- Konu Sahibi yerinevaramamisbirselam
-
- #1
Aslında tam tersi yatak peşinde olmayan kişiler var arkadaşlarımın hayatında. Ha uzun bir ilişki olursa güven olursa cinsellik tercihe bağlı birşey ama sevemiyorum kimseyi sanırım. Biri yemek teklif ediyor mesela ya da cıvık hareketler, şakalar midem bulanıyor. Ama sonra diyorum senelerdir herkesi itiyorum neden böyleyim ben diyeE gayet haklısın. Ya yatak peşinde ya da ruh hastası çıkıyolar. Akışına bırakıp işini gücünü eline almanı tavsiye ederim. Yürüdüğün yolda istediğin gibi biri karşına çıkar
Aslında içimi dökmek istedim biraz da önemsiz bir konu belki ama bazen düşünüyorum durup ve kafama takıldı. Yaşım genç henüz 20 yaşindayım ameliyathane teknikerliği okuyorum, bölümümü bitirip otopsi yardımcılığı kazanıp okumak istiyorum asıl hedefim olan. Yani kafamda birini bulayım çok mutsuzum böyle gibi bir düşünce yok ama uzun bir süredir hayatımda biri yok ve yeni birileriyle tanışmaktan, ilişkiye başlamaktan korktuğumu farkettim. Hayatımda tek bir kişi oldu cinsel duygusal her şeyi yaşadım ergenlik zamanları, tecrübe oldu olgunlaştırdı diyelim. Ama çevreme bakıyorum arkadaşlarım sürekli sevgili muhabbeti açıyor yok mu sende birşeyler vs diye. Hoşlantı ya cinsel arzudan fazlasını hissedemiyorum bir insana karşı. Biri yazıyor mesela tanışmak istiyor aynı üniversitedeyiz, korkuyorum ya ciddi birşey hissederse bu takıntıya döner kötü şeyler olursa vs diye. Sanırım son olan olayların da etkisi var bilmiyorum. Ben çünkü derin hisler besleyemiyorum ya da hayatıma birini dahil edince kısıtlanmış gibi hissediyorum. Ama biri olmayınca da yalnız hissediyorum o duygunun ilginin eksikliğini. Senelerdir karşıma çıkan herkesi geri çevirdim hayatımda biri var vs diyerek uzak dursunlar diye. En son üniversiteden bir arkadaş yemeğe çıkarmak istedi ama ağırdan aldım biraz kimseye güvenemiyorum. Sizce ben mi çok duygusuzum yoksa insanlar mı güvenilmez
Genel olarak böyle misin? Sadece erkeklere karşı mı ? Ben de insanlara mesafeliyim. Duygu körlügüm olduğundan şüpheleniyorum. Çok yakınlarım hariç.Aslında tam tersi yatak peşinde olmayan kişiler var arkadaşlarımın hayatında. Ha uzun bir ilişki olursa güven olursa cinsellik tercihe bağlı birşey ama sevemiyorum kimseyi sanırım. Biri yemek teklif ediyor mesela ya da cıvık hareketler, şakalar midem bulanıyor. Ama sonra diyorum senelerdir herkesi itiyorum neden böyleyim ben diye
Aslında şöyle hoşlantı ya da beğeni olabiliyor en fazla. Bu bazen takıntı oluyor bunun farkındayım. Yani sevgi diyemem aslında, kendimi tanıyorum ve bir süre sonra geçiyor. Bir dönem 3 senelik ilişkim vardı ama ergenlik ilişkisi ve çok kavga vardı travma gibi olmuştu o dönem zaten. 3 senenin sonunda sıkılıp bıraktım, gözyaşı bile dökmedim çok şaşırdım kendime. Evet bende senin gibiyim bazen duygu körlüğüm mü var diyorum ama acımasız duygusuz bir insanım diyemem. Sadece daha sakin soğukkanlı mantık yönü ağır basan bazen duygusal düşünsem bile en son mantığını dinleyen biriyim bölümümü de bu yüzden bilerek cerrahi alanda seçtim sağlık alanında. Farklı bölümden biri de bugün yemeğe davet etti bakarız teşekkür ederim diyip geçiştirdimGenel olarak böyle misin? Sadece erkeklere karşı mı ? Ben de insanlara mesafeliyim. Duygu körlügüm olduğundan şüpheleniyorum. Çok yakınlarım hariç.
Bence sen de çok seçici birisin. Yazı şeklinden anladığım kadarıyla düzgün ve eğitimlisin de. Ondan kimseyi beğenmiyor olabilirsin
Daha 20 yaşındasın.kaç senedir nasıl birilerini itiyor olabilirsin ki.Aslında tam tersi yatak peşinde olmayan kişiler var arkadaşlarımın hayatında. Ha uzun bir ilişki olursa güven olursa cinsellik tercihe bağlı birşey ama sevemiyorum kimseyi sanırım. Biri yemek teklif ediyor mesela ya da cıvık hareketler, şakalar midem bulanıyor. Ama sonra diyorum senelerdir herkesi itiyorum neden böyleyim ben diye
Erken yaşta hayatıma biri girmişti sadece.Uzun süreden ziyade duygu hissedemediğimi de farkettim bir insana olan hislerim ya takıntı oluyor ya da beğeni. Ondan öteye gidemiyor. Konuştuğum flört ettiğim biri olur mesela ciddi hisleri ya da sevgi duygusu vs oluşursa direkt bitiriyorum o kişiyle ilişkimi ve iletişimimi. Kaçıyor gibiyim ama neden böyleyim bilmiyorumDaha 20 yaşındasın.kaç senedir nasıl birilerini itiyor olabilirsin ki.
20 yaşındasin ve uzun suredir hayatında biri yok - uzun süre biri olmaması 20 yaşında biri için normal değil mi ? Ben mi çağın çok gerisinde kaldım acaba ?Aslında içimi dökmek istedim biraz da önemsiz bir konu belki ama bazen düşünüyorum durup ve kafama takıldı. Yaşım genç henüz 20 yaşindayım ameliyathane teknikerliği okuyorum, bölümümü bitirip otopsi yardımcılığı kazanıp okumak istiyorum asıl hedefim olan. Yani kafamda birini bulayım çok mutsuzum böyle gibi bir düşünce yok ama uzun bir süredir hayatımda biri yok ve yeni birileriyle tanışmaktan, ilişkiye başlamaktan korktuğumu farkettim. Hayatımda tek bir kişi oldu cinsel duygusal her şeyi yaşadım ergenlik zamanları, tecrübe oldu olgunlaştırdı diyelim. Ama çevreme bakıyorum arkadaşlarım sürekli sevgili muhabbeti açıyor yok mu sende birşeyler vs diye. Hoşlantı ya cinsel arzudan fazlasını hissedemiyorum bir insana karşı. Biri yazıyor mesela tanışmak istiyor aynı üniversitedeyiz, korkuyorum ya ciddi birşey hissederse bu takıntıya döner kötü şeyler olursa vs diye. Sanırım son olan olayların da etkisi var bilmiyorum. Ben çünkü derin hisler besleyemiyorum ya da hayatıma birini dahil edince kısıtlanmış gibi hissediyorum. Ama biri olmayınca da yalnız hissediyorum o duygunun ilginin eksikliğini. Senelerdir karşıma çıkan herkesi geri çevirdim hayatımda biri var vs diyerek uzak dursunlar diye. En son üniversiteden bir arkadaş yemeğe çıkarmak istedi ama ağırdan aldım biraz kimseye güvenemiyorum. Sizce ben mi çok duygusuzum yoksa insanlar mı güvenilmez
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?