Benden 1 hafta önce evlenen bir tanıdık vardı o da hemen gebe kalmıştı. Bebeği oldu bile. Biz de hala uğraşıyoruz işte. İnsanın içine oturuyor tabi muhakkak ama elimizden birşey de gelmiyor ki
vakti zamanı vardır diyoruz, her adet öncesi testler, gerginlik, stres, acaba oldu mu diye sürekli kendini dinlemek. Sonra olmayınca üzülmek. Bir videoda, resimde ya da birinin söylediği en ufak birşeyde sanki canından birşey kopmuş gibi ağlamak. Ama etrafına herşey yolunda gibi davranmak. Çok fazla yıpratıcı. Ama olacak inşallah yine de umudumuz var. Rabbim tez zamanda güzel haberler almayı, sağlıklı gebelik geçirmeyi ve sağlıklı hayırlı bir evlat sahibi olmayı nasip etsin hepimize
dolmuşum sanki ben de içimi başka birine dökemiyorum burası da olmasa çatlayacağız galiba