Hem Pozitif Hem Negatif.. Doğum Tecrübem ve Öneriler

Doğumdan önce burada herkes pozitif doğum tecrübelerini yazsın diye bir konu açmıştım.. Bir çok kişi tecrübelerini paylaştı ve bazıları da gercekten baskalarının tecrübelerine ihtiyac duyup geldi. Ben de kendi tecrübemi paylaşmak ve bundan sonra doğum yapacakları tüm çıplaklığıyla anlatmak istiyorum (çıplaklık mecaz değil)

Öncelikle sunu söyleyeyim, ben basıma gelecekleri tam olarak bilip ona göre kendimi hazırlamayı seven biriyim. Beklemediğim zamanda tahmin etmediğim bir durumla karşılaştığımda süreci yönetme konusunda zayıfım. Bu yüzden ben tüm süreci olduğu gibi bilmek isterdim doğumdan önce ama bana anlatılan doğum hikayeleri asla yasadığım durumla alakalı değildi

Birincisi ben doğum sancısı sadece karında olacak sanmıştım.. Ama altif doğumunuz basladığında karnınızda hiçbir şey hissetmiyorsunuz. Tüm baskı anüste oluyor.. Bunu da herkes kabızlık gibi anlatmıştı bana.. En azından ben böyle bir kabızlık yasamadım ama evet sanırım betimlemek gerekiyorsa illa kabız ağrısı X 100 falan Gelelim en baştan sürecime…

Ben 20 Ocakta kontrole gittim ve doktorum 4-5 cm açıklığım olduğunu ama sancım olmadığı için biraz daha beklememiz gerektiğini söyledi ama her an doğuracağıma o kadar inandı ki arayıp doğum başladı mı diye kontrol etti bir iki kez

21 ocakta hafif hafif regl sancılarım başladı ana asla kuvvetli bir sancı hissetmedim. O günlerde bol bol gezdim, eğlendim.. 23 ocakta tekrar kontrole çağırdı doktorum. Daha kapıdan girer girmez “e sen hiç doğuracağa benzemiyorsun, neden beni yalancı çıkarıyorsun?” dedi

Ultrasona falan hiç almadı direkt çatı muayenesine aldı.. Açıklığım hala aynıydı, ilerlememişti. Ben yine eve gönderecek sandım. Ama o yatışını yapalım artık tamamdır dedi. Ben üzerime giyinirken bi baktım esime evrakları verip yollamış bile

Ablam dısarıda bekliyordu.. Söylediğine göre esimin suratı bembeyaz olmus Doktor beni doğum katına gönderdi. Ebelerin hepsi ama hepsi çok tatlıydı bu arada. İlk basta normal oda müsait olmadığı için beni sancı odasına aldılar. Sancı odası doğumhanenin içinde. Benden önce doğuma giren herkesi duydum yani Bu arada duyduğum tüm doğumlar 5-10 dk sürüyordu. Üzerini giyindim, sonrasında lavman yapıldı. Odama geldim ve tuvaletimi yaptım. Sonrasında serum bağlandı rahim ağzının yumusaması ve annenin gevsemesi için dediler. O serumdan 2 tane bitirdim doğuma kadar, hatta doğumda da takılıydı.

Sonra tekrar muayene için doğumhaneye alındım. Orda muayene olurken suyum geldi. İğrenç, asla poponuzda durmayacak bir bez bağladılar Her hareket ettiğimde su foşur foşur gelmeye devam etti Bir ara işedim mi falan diye de düsündük hatta Devamlı da nstye bağlanıyorum. İlk nstde sancım en fazla 11 çıkmıştı, İkincide 28, üçüncüde 60.. Ama ben epidural o ana kadar istemedim. Nereye kadar dayanabilirim görmek istedim açıkcası.

Sonra normal oda boşaldı ve ben odaya alındım. Odaya alınana kadar açılmam hala 5 cmydi. Ama sancılar düzenli olduğu için suni sancı vermek istemediler. Saat 3te ebe epidural teklif etti ben de okay dedim. Ama keske demeseydim cünkü çok erkendi.. Doğuma kadar etkisi çoktan gecti. Epidural aldım ve epidural sayesinde birden tam açılma olabileceğini her an doğuma hazır olmamı istediler. Ama açılma yine yavas yavas ilerledi.

Saat 4 gibi falan artık ebenin sabahtan beri bahsettiği makatta baskıyı hissetmeye başladım. Ve her hissettiğimde de ıkındım. Ama hala kendimde ve iyiyim, sancı araları şakalar, komiklikler falan

Saat 5 gibi doktorum muayeneye geldi ve sancılarımı beğenmedi Doğum böyle olmaz, hiç nefes alamaman lazım dedi. Senin doğurmana daha var dedi. Ebe “acı esiği yüksek bence” dedi. Doktorum “acı eşiği yüksek kadın yoktur, acısı olmayan kafın vardır” dedi

Yalan söylemicem doktorumu çook sevsem de bu tutumu beni çok olumsuz etkiledi çünkü o anda sancıdan kıvranırken bunun yeterli olmadığını, daha çok yolumun olduğunu, daha fazla acı çekeceğimi yüzüme vurmus oldu. Bu arada bu son muayenede tam açılmam vardı. Doktor ve ebe yaklaşık yarım saat yanımda kaldı, ıkındık falan. Sonra doktor dısarıda ablamı ve annemi çağırdı. Onlardan masayı tutmalarını istedi, benden de her sancım geldiğinde masaya tutunup çömelerek ıkınmamı istedi. Yaptım ama bir yerden sonra o kadar kendimi kaybettim ki ben yapamicam diye ağlamaya başladım. Annem o kadar korkmus ki o an

Sonra ebe geldi ve beni doğumhaneye aldı. Giderken de popoma takılı olan o iğrenç bez düştü. Ben o an eğilip onu almaya çalıştım Ebe de diyor ki napıyorsun

Doğum koltuğuna geçtim. Ebe 1-2 kere ıkınmamı istedi, sonra doktor geldi. 3 kere ıkındığımı hatırlıyorum, saydım. Sonra doktorum yanlış yapıyorsun, kakanı yapar gibi ıkın. Sen karnını kasıyorsun sadece dedi. Al bi negatif daha Ben de dedim ben ne bileyim ilk defa doğuruyorum Doktorum da “hayır, ben seni suçlamıyorum sadece yapman gerekeni söylüyorum” dedi.

Ondan sonra kaç kez ıkındığımı hatırlamıyorum. Ama bir ara doktor “ben sana yardım edicem” diyip makası eline aldı ve kesi attı. Kesiyi hissettim ama ağrı falan hissetmedim zaten öncesinde ipne yaptı. Sancı ve baskı bir yere kadar dayanılırdı ama doktor eliyle müdahale ettiği an acıya dayanamayıp ıkınmayı bırakıyordum malesef. Yani o süreçte kontrollü olamadım, kendimi kaybettim cünkü dediğim gibi beklediğim veya hayal ettiğim bir ağrı değildi. Bu arada ben hep acı eşiği ve dayanıklığı yüksek olarak bilinen biriyim

Sona doğru bir ebe hiç beklemediğim bi anda karnımın üzerine tüm ağırlığıyla asıldı. Nefes alamadım ve söyledim nefes alamadığımı. Ebe “bir sey olmaz sen ıkın” dedi ama ben yapamadım ve kadını ittim üzerimden ıkınmayı da bıraktım. Saçma sapan belki ama hazırlıksız olduğum bi anda böyle bir sey yaptıkları için kendimce onları cezalandırmış gibi hissediyordum

Sonra başka, yaşça büyük bir ebe geldi. Allah ondan bin kere razı olsun. Geldi ve karnına bastırıcam, artık bebeğin için tehlikeli çıkarman lazım dedi. diğer ebe gibi asılmadı, daha az baskı yaptı ve bu süreçte de hep gözümün içine bakıp bildiğiniz ıkınmayı bırakmamam için bana yalvardı. Ben de ilk defa sonuna kadar hiç bırakmadan ıkındım.

Bebeğin kafası çıktı ve Allah’ım o nasıl bir rahatlama..Gerisini doktor çıkardı ben tekrar ıkınmadım. Bebeğim ağlamadı o yüzden ilk bi endişelendim ama sonra üzerime koyduklarında hareket ettiğini görünce rahatladım. Bebek temizlendi 2-3 dk sonra alındı ve yanımda kontrolleri yapıldı. Doktor dikiş atarken iyi mi bebek diye sordum iyi dediler. Dikiş sanırım doğumdan daha uzun sürdü ya da bir sey yapmadan o sekilde yattığım için sıkıldım bilmiyorum. İçeri bi ebe geldi ve “baba dısarıda bembeyaz oldu” dedi Haberi verip sakinleştirmişler eşimi. Sonra doktor gitti aptal bi ebe midir hemsire midir ben orda öyle yatarken ortalığı temizlemeye başladı. Dedim ya önce beni cıkarın, sizi mi beklicem. Geldi beni tekerlekli sandalyeye aldı, bebeğimi de kucağıma verdi. Bana dedi ki odana git biraz dinlen, yemek ye biz gelip seni temizlicez sonra emzireceksin.

Gittim, gelen giden yok. Her yerim kan bekliyorum. Sonra beni doğurtan o melek kadın geldi emzirsene dedi ben de söyledim hani bana böyle böyle dediler. Ne alakası var falan diye kızdı al emzir hemen dedi. Meğer cocuk soğuktan morarmış. Eözir ısıt cocugu dedi. Emzirdim sarıldım sıkı sıkı. Tekrar geldi ebe ve hala mor, oksijen verelim biraz dedi. Esimle birlikte gittiler, döndüklerinde bebeğim düzelmisti.

Tüm gece siddetli ağrım vardı dikişlerimde. Esim kaldı yanımda bebekle ağırlıklı o ilgilendi ben sadece emzirdim. Gece bebek ağladı çok. Nöbetci ebe veya hemsire bilmiyorum geldi ve bağırsakları dolu, boşaltalım dedi. Alıp gittiler bebeği. Bebek bi geldi altı çıplak. Çok fazla kaka yapmış ve bez dolmus, gazlı bez koymuslar o yüzden o sekilde getirmişler biz bezleyip giydirelim diye. Neyse dedim bir sey söylemedim.

Sabah 5te gelip cocugu aldılar topuk kanı için. Yine geldi altı giyinik değil… Ne bu diyorum bebek cok huysuz gitdiremedik siz giydirin diyor. Dedim yani siz yapamıyorsunuz ben dikişli halimle yapıcam? Giydirdik hemen bebeği kucağıma alıp ısıttım. Ama bence su an yasadığımız gaz sorunu o gece bebeğim üsüdüğü için var, en azından ben öyle düsünüyorum.

Ertesi gün saat 11 gibi hastaneden çıktık.

Benim tecrübem bu sekildeydi.

Tavsiyelerime gelecek olursak, ben yanıma iki tane pijama almistim ve ikisi de lekelendi maalesef. O yüzden bence daha fazla alınmalı.

Külot hiç kullanmadım bence gerek yok. Depend kullandım bol bol. Hatta eve geldiğim ilk gün de depend kullanmaya devam ettim. ikinci gün pede gectim.

Emzirme sütyeni pratik değil, atleti daha rahat.

İlk başta bebeğinizle bağ hissetmezseniz kendinizi suçlamayın. Doğumdan sonra ben bebeğim kucağıma verilsin istemedim. Ebe verdi yine de.. Doğumhaneden çıktığımda esini görür görmez “al sunu” dedim sonradan sürekli aklıma geldi, alamadım cocugu kucağıma. Ama ilk emzirmeden sonra tamamen bebeği kabullendim. Simdi yanından bes dakika ayrılamıyorum hatta uyuduğunda bile tüm uykusunu kucağımda tamamlıyor bazen

Sabahtan beri parça parça, bebişten fırsat buldukça tamamladık konuyu.. O yüzden kopul veya eksik yerler varsa kusura bakmayın Sorusu endişesi olan varsa da elimden geldiğince cevaplarım..

Lady Guinevere .!.:

Doğumdan önce burada herkes pozitif doğum tecrübelerini yazsın diye bir konu açmıştım.. Bir çok kişi tecrübelerini paylaştı ve bazıları da gercekten baskalarının tecrübelerine ihtiyac duyup geldi. Ben de kendi tecrübemi paylaşmak ve bundan sonra doğum yapacakları tüm çıplaklığıyla anlatmak istiyorum (çıplaklık mecaz değil)

Öncelikle sunu söyleyeyim, ben basıma gelecekleri tam olarak bilip ona göre kendimi hazırlamayı seven biriyim. Beklemediğim zamanda tahmin etmediğim bir durumla karşılaştığımda süreci yönetme konusunda zayıfım. Bu yüzden ben tüm süreci olduğu gibi bilmek isterdim doğumdan önce ama bana anlatılan doğum hikayeleri asla yasadığım durumla alakalı değildi

Birincisi ben doğum sancısı sadece karında olacak sanmıştım.. Ama altif doğumunuz basladığında karnınızda hiçbir şey hissetmiyorsunuz. Tüm baskı anüste oluyor.. Bunu da herkes kabızlık gibi anlatmıştı bana.. En azından ben böyle bir kabızlık yasamadım ama evet sanırım betimlemek gerekiyorsa illa kabız ağrısı X 100 falan Gelelim en baştan sürecime…

Ben 20 Ocakta kontrole gittim ve doktorum 4-5 cm açıklığım olduğunu ama sancım olmadığı için biraz daha beklememiz gerektiğini söyledi ama her an doğuracağıma o kadar inandı ki arayıp doğum başladı mı diye kontrol etti bir iki kez

21 ocakta hafif hafif regl sancılarım başladı ana asla kuvvetli bir sancı hissetmedim. O günlerde bol bol gezdim, eğlendim.. 23 ocakta tekrar kontrole çağırdı doktorum. Daha kapıdan girer girmez “e sen hiç doğuracağa benzemiyorsun, neden beni yalancı çıkarıyorsun?” dedi

Ultrasona falan hiç almadı direkt çatı muayenesine aldı.. Açıklığım hala aynıydı, ilerlememişti. Ben yine eve gönderecek sandım. Ama o yatışını yapalım artık tamamdır dedi. Ben üzerime giyinirken bi baktım esime evrakları verip yollamış bile

Ablam dısarıda bekliyordu.. Söylediğine göre esimin suratı bembeyaz olmus Doktor beni doğum katına gönderdi. Ebelerin hepsi ama hepsi çok tatlıydı bu arada. İlk basta normal oda müsait olmadığı için beni sancı odasına aldılar. Sancı odası doğumhanenin içinde. Benden önce doğuma giren herkesi duydum yani Bu arada duyduğum tüm doğumlar 5-10 dk sürüyordu. Üzerini giyindim, sonrasında lavman yapıldı. Odama geldim ve tuvaletimi yaptım. Sonrasında serum bağlandı rahim ağzının yumusaması ve annenin gevsemesi için dediler. O serumdan 2 tane bitirdim doğuma kadar, hatta doğumda da takılıydı.

Sonra tekrar muayene için doğumhaneye alındım. Orda muayene olurken suyum geldi. İğrenç, asla poponuzda durmayacak bir bez bağladılar Her hareket ettiğimde su foşur foşur gelmeye devam etti Bir ara işedim mi falan diye de düsündük hatta Devamlı da nstye bağlanıyorum. İlk nstde sancım en fazla 11 çıkmıştı, İkincide 28, üçüncüde 60.. Ama ben epidural o ana kadar istemedim. Nereye kadar dayanabilirim görmek istedim açıkcası.

Sonra normal oda boşaldı ve ben odaya alındım. Odaya alınana kadar açılmam hala 5 cmydi. Ama sancılar düzenli olduğu için suni sancı vermek istemediler. Saat 3te ebe epidural teklif etti ben de okay dedim. Ama keske demeseydim cünkü çok erkendi.. Doğuma kadar etkisi çoktan gecti. Epidural aldım ve epidural sayesinde birden tam açılma olabileceğini her an doğuma hazır olmamı istediler. Ama açılma yine yavas yavas ilerledi.

Saat 4 gibi falan artık ebenin sabahtan beri bahsettiği makatta baskıyı hissetmeye başladım. Ve her hissettiğimde de ıkındım. Ama hala kendimde ve iyiyim, sancı araları şakalar, komiklikler falan

Saat 5 gibi doktorum muayeneye geldi ve sancılarımı beğenmedi Doğum böyle olmaz, hiç nefes alamaman lazım dedi. Senin doğurmana daha var dedi. Ebe “acı esiği yüksek bence” dedi. Doktorum “acı eşiği yüksek kadın yoktur, acısı olmayan kafın vardır” dedi

Yalan söylemicem doktorumu çook sevsem de bu tutumu beni çok olumsuz etkiledi çünkü o anda sancıdan kıvranırken bunun yeterli olmadığını, daha çok yolumun olduğunu, daha fazla acı çekeceğimi yüzüme vurmus oldu. Bu arada bu son muayenede tam açılmam vardı. Doktor ve ebe yaklaşık yarım saat yanımda kaldı, ıkındık falan. Sonra doktor dısarıda ablamı ve annemi çağırdı. Onlardan masayı tutmalarını istedi, benden de her sancım geldiğinde masaya tutunup çömelerek ıkınmamı istedi. Yaptım ama bir yerden sonra o kadar kendimi kaybettim ki ben yapamicam diye ağlamaya başladım. Annem o kadar korkmus ki o an

Sonra ebe geldi ve beni doğumhaneye aldı. Giderken de popoma takılı olan o iğrenç bez düştü. Ben o an eğilip onu almaya çalıştım Ebe de diyor ki napıyorsun

Doğum koltuğuna geçtim. Ebe 1-2 kere ıkınmamı istedi, sonra doktor geldi. 3 kere ıkındığımı hatırlıyorum, saydım. Sonra doktorum yanlış yapıyorsun, kakanı yapar gibi ıkın. Sen karnını kasıyorsun sadece dedi. Al bi negatif daha Ben de dedim ben ne bileyim ilk defa doğuruyorum Doktorum da “hayır, ben seni suçlamıyorum sadece yapman gerekeni söylüyorum” dedi.

Ondan sonra kaç kez ıkındığımı hatırlamıyorum. Ama bir ara doktor “ben sana yardım edicem” diyip makası eline aldı ve kesi attı. Kesiyi hissettim ama ağrı falan hissetmedim zaten öncesinde ipne yaptı. Sancı ve baskı bir yere kadar dayanılırdı ama doktor eliyle müdahale ettiği an acıya dayanamayıp ıkınmayı bırakıyordum malesef. Yani o süreçte kontrollü olamadım, kendimi kaybettim cünkü dediğim gibi beklediğim veya hayal ettiğim bir ağrı değildi. Bu arada ben hep acı eşiği ve dayanıklığı yüksek olarak bilinen biriyim

Sona doğru bir ebe hiç beklemediğim bi anda karnımın üzerine tüm ağırlığıyla asıldı. Nefes alamadım ve söyledim nefes alamadığımı. Ebe “bir sey olmaz sen ıkın” dedi ama ben yapamadım ve kadını ittim üzerimden ıkınmayı da bıraktım. Saçma sapan belki ama hazırlıksız olduğum bi anda böyle bir sey yaptıkları için kendimce onları cezalandırmış gibi hissediyordum

Sonra başka, yaşça büyük bir ebe geldi. Allah ondan bin kere razı olsun. Geldi ve karnına bastırıcam, artık bebeğin için tehlikeli çıkarman lazım dedi. diğer ebe gibi asılmadı, daha az baskı yaptı ve bu süreçte de hep gözümün içine bakıp bildiğiniz ıkınmayı bırakmamam için bana yalvardı. Ben de ilk defa sonuna kadar hiç bırakmadan ıkındım.

Bebeğin kafası çıktı ve Allah’ım o nasıl bir rahatlama..Gerisini doktor çıkardı ben tekrar ıkınmadım. Bebeğim ağlamadı o yüzden ilk bi endişelendim ama sonra üzerime koyduklarında hareket ettiğini görünce rahatladım. Bebek temizlendi 2-3 dk sonra alındı ve yanımda kontrolleri yapıldı. Doktor dikiş atarken iyi mi bebek diye sordum iyi dediler. Dikiş sanırım doğumdan daha uzun sürdü ya da bir sey yapmadan o sekilde yattığım için sıkıldım bilmiyorum. İçeri bi ebe geldi ve “baba dısarıda bembeyaz oldu” dedi Haberi verip sakinleştirmişler eşimi. Sonra doktor gitti aptal bi ebe midir hemsire midir ben orda öyle yatarken ortalığı temizlemeye başladı. Dedim ya önce beni cıkarın, sizi mi beklicem. Geldi beni tekerlekli sandalyeye aldı, bebeğimi de kucağıma verdi. Bana dedi ki odana git biraz dinlen, yemek ye biz gelip seni temizlicez sonra emzireceksin.

Gittim, gelen giden yok. Her yerim kan bekliyorum. Sonra beni doğurtan o melek kadın geldi emzirsene dedi ben de söyledim hani bana böyle böyle dediler. Ne alakası var falan diye kızdı al emzir hemen dedi. Meğer cocuk soğuktan morarmış. Eözir ısıt cocugu dedi. Emzirdim sarıldım sıkı sıkı. Tekrar geldi ebe ve hala mor, oksijen verelim biraz dedi. Esimle birlikte gittiler, döndüklerinde bebeğim düzelmisti.

Tüm gece siddetli ağrım vardı dikişlerimde. Esim kaldı yanımda bebekle ağırlıklı o ilgilendi ben sadece emzirdim. Gece bebek ağladı çok. Nöbetci ebe veya hemsire bilmiyorum geldi ve bağırsakları dolu, boşaltalım dedi. Alıp gittiler bebeği. Bebek bi geldi altı çıplak. Çok fazla kaka yapmış ve bez dolmus, gazlı bez koymuslar o yüzden o sekilde getirmişler biz bezleyip giydirelim diye. Neyse dedim bir sey söylemedim.

Sabah 5te gelip cocugu aldılar topuk kanı için. Yine geldi altı giyinik değil… Ne bu diyorum bebek cok huysuz gitdiremedik siz giydirin diyor. Dedim yani siz yapamıyorsunuz ben dikişli halimle yapıcam? Giydirdik hemen bebeği kucağıma alıp ısıttım. Ama bence su an yasadığımız gaz sorunu o gece bebeğim üsüdüğü için var, en azından ben öyle düsünüyorum.

Ertesi gün saat 11 gibi hastaneden çıktık.

Benim tecrübem bu sekildeydi.

Tavsiyelerime gelecek olursak, ben yanıma iki tane pijama almistim ve ikisi de lekelendi maalesef. O yüzden bence daha fazla alınmalı.

Külot hiç kullanmadım bence gerek yok. Depend kullandım bol bol. Hatta eve geldiğim ilk gün de depend kullanmaya devam ettim. ikinci gün pede gectim.

Emzirme sütyeni pratik değil, atleti daha rahat.

İlk başta bebeğinizle bağ hissetmezseniz kendinizi suçlamayın. Doğumdan sonra ben bebeğim kucağıma verilsin istemedim. Ebe verdi yine de.. Doğumhaneden çıktığımda esini görür görmez “al sunu” dedim sonradan sürekli aklıma geldi, alamadım cocugu kucağıma. Ama ilk emzirmeden sonra tamamen bebeği kabullendim. Simdi yanından bes dakika ayrılamıyorum hatta uyuduğunda bile tüm uykusunu kucağımda tamamlıyor bazen

Sabahtan beri parça parça, bebişten fırsat buldukça tamamladık konuyu.. O yüzden kopul veya eksik yerler varsa kusura bakmayın Sorusu endişesi olan varsa da elimden geldiğince cevaplarım..

Genişletmek için tıkla...

Tebrik ediyorum o kadar güzel net bir şekilde açıklamışsınız ki Allah sizden ve sizin gibilerden razı olsun yeni kürtaj oldum bir gün inşallah sağlıklı bir gebelik geçirirsem doğumhanede bu yazdıklarınız aklıma gelecek emin olun sağlıkla hayırla sizlerle büyüsün bebişiniz inşallah

Oyoyoyoyyyyy ana olmuşta tavsiye veriyor oyoyoyyoyyoyoyoyyoy

öncelikle atlatmana ve bebeğine kavuşmana çok sevindim. pozitif bi doğum hikayesinden çok gerçekten kolay geçmeyen mücadele verdiğin bi doğum olmuş diye algıladım, komik bir iki yer olsa da atlatmana ve bunun bitmesine çok sevindim.

Kendi adıma eğer plansız bi şekilde normal doğum yapmam gerekirse nasıl bi şeyler karşılaşacağımı anlamamda gerçekten işe yaradı , ağrı direkt karında oluyor sanıyordum. Ama inş her şey yolunda giderse sezeryan olsun istiyorum. Belki sonradan ağrılarım çok olur ama bu kadar sancılı zor bi süreci kaldıracak psikoloji kendimde görmüyorum.

Tekrar çok geçmiş olsun

Canım tebrik ederim sağlıkla büyüsün yavrun.
Benim hamile kaldığımdan beri en büyük korkum ıkınırken tuvalet yapmak. Sen lavmanı istedin mi yoksa standart mı ona rağmen bir şey kaçarsa ben ıkınamam diye çok ama çok korkuyorum yani annemin yetiştirme tarzı yüzünden böyle toplum içinde en ufak bir falso yapamıyorum.

Doktorum “acı eşiği yüksek kadın yoktur, acısı olmayan kafın vardır” dedi
Şu çok doğru bir cümle benimde acı eşiğim yüksektir herkes regliden bir tık fazla acı diyordu aman ne bağırıcam millletin canı tatlı o zaman derdim en son nefes alamıyorum galiba öleceğim diye bağırdığımı hatırlıyorum

Taranta .!.:

Canım tebrik ederim sağlıkla büyüsün yavrun.
Benim hamile kaldığımdan beri en büyük korkum ıkınırken tuvalet yapmak. Sen lavmanı istedin mi yoksa standart mı ona rağmen bir şey kaçarsa ben ıkınamam diye çok ama çok korkuyorum yani annemin yetiştirme tarzı yüzünden böyle toplum içinde en ufak bir falso yapamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

lavman doğum planlıysa yapılıyor her türlü. yani aktif doğum denilen o bebeğin çıkmasına tamak kala anı değilse lavman yapılıyor. ama mesela bir arkadasım son anda hastaneye yetiştiği için lavman yapılmadı direkt doğuma alındı ve kakasını da yaptı kız. ama emin ol ki o an onu düsünmüyorsun. yani kakamı yaparsam ayip olurmus oymus buymus aklına bile gelmiyor.

yazmayı unuttum ama ben idrarımı yaptım mesela.. ben farketmedim doktorum sorun yok işeyebilirsin deyince anladım. sobra tüm idrar keseni boşaltmak için sonda taktı ve boşalttı idrarımı. hiç umrumda bile olmadı o an

payedar .!.:

Doktorum “acı eşiği yüksek kadın yoktur, acısı olmayan kafın vardır” dedi
Şu çok doğru bir cümle benimde acı eşiğim yüksektir herkes regliden bir tık fazla acı diyordu aman ne bağırıcam millletin canı tatlı o zaman derdim en son nefes alamıyorum galiba öleceğim diye bağırdığımı hatırlıyorum

Genişletmek için tıkla...

ben o kadar bağırdım ki ailem, esim herkes duydu doğumhanenin dısından. diğer anneleri dısarıdan hiç duymamıştık doğumdan sonra doktorum çok yordun kendini hiç gerek yoktu falan dedi. ben de dedim hocam ben de hiç beklemiyordum, kendimi dayanıklı sanıyordum

Lady Guinevere .!.:

ben o kadar bağırdım ki ailem, esim herkes duydu doğumhanenin dısından. diğer anneleri dısarıdan hiç duymamıştık doğumdan sonra doktorum çok yordun kendini hiç gerek yoktu falan dedi. ben de dedim hocam ben de hiç beklemiyordum, kendimi dayanıklı sanıyordum

Genişletmek için tıkla...

Bana da bağırma diyordu ebe en son dayanamadım sen çek madem acıyı sen bağırma dedim pişman değilim

ankara0619 .!.:

Tebrik ediyorum o kadar güzel net bir şekilde açıklamışsınız ki Allah sizden ve sizin gibilerden razı olsun yeni kürtaj oldum bir gün inşallah sağlıklı bir gebelik geçirirsem doğumhanede bu yazdıklarınız aklıma gelecek emin olun sağlıkla hayırla sizlerle büyüsün bebişiniz inşallah

Genişletmek için tıkla...

Allah en güzelini nasip etsin size de insallah

Zeytin_zey .!.:

öncelikle atlatmana ve bebeğine kavuşmana çok sevindim. pozitif bi doğum hikayesinden çok gerçekten kolay geçmeyen mücadele verdiğin bi doğum olmuş diye algıladım, komik bir iki yer olsa da atlatmana ve bunun bitmesine çok sevindim.

Kendi adıma eğer plansız bi şekilde normal doğum yapmam gerekirse nasıl bi şeyler karşılaşacağımı anlamamda gerçekten işe yaradı , ağrı direkt karında oluyor sanıyordum. Ama inş her şey yolunda giderse sezeryan olsun istiyorum. Belki sonradan ağrılarım çok olur ama bu kadar sancılı zor bi süreci kaldıracak psikoloji kendimde görmüyorum.

Tekrar çok geçmiş olsun

Genişletmek için tıkla...

bence de.. eğer sağlam bir psikolojiniz yoksa normal doğum daha travmatik bir süreç.. sezaryan daha az travmatik ama iyileşme süreci daha uzun olan bi yöntem.

ben psikolojim sağlam sandığım halde bir daha asla vajinal doğum yapmam diyorum su an. evet her sey bittiğinde kendimle gurur duydum, iyi ve güçlü hissettim ama o süreç asla aklımdan çıkmayacak.. artık hamile birini görünce sürekli dua ediyorum Allah’ım kolaylık ver diye.. cünkü gercekten çok çok çok zordu, yalan söyleyemicem

payedar .!.:

Bana da bağırma diyordu ebe en son dayanamadım sen çek madem acıyı sen bağırma dedim pişman değilim

Genişletmek için tıkla...

bana bağırma diyen de olmadı ben de saldım iyice bi ara koltukta yan dönemeye falan çalıştım. kolumdaki damar yolu çıktı bi de o kadar hengamede bunu farkedip çıktı bu diye bağırdım

Ben de acı eşiği çok yüksek bi insanım herkes de öyle bilir ama doğum sancılarım başladığında noluyo bee noluyooo olmuştum bi anda her şeye hazırlıklıydım aman dedim herkes doğuruyor normal ben de doğururum sonuç DOĞURAMADIM hsjsjjs ama bende hastane personeli konusunda çok büyük sorun vardı ihmale geldiğimi düşünüyorum burada da uzun uzun anlattım, iyi insanlara denk gelmişsiniz gülebileceğiniz anılar kalmış size sağlıkla büyüsün bebiş.

littleemom .!.:

Ben de acı eşiği çok yüksek bi insanım herkes de öyle bilir ama doğum sancılarım başladığında noluyo bee noluyooo olmuştum bi anda her şeye hazırlıklıydım aman dedim herkes doğuruyor normal ben de doğururum sonuç DOĞURAMADIM hsjsjjs ama bende hastane personeli konusunda çok büyük sorun vardı ihmale geldiğimi düşünüyorum burada da uzun uzun anlattım, iyi insanlara denk gelmişsiniz gülebileceğiniz anılar kalmış size sağlıkla büyüsün bebiş.

Genişletmek için tıkla...

amin insallah