- 4 Eylül 2021
- 200
- 63
- 29
- Konu Sahibi Bernalaasl
- #1
Kızlar çok moralsizim. Boşandım evet haklı sebeplerle. Benim hep hayalim küçük bı ev bı de çocuktu . Bakıyorum çevreme herkesin bı derdi var ama bı iki yıla duzeliyo evliliği oturuyo çocuğu oluyo. Kimse yanlış anlamasin elbette ki çok uzun yıllar süren acisi olalan da var . Benimse yillar yıllı aliyo bı gelişme olması için . Ve o gelişme de daha buyuk bi hüsranla sonuclaniyo bosanmam ve bir sürü travmam gibi .bosandim bari sonu güzel olsun o da yok etrafımda tek bı insan yok ve git gide kendimi hiç birşeye layık görmüyorum. Ne çocuğa ne eşe ne sevilmeye. Etrafına bakıyorum falanca kız hamile falanca mutlu balayında becerikli insanlar diyorum onlara ben beceriksizdik herhalde ki bı hayatımı yoluna koyamadim . Yani demem o ki hayat herkese akıp giderken bende bu durgunluk yıllar yılı acı çekmek nedendir. Gez toz psikolojik yardım al diyeceksin hepsini yaptım ve kendimi tanıyorum ben evcil bı insanım ben sevilmek istiyorum. Hayatı benim gibi olanlar bana destek olun lütfen