- 29 Mayıs 2013
- 2.848
- 5.012
- 358
- Konu Sahibi knickerbockerbande
- #1
Bu konuyu buraya yazıyorum çünkü benim şuanki sinirimin baş kahramanı bir kadın. 2 ay önce sahiplendirdiğim bir yavru kedi bu hafta 4 aylıkken evin annesi istemediğinden geri dönüyor. Oysaki en başta çocuğu sahiplenmek istediğinde annesi ile görüştüm. Bir çocuk bu sorumluluğu alamaz siz istiyor musunuz diye evet dedi. Şimdi ise perdeleri tırmaladığını bahane ediyor. Yok yani bir kedi alırken ne bekliyorsun? Kediye eğitim vermezsen tabiiki yapar. Benim de kedim var gel dediğimde gelir, hayır dediğimde yaptığı şeyi bırakır, tuvaletini her zaman kumuna yapar, tüyleri çok çok az dökülür çünkü deri ve tüy sağlığı için vitamin takviyesi veriyorum, perdeleri koltukları tırmalamz çünkü ödül maması ile tırmalama tahtasına alırştırdım. Kaldıramayacağınız yüklerin altına girmeyin. Eğer o aile sahiplenmemiş olsaydı kedimi, bir başka aile ömürlük alabilirdi. Tüm bu duruma karşılık olarak da kediyi geri alabilmem için buluşma noktası bile ayarlamıyorlar koca İstanbul' da avrupa yakasının bir ucundan anadolu yakasına evlerine kadar gitmemi bekliyorlar. Kediyi sokağa atmasınlar diye birşey de diyemiyorum ama bu kadar da pişkin olunmaz ki. Hayvanın taşıma çantasını da başka birisine söz vermişler bana veremezlermiş. Gelirken taşıma çantası da götürmeliymişim. Keşke insanlar biraz daha vicdanlı olsa. Kediyi en tatlı halinde, sahiplenilecek çağında alıp bugün sokağa atıyorlar resmen. Evde yaşamaya alıştı bu hayvan artık nasıl yaşayacak sokakta?
Bu insanlara karşı o kadar nefret doluyum ki şu kediyi alabilsem hiç geri durmayıp söyleyeceğim lafımı.
Neyse velhasıl kelam bencil olmayın hanımlar! Kimse size zorla hayvan sahiplenin demiyor ama yaptığınız şeyin arkasında durun!
Bu insanlara karşı o kadar nefret doluyum ki şu kediyi alabilsem hiç geri durmayıp söyleyeceğim lafımı.
Neyse velhasıl kelam bencil olmayın hanımlar! Kimse size zorla hayvan sahiplenin demiyor ama yaptığınız şeyin arkasında durun!