en çok anneme ve babama güvenirim hayatta.bence insanı asla yüz üstü bırakmayacak olan annesi babası ve kardeşleridir.bu yüzden kardeşim olmadığı için çok üzülüyorum:çok üzgünüm::çok üzgünüm:
babama cok güvenirin
bi sorunum oldugunda bile tel acar konusurum uzun uzun
eger benım cözemiycegimi anlarsa hemen kendi müdahale eder :asigim:
sen benim canımsın babişkom ya ölesiye seviyorum seni ölesiye:asigim:
maalesef güven eksikliğim var
kimseye güvenemiyorum...
sanki güvendiğim kişiler birgün sırtımdan vuracak onlardan büyük bir darbe yiyecek gibi hissediyorum kendimi...
Hayatta sadece anneme ve bı dostum var ona guvenırım baskada kımseye guvenemem daha bugun bırıne guvenıp söledıgım lafı baskasında duydum kımseye guven olmaz anca akıllanıcam anca
İnsan öncelikle kendine güvenmeli insanlar her kim olursa olsun düşüncelerinizi benimsedikleri ve anladıkları kadar güveninizi sarsmazlar ya anlaşılamazsanız ne olur güvendiğiniz dağlara karlar yağar.
Önce kendime, 2.ve 3. plandada kardeşimle eşime güveniyorum.