heavyci_girl / Kendi Şiirleri

Sarmaşıklar içinde bedenim.
Ruhumun kanlı gözyaşları
Yeşil yaprakları kırmızıya boyuyor.
Aleve değmiş hissi veren sıcaklığı,
İçleri parçalayan renginde acımsı bir tat var.
Geliyor kalbin tam ortasından,
Senin bıraktığın yerden.
Ve faturası kesildi erkenden o an göz yaşlarımın.
Akıyor senin bıraktığın zaman tünelinden.
Hıçkırıklara boğuluyor sarmaşıkların altındaki yürek.
Sarıyorlar tenimi sarmaşıklar,
Batıyor güllerin dikenleri...
Gülü seven katlanır dikenine,
Onları da seviyorum bu yüzden.
Ama engellyemediğim kan akışım işte;
Dur diyemediğim.
Sarmaşıklar kırmızıya boyanıyor.
Elimden hiç bir şey gelimiyor.
Sarmaşıklar sarıyor bedenimi onlar kırmızıya boyanıyor,
Bense acının koyu renginde kayboluyorum.
Onlar kırmızı soluyor,
Ben karanlığı,
Onlar kırmızı yaşıyor,
Ben siyah bir acı.
Çağla Aksoy.​

Kara yılan gibi pusu kurdular önüme;
Hep en zehirli ısırışlarıyla karşılık verdiler her hamleme.
Yüreklerinin karasıydı yılanın boyası.
Anlamadılar ama ne yaptıysam nafile..
Taştan tabutlar var kalplerinde.
Şevkat, sevgi onlar için ne kelime?
Büyükler onlar çok büyük kendi gözlerinde.
Ama o kadar küçükler ki beş para etmezler gerçekte...
Elimi kolumu bağladılar sardılar herbir yanımı.
Şimdi sıra boğmaya geldiğinde;
İşte sensizliği sunuyorlar tabağın içinde.
Biliyorlar Boğmanın yolu sensizlikten geçiyor;
Sen kelimesi bu bedende nefesle özdeşleşiyor.
Ama bilmezler sensizlik yok bu bedenin lügatında.
Beden de olsa bile ne fayda erişebilirler mi ki hiç ruhuma.
Issız soğuk bir çöle çevirdıler bedeni ama;
Gülüşün var ya unutsunlar azap vermeyı bu ruha.
Olmasaydın sen; nefessiz çoktan kalmıştım ben.
Gülmeseydin sen; gülmeyi çoktan unutmuştum ben.
Çare yok sanarlar bilirim belki biz de dahi.
Onlar göremezler Ama en büyük çare sevgi.
Onları yakar kül eder sevgimin milyonda biri dahi.
Kör olsalar ne fark eder görenler anlıyor mu ki.
Bırak kendi ateşleriyle kendisi yansınlar.
Ben bağlıyım sana ; beni ısdaraba gömecekelrini sanmasınlar.
Tek ısdırap gülüşünün eksikliği bana tek ısdırap tebessümünden mahrum kalmak.
Ben hep varım sen de varsan; İşlemez ateşler bana benim yüreğim sende tutsak.​

Kımıldayamayan bir heykel misali ruhum,
Donuk, mat, sertleşmiş yüreğim,
Tebessüm dahi etmez gözlerim,
Seni hasreti utandıracak kadar özledim.

Neye yarar ki dünyayı yaksam.
Kim duyar ki çığlıklar atsam.
Ne fayda getirir ki yalvarsam yakarsam.
Seni hasreti utandıracak kadar özledim.

Bunun adı saf sevgi sadece herşeyim,
Kim ne derse desin hepsini ezer geçerim.
Sevgimi küçük görene ben hiç yoksun derim,
Seni hasreti utandıracak kadar özledim.

En ufak tebessümün dahi cennet yüreğime,
Karşı çıkıyorum bu karışık hasret denklemine,
Görmesem seni yıllar geçse olacak yine yüreğimde ve dilimde;
Seni hasreti utandıracak kadar özledim!..
<<<ÇAĞLA>>>​