- 16 Temmuz 2017
- 184
- 117
- 23
- 33
- Konu Sahibi butterfly_11
-
- #1
Heyecanla hevesle hayallerle dizdigim evimi bugün ellerimle topladim. Bitti herşey. Bilemezdim böyle olacağını. Insanlara iyiyim diyorum ama gözyaşlarım durmuyor. Cok ağladım üzüldüm. Düzelir umuduyla bekledim. Ama olmadı. Sahip çıkmadı istemedi sevmedi belki de hepsi birer rol müş. Bende tiyatrosunun bir parçası olmuşum.
Evden ayrılalı 4 ay oldu . ne birkez olsun aradi nede geldi. Ailesine bağımlı bir es. Herzaman kenara itilen degersiz kaale alinmayan kişi bendim. Merhametsiz vicdansizin teki. Ne bana ne aileme saygısı var. Vari yogu ailesi. Gece 12lere kadar annesinin evinden gelmeyen evlilik bilincine sahip olmamış biriydi. Onun için bi hiç tim sanki. gözyaşı dokmedigim birgun gecmedi o evde iyi bi anımi hatırlayamıyorum bile. Doktugum gözyaşlarım yalan olan hayallerim için belkide bilmiyorum cok duygusalim. Protokol hazir bir imzaya bakıyor davanın açılması. Anlaşmalı olduğu için 1hafta da sonuçlanır zaten.
Daha once de konular açmıştim. Sizinle dertlesmek iyi geliyor bana
Amin inşallahAnnesiyle birlikte mutluluklar....Unutma ki herşey düzelecek ve bu günler geçecek sadece zaman!
Çok güzel yazmışsınız teşekkür ederim guzel dilekleriniz icinBazen.. dibi görmeden zirve imkansızdır. Şükür edin, dua edin. Düzelmez, düzelmicek. Sevmedi yeterince sevemiyecek acı gerçek.. erkeklerin anlık duygularında herbirimiz bir yerlere sürüklendik durduk.. önemli olan bu rüzgarı kesmek. Hayatta başarılar.. ılık sert rüzgarın olmadığı bir hayatta
Amin insallahZaman en iyi ilaçtır.
Yeni hayatınızda musmutlu olun
İnşallah bende en yakin zamanda sizin gibi olabilirim. Aslında 4 ay oldu atlatmistim ya da öyle sanıyordum bilmiyorum. Bugun o eve girmek eşyalarımı toplamak cok zoruma gitti. Yıkılan hayallerime ağladım. Ailemin yanında daha mutluyum bu karar icin pisman olmadim hiç acaba demedim. Çocuk olmamasi en büyük şükür sebebim suan. Allah yardımcımız olsunDaha güzel günleriniz olacak inanın...
Aile bağımlısı, olgunlaşmamış, ailesinin lafıyla hareket eden bir erkekten 5 ay oldu ayrılalı. Aileme hiç saygısı yoktu, ameliyatım dolayısıyla evime gelen anneme selam dahi vermeyerek sabrımın sonuna gelmiştim. Ne emekler vermiştim ben de yuvam için. Maddi manevi o kadar büyük kayıplara uğradım ki. Konularım da var zaten.
Şuan herşeye rağmen iyiki bitti diyorum, hayat ne güzelmiş diyorum, nefes aldığımı hissediyorum 5 aydır.
İlk bir kaç hafta üzüldüm evet. Başarısızlık hissi, emeklerimin boşa çıkması, hayal kırıklığı... adı her ne ise üzülmüştüm. Ama geçti gitti:) sabırsızlıkla mahkeme gününü bekliyorum şimdi.
Hayatta verdiğim en doğru 2 karar; çocuk yapmamak ve boşanmak... Bu kadar da iddialıyım:)
Sizin içinde geçecek bugünler. Bir gün geriye dönüp baktığınızda "iyiki bitmiş" diyeceksiniz...
Haklısınız.Rabbim bir kapıyı kapatır umutsuzluklarla ama öyle güzel kapılar açar ki sen ağlayarak,acı çekerek kapanan bütün kapılarına,gün gelir iyiki kapanmış diye şükürler edersin..Hakkından en hayırlısı demek ki buymuş..Herşey biz insanlar için canım yuva kolay kurulmuyor evet ama huzursuzluklar içinde ömür de geçmiyor,yol yakınken herkesin kendi hayatına gitmesi en doğrusu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?