- 24 Ocak 2021
- 11.019
- 24.619
-
- Konu Sahibi sailorvenus
- #61
Umarım sizi hakedecek biri çıkar karşınıza, bu süreçte hep meşgul olmaya bakın...Herkese merhabalar. 34 yaşından gün almış bir kadın olarak ben hayatla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum. Bu işin formülü nedir?
Gereksiz detaylarla sizleri bunaltmak niyetinde değilim. İki evlilik geçti başımdan. İki evliliğimden de çocuğum yok, iki evliliğim de altı aydan az sürdü. Pişman değilim boşandığım için.
Bir daha hiç sevilmeyeceğim, evlenemeyeceğim, evlat sahibi olmayacağım gibime geliyor. Sağlık sorunlarım yok. Sigara alkol almam. Kiminle tanışsam yaşıma şaşırıyorlar ama benim içim canlı ceset adeta.
Hayat evlilikten ibaret değil ki ! dediğinizi duyar gibiyim. Beni evlilik meraklısı olarak da görmeyin lütfen.
Kimi beğensem veya kim bana yaklaşmaya çalışsa evli çıkıyor. Hemen kaçıyorum iletişimi kesiyorum. Ancak bu ardı ardına olmaya başladı. Canım çok yanıyor.
Yolda yürürken, kafede otururken, deniz kıyısında yürürken evli çocuklu çiftleri görüyorum, gözlerim doluyor. O gece yastığım gözyaşlarımdan sırılsıklam oluyor.
Ailemle kalıyorum bir süredir. Uzun bir süre daha böyle devam edecek gibi. Ekonomik durumum ailemden ayrı bir eve çıkmaya müsait değil. Şu an işsizim zaten.
Spor salonuna yazıldım, yılbaşına kadar tadilatta dediler. Üyeliğimi iptal de edemiyorum. Mesela maddi durumum elverseydi çello çalmak isterdim, açıkçası hobi sahibi olmak da maddiyat gerektiriyor değil mi?
Kuzenlerim, arkadaşlarım, ailem beni yalnız bırakmıyorlar ancak ben kafamdaki sesleri susturamıyorum. Yardım aldım daha önce işe yaramadı. Kalp ağrım geçmiyor. Neyi nerede ne şekilde yapmalıyım, niye olmuyor neden olduramıyorum..ufacık şeylerle mutlu olabilen bir insanım..
Ben evlenmeden cinsellik yaşamak istemiyorum. Aile yapım, yetiştirilme tarzım, duygularım buna müsade etmez. Bünyem kaldırmaz.
Yaşım ve yaşanmışlıklarım gereği herşey için çok mu geç ? Anne olmak için, yuva kurmak için, iş hayatında iyi bir statü sahibi olabilmek için?
Diyelim ki ahlaklı, eğitimli, merhametli bir adam çıktı karşıma..sonrası? nasıl açıklayacağım iki kez boşandığımı?
Bu siteyi takip ediyorum uzun süredir. Bekareti veya boşanmayı tabulaştırmayan adamlarla evli kişiler var aramızda. Nasıl başardınız?
Meditasyon, yoga, uzun yürüyüşler, yüzme..kalp çarpıntılarım geçmiyor. ASMR videolarını izlemeden uyuyamıyorum.
Tanıştığım / tanıştırıldığım her erkek '' baştan söyleyeyim ben evlilik düşünümüyorum'' ile başlayan cümleler kuruyorlar. Yutkunamıyorum bile.
Gururumu kıran farklı bir durum daha var..
Bana son kullanma tarihi geçmiş yoğurt muamelesi yapılıyor. Bunu yapan kız arkadaşlarım. 34 yaşında bir kadın olarak bana uygun gördükleri erkekler 50 yaş ve üzeri olanlar..
Sadece içimi dökmek istedim..
Gözlerim doldu pıt diye klavyenin üzerine düştü..Sana kocaman sarılıyorum
2 defa boşanmış olmak kötü birşey değil ki, sen adam gibi nikahını kıyıp evlenmişsin,
Ya 1 nikah kıyıp bir sürü insanla birlikte olanlar?
Rabbim doğru zamanda doğru insanı çıkarsın karşına, öyle güzel mucizeler yaşa ki geçirdiğin kötü günler aklına bile gelmesin
Sürekli bunu düşünürsen çıkmaz. Benim çocuklar büyüse şehir şehir gezerim uygun turlar var. Belediyenin harika kursları var. Dün 40-45 yaşlarında bir kadın bağlama kursuna gidiyormuş şaşırdım ve hoşuma gitti. Ben de haftanın 3 günü spor varmış yazılacağımı. Ücreti de uygun 60 liraymış ayda. Öğle arası arkadaşlarımla takılıyorum o bile iyi geliyor. Kendini biraz rahat bırak. Nasibin nerdedir kimbilir. Sana 50 yaşında çocuklu birilerini önerenleri de sert bir dille uyarıp hayatından çıkarbenimle benzer durumda olan kişiler karşıma çıkmıyor işte..
kafam uyuşmuyor
Bence evlenmeyin. Ben hiç evlenmedim. Allah da korusun beni. Amin. Bekârlık sultanlıktırve o cinsellik konusunda ben de sizinle hemfikirim. Hemen iletişimi kesmeniz takdire şayan, devam böyle
Amaaan boşver insanları, sen kendini biliyorsun yaGözlerim doldu pıt diye klavyenin üzerine düştü..
Evet 2 kez boşanmak kötü birşey değil ama toplum ''sorunlu'' ve de ''geçimsiz'' gözüyle bakmalarından ölesiye korkuyorum. Özellikle de kadınlar çok acımasız. Hep sorun çıkartan hemcinslerim.
İkinci kez hata yapamam derken resmen çekmişsiniz kendinize negatifi.2.5 yıl terapi aldım. Hem psikiyatriye gittim hem de psikoloğa. Toplum yapımız maalesef bu, değiştiremeyiz bununla yaşamayı öğrenmen gerek dediler.
Boşanmanın normal olduğunu kabullenebildim evet ama en çok da kadınlar beni yargılıyor. 2.eşimin annesi yani kayınvalidem 'boşanmış kadın kırmızı noktamdır' diyip durdu. Üç maymunu oynayarak kendisinden uzak durmaya çalıştıkça bu defa eşim anlamsızca tepki vermeye başladı. Ki ben defalarca uyarmıştım emin değilsen benimle evlenme, hata yapamam 2.kez, bünyem psikolojim çevrem kaldırmaz bunu dedim.
Olduramadım..
Size sadece kendi hikayemi özetleyeyim, biraz umudunuz olsun:Herkese merhabalar. 34 yaşından gün almış bir kadın olarak ben hayatla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum. Bu işin formülü nedir?
Gereksiz detaylarla sizleri bunaltmak niyetinde değilim. İki evlilik geçti başımdan. İki evliliğimden de çocuğum yok, iki evliliğim de altı aydan az sürdü. Pişman değilim boşandığım için.
Bir daha hiç sevilmeyeceğim, evlenemeyeceğim, evlat sahibi olmayacağım gibime geliyor. Sağlık sorunlarım yok. Sigara alkol almam. Kiminle tanışsam yaşıma şaşırıyorlar ama benim içim canlı ceset adeta.
Hayat evlilikten ibaret değil ki ! dediğinizi duyar gibiyim. Beni evlilik meraklısı olarak da görmeyin lütfen.
Kimi beğensem veya kim bana yaklaşmaya çalışsa evli çıkıyor. Hemen kaçıyorum iletişimi kesiyorum. Ancak bu ardı ardına olmaya başladı. Canım çok yanıyor.
Yolda yürürken, kafede otururken, deniz kıyısında yürürken evli çocuklu çiftleri görüyorum, gözlerim doluyor. O gece yastığım gözyaşlarımdan sırılsıklam oluyor.
Ailemle kalıyorum bir süredir. Uzun bir süre daha böyle devam edecek gibi. Ekonomik durumum ailemden ayrı bir eve çıkmaya müsait değil. Şu an işsizim zaten.
Spor salonuna yazıldım, yılbaşına kadar tadilatta dediler. Üyeliğimi iptal de edemiyorum. Mesela maddi durumum elverseydi çello çalmak isterdim, açıkçası hobi sahibi olmak da maddiyat gerektiriyor değil mi?
Kuzenlerim, arkadaşlarım, ailem beni yalnız bırakmıyorlar ancak ben kafamdaki sesleri susturamıyorum. Yardım aldım daha önce işe yaramadı. Kalp ağrım geçmiyor. Neyi nerede ne şekilde yapmalıyım, niye olmuyor neden olduramıyorum..ufacık şeylerle mutlu olabilen bir insanım..
Ben evlenmeden cinsellik yaşamak istemiyorum. Aile yapım, yetiştirilme tarzım, duygularım buna müsade etmez. Bünyem kaldırmaz.
Yaşım ve yaşanmışlıklarım gereği herşey için çok mu geç ? Anne olmak için, yuva kurmak için, iş hayatında iyi bir statü sahibi olabilmek için?
Diyelim ki ahlaklı, eğitimli, merhametli bir adam çıktı karşıma..sonrası? nasıl açıklayacağım iki kez boşandığımı?
Bu siteyi takip ediyorum uzun süredir. Bekareti veya boşanmayı tabulaştırmayan adamlarla evli kişiler var aramızda. Nasıl başardınız?
Meditasyon, yoga, uzun yürüyüşler, yüzme..kalp çarpıntılarım geçmiyor. ASMR videolarını izlemeden uyuyamıyorum.
Tanıştığım / tanıştırıldığım her erkek '' baştan söyleyeyim ben evlilik düşünümüyorum'' ile başlayan cümleler kuruyorlar. Yutkunamıyorum bile.
Gururumu kıran farklı bir durum daha var..
Bana son kullanma tarihi geçmiş yoğurt muamelesi yapılıyor. Bunu yapan kız arkadaşlarım. 34 yaşında bir kadın olarak bana uygun gördükleri erkekler 50 yaş ve üzeri olanlar..
Sadece içimi dökmek istedim..
30 yaşında evlendim ve 31in sonunda anne oldum hiç birşey için geç kalmış değilsiniz. Önce bunu kabul etmelisinizNe kadar güzel iki kızınız var..hep kızım olmasını istemişimdir. 33 yaşındayım 34 e ramak kaldı..çok mu geç çocuk için? artık karşıma düzgün biri çıkmaz mı?
Amaaan boşver insanları, sen kendini biliyorsun ya
Bak insanların sesini kesemezsin
Uzun yıllar evliyim, elhamdülillah mutluyumda eşim benden yaşça çok büyük ( 15 yaş ) insanların hakkımda konuştuğu tek konu baban gibi duruyor, neden bu adamla evlendin?
Sanane keyfimin kahyası mısın?
Yani konuşurlar, susturamazsın
Sadece söylediğim, kınayan kınadığını yaşamadan ölmesin
Hayatta tüm güzelliklerin sizi bulmasını yürekten diliyorum. Teşekkür ederim.Size sadece kendi hikayemi özetleyeyim, biraz umudunuz olsun:
Önceden sizin gibi iki evlilik/boşanma yaşamış biri olarak 38 yaşımda üçüncü evliliğimi yaptım ve 40 yaşında doğurdum. Çiçek gibi bir aile kurdum, 10 yılımızı bitirdik.
Önce o kız arkadaşları bi değiştirin.
Etrafınızdaki eski kafalı, bağnaz, ortadoğu model tipleri temizleyin.
Etrafınız bu seviye insanlarla dolu olursa, karşınıza çıkaracakları erkekler de o seviyede olur.
30'lu yaşlar bir kadının en cıvıl cıvıl, en hayat dolu, en kendine güvenli, seksten de en çok zevk alacağı yaşlarıdır. Tadını çıkarmak için önce ortamlarınızı değiştirin.
Mümkünse kafanızdaki "evlilik dışı seks diye bir şey olmaz" fikriniz de şifalandırmaya çalışın; çünkü o bir tabu.
Kafanızı özgürleştirin önce. Hem "boşanmayı ve bekareti tabulaştırmayan adam" istiyorsunuz, hem de kendiniz tabulaştırıyorsunuz. Kafanızdaki tabularla, hayatınıza tabusuz adam çekmeniz mümkün değil...
Ortamlarınızı, arkadaşlarınızı değiştirin.
Önerebileceğim yegane şey bu.
İkinci kez hata yapamam derken resmen çekmişsiniz kendinize negatifi.
Olduramadım değil olduramadık.
Sonuçta sizden kaynaklı bitmiyor evlilik. İki kişiyle oluyor her şey.
Eşiniz oldurtmamış. Anasına sen geri dur, o benim karım diyememiş.
Sizin suçunuz değil. İnsanlar 5 kez de boşanabilir.
Keşke sizde 25 yaşında bir kız seni ne yapsın a salak herif gelirse Parana gelir kadayıf olmuş yamuk c.kune olmayan baklavana gelecek halı yok ya deseydiniz . Böyle tiplerin ağır hakaretler ile bozulması ve ezilmesi gerektiğini düşünüyorum.ya sormayın 40 yaşındaki bir adam beni red etti 25 yaşından sonra bir kızla evlenilmezmiş ah
Ya sahsen ben artık kimsenin bekarete taktını düşünmüyorum. Ben yatmıyorum diye terkedildim hani, bide ucunda evlilik olan ilişkiydi. Artık erkekler cinsel birliktelik yaşamadığı ilişkiyi istemiyor.Herkese merhabalar. 34 yaşından gün almış bir kadın olarak ben hayatla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum. Bu işin formülü nedir?
Gereksiz detaylarla sizleri bunaltmak niyetinde değilim. İki evlilik geçti başımdan. İki evliliğimden de çocuğum yok, iki evliliğim de altı aydan az sürdü. Pişman değilim boşandığım için.
Bir daha hiç sevilmeyeceğim, evlenemeyeceğim, evlat sahibi olmayacağım gibime geliyor. Sağlık sorunlarım yok. Sigara alkol almam. Kiminle tanışsam yaşıma şaşırıyorlar ama benim içim canlı ceset adeta.
Hayat evlilikten ibaret değil ki ! dediğinizi duyar gibiyim. Beni evlilik meraklısı olarak da görmeyin lütfen.
Kimi beğensem veya kim bana yaklaşmaya çalışsa evli çıkıyor. Hemen kaçıyorum iletişimi kesiyorum. Ancak bu ardı ardına olmaya başladı. Canım çok yanıyor.
Yolda yürürken, kafede otururken, deniz kıyısında yürürken evli çocuklu çiftleri görüyorum, gözlerim doluyor. O gece yastığım gözyaşlarımdan sırılsıklam oluyor.
Ailemle kalıyorum bir süredir. Uzun bir süre daha böyle devam edecek gibi. Ekonomik durumum ailemden ayrı bir eve çıkmaya müsait değil. Şu an işsizim zaten.
Spor salonuna yazıldım, yılbaşına kadar tadilatta dediler. Üyeliğimi iptal de edemiyorum. Mesela maddi durumum elverseydi çello çalmak isterdim, açıkçası hobi sahibi olmak da maddiyat gerektiriyor değil mi?
Kuzenlerim, arkadaşlarım, ailem beni yalnız bırakmıyorlar ancak ben kafamdaki sesleri susturamıyorum. Yardım aldım daha önce işe yaramadı. Kalp ağrım geçmiyor. Neyi nerede ne şekilde yapmalıyım, niye olmuyor neden olduramıyorum..ufacık şeylerle mutlu olabilen bir insanım..
Ben evlenmeden cinsellik yaşamak istemiyorum. Aile yapım, yetiştirilme tarzım, duygularım buna müsade etmez. Bünyem kaldırmaz.
Yaşım ve yaşanmışlıklarım gereği herşey için çok mu geç ? Anne olmak için, yuva kurmak için, iş hayatında iyi bir statü sahibi olabilmek için?
Diyelim ki ahlaklı, eğitimli, merhametli bir adam çıktı karşıma..sonrası? nasıl açıklayacağım iki kez boşandığımı?
Bu siteyi takip ediyorum uzun süredir. Bekareti veya boşanmayı tabulaştırmayan adamlarla evli kişiler var aramızda. Nasıl başardınız?
Meditasyon, yoga, uzun yürüyüşler, yüzme..kalp çarpıntılarım geçmiyor. ASMR videolarını izlemeden uyuyamıyorum.
Tanıştığım / tanıştırıldığım her erkek '' baştan söyleyeyim ben evlilik düşünümüyorum'' ile başlayan cümleler kuruyorlar. Yutkunamıyorum bile.
Gururumu kıran farklı bir durum daha var..
Bana son kullanma tarihi geçmiş yoğurt muamelesi yapılıyor. Bunu yapan kız arkadaşlarım. 34 yaşında bir kadın olarak bana uygun gördükleri erkekler 50 yaş ve üzeri olanlar..
Sadece içimi dökmek istedim..
Sana 50 yaş ve üzeri erkek onerenler senin arkadaşın değil. Kendilerine alsınlar. Hayat bu her şey başa gelebilir. Biraz enerji çalışması deneyebilirsin. Cakralarin tıkalı olabilir. Auran bozulmuş olabilir. YouTube ta videolar vardır. Hem yeni bir alanda hobi edinirsin ücretsiz, hem de sana faydası olur.Herkese merhabalar. 34 yaşından gün almış bir kadın olarak ben hayatla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum. Bu işin formülü nedir?
Gereksiz detaylarla sizleri bunaltmak niyetinde değilim. İki evlilik geçti başımdan. İki evliliğimden de çocuğum yok, iki evliliğim de altı aydan az sürdü. Pişman değilim boşandığım için.
Bir daha hiç sevilmeyeceğim, evlenemeyeceğim, evlat sahibi olmayacağım gibime geliyor. Sağlık sorunlarım yok. Sigara alkol almam. Kiminle tanışsam yaşıma şaşırıyorlar ama benim içim canlı ceset adeta.
Hayat evlilikten ibaret değil ki ! dediğinizi duyar gibiyim. Beni evlilik meraklısı olarak da görmeyin lütfen.
Kimi beğensem veya kim bana yaklaşmaya çalışsa evli çıkıyor. Hemen kaçıyorum iletişimi kesiyorum. Ancak bu ardı ardına olmaya başladı. Canım çok yanıyor.
Yolda yürürken, kafede otururken, deniz kıyısında yürürken evli çocuklu çiftleri görüyorum, gözlerim doluyor. O gece yastığım gözyaşlarımdan sırılsıklam oluyor.
Ailemle kalıyorum bir süredir. Uzun bir süre daha böyle devam edecek gibi. Ekonomik durumum ailemden ayrı bir eve çıkmaya müsait değil. Şu an işsizim zaten.
Spor salonuna yazıldım, yılbaşına kadar tadilatta dediler. Üyeliğimi iptal de edemiyorum. Mesela maddi durumum elverseydi çello çalmak isterdim, açıkçası hobi sahibi olmak da maddiyat gerektiriyor değil mi?
Kuzenlerim, arkadaşlarım, ailem beni yalnız bırakmıyorlar ancak ben kafamdaki sesleri susturamıyorum. Yardım aldım daha önce işe yaramadı. Kalp ağrım geçmiyor. Neyi nerede ne şekilde yapmalıyım, niye olmuyor neden olduramıyorum..ufacık şeylerle mutlu olabilen bir insanım..
Ben evlenmeden cinsellik yaşamak istemiyorum. Aile yapım, yetiştirilme tarzım, duygularım buna müsade etmez. Bünyem kaldırmaz.
Yaşım ve yaşanmışlıklarım gereği herşey için çok mu geç ? Anne olmak için, yuva kurmak için, iş hayatında iyi bir statü sahibi olabilmek için?
Diyelim ki ahlaklı, eğitimli, merhametli bir adam çıktı karşıma..sonrası? nasıl açıklayacağım iki kez boşandığımı?
Bu siteyi takip ediyorum uzun süredir. Bekareti veya boşanmayı tabulaştırmayan adamlarla evli kişiler var aramızda. Nasıl başardınız?
Meditasyon, yoga, uzun yürüyüşler, yüzme..kalp çarpıntılarım geçmiyor. ASMR videolarını izlemeden uyuyamıyorum.
Tanıştığım / tanıştırıldığım her erkek '' baştan söyleyeyim ben evlilik düşünümüyorum'' ile başlayan cümleler kuruyorlar. Yutkunamıyorum bile.
Gururumu kıran farklı bir durum daha var..
Bana son kullanma tarihi geçmiş yoğurt muamelesi yapılıyor. Bunu yapan kız arkadaşlarım. 34 yaşında bir kadın olarak bana uygun gördükleri erkekler 50 yaş ve üzeri olanlar..
Sadece içimi dökmek istedim..
Terbiyesiz insanlar''..kınayan kınadığını yaşamadan ölmesin''
Karma, kader, ilahi adalet kötülere işlemiyor gibi duruyor uzaktan edindiğim izlenimlerle.
Mesela benim görümcem aldatılıyor. Bunun da farkında. Hatta farkında olduğunu bildiğini de eşi biliyor. Görümcemin yanında salonda kanepede otururken kadınlarla cinsel içerikli yazışmalar yapıyor, nude fotolar v.s. atan kadınlarla.
Nasıl üzülmemeyi başarıyorsun ? canın hiç mi yanmıyor? diye sordum. ''Hayatım iç çamaşırı değiştirir gibi senin gibi sürekli koca değiştirseydim ohooo aldatmayan erkek var mı şekerim '' dedi.
Ve kayınvalidem her görüşmemizde her fırsatta eski eşimi sorardı ve aynı cümle ile konuşmasını bitirirdi 'boşanmış kadın kırmızı noktamdır..oğlum beni dinlemedi '
bir zaman makinesi olsa da bu adamla hiiiiç evlenmeseydim
Şimdi de aynı hatayı yapmak İçin evlenmek istiyorsunuzBen 2.eşimi hiç sevmedim. Fiziksel olarak da beğenmemiştim. Anne olmak ve toplumun gözünde ''evli kadın sahipli kadın'' imajına sahip olmak için yanı ''evlenmiş olmak için'' evlendim.
Aynen ya geçen hafta 47 yaşındaki komşum Nur topu gibi bir paşa doğurdu benden daha hevesli annelik yapmaya30 yas anne olmak icin gec degilki millet delirmis olmali. Artik 48-49 50 yasinda bile anne olanlar var
Size sadece kendi hikayemi özetleyeyim, biraz umudunuz olsun:
Önceden sizin gibi iki evlilik/boşanma yaşamış biri olarak 38 yaşımda üçüncü evliliğimi yaptım ve 40 yaşında doğurdum. Çiçek gibi bir aile kurdum, 10 yılımızı bitirdik.
Önce o kız arkadaşları bi değiştirin.
Etrafınızdaki eski kafalı, bağnaz, ortadoğu model tipleri temizleyin.
Etrafınız bu seviye insanlarla dolu olursa, karşınıza çıkaracakları erkekler de o seviyede olur.
30'lu yaşlar bir kadının en cıvıl cıvıl, en hayat dolu, en kendine güvenli, seksten de en çok zevk alacağı yaşlarıdır. Tadını çıkarmak için önce ortamlarınızı değiştirin.
Mümkünse kafanızdaki "evlilik dışı seks diye bir şey olmaz" fikriniz de şifalandırmaya çalışın; çünkü o bir tabu.
Kafanızı özgürleştirin önce. Hem "boşanmayı ve bekareti tabulaştırmayan adam" istiyorsunuz, hem de kendiniz tabulaştırıyorsunuz. Kafanızdaki tabularla, hayatınıza tabusuz adam çekmeniz mümkün değil...
Ortamlarınızı, arkadaşlarınızı değiştirin.
Önerebileceğim yegane şey bu.