Benim konu başlığı ilgimi çektiği için yazıyorum. Hayatın Adaletsizliği. Evet böyledir gerçekten. Hayat adaletsizdir. Biliyorum sizin bahsettiğiniz konuyla alakalı olmayacak pek yazacaklarım. Ama içimden bunları artık birileriyle dahi olsun paylaşmak geliyor. Ve bu konu başlığının benim söyleyeceklerimle alakalı olduğunu düşünüyorum. Mesela çocukken okuduğumuz hikayelerin, masalların sonu hep mutlu biter. Bu mutlu sondan kastım iyi insanların kazanmasıdır. Ama gerçek hayatta böyle değildir. İyi insanlar bazen kaybedebiliyorlar. Küçükken falan da çevremizden her zaman iyi şeyleri yapmamız öğütlendi. O iyi şeyleri yapınca sonunda kaybedebiliyoruz bazen. Kötü insanlar kazanıyor ve işte o zaman iyi bir insan olmanın her zaman bütün dertlerimize çare olmadığını anlıyoruz. Yanlış anlamayın içinizi karartmak veya size iyi bir insan olmamamız gerektiğini falan söylemiyorum. Aksine her şeye rağmen iyi bir insan olmamız gerektiğini söylüyorum. Çünkü bu hayatta kötü olmak da mutlu olacağımız anlamına gelmez. Kötü olan insanlar da ya vicdan azabı çekiyorlar ya da kazansalar bile eninde sonunda bir cezayla karşı karşıya kalıyorlar. Demek istediğim bir insan karşısındaki kötü insanın kazandığını düşünüyor. Ama o insanın sonunda yaşayacağı cezasını veya hayatını bilmiyor. Belki o kötü insan da zannettiğimiz gibi mutlu biri sayılmaz. Belki de sadece biz öyle biliyoruzdur.
Biz her şeye rağmen iyi biri olalım, hiç değilse vicdanımız rahat olsun :)):)):):):):)))
Bu mesajımda okuyanlara bazı mesajlar vermeye çalıştım. OKUYAN KİŞİLERE TEŞEKKÜR EDERİM :))):):):):):)):)