle önemsemedik bu bir hataydı. Umarım kimse yoktur bu sorunu yaşayan ama eğer varsa elimden geldiğince yardımcı olurum