• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hayatım nasıl cehenneme döndü?

girlpowerrr

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
31 Ocak 2013
78
19
88
İzmir
Merhaba arkadaşlar sizi sıkmadan buraya yaşadıklarımın bir kısmını anlatmaya çalışacağım.Değerli görüşleriniz benim için önemli.Ben 18 yaşındayım ve 7 yıldır OKB hastasıyım.Genelde titizlik üzerinede kurulmuş olsada benim takıntım daha çok anneme karşı.Annem yıllardır odama girmez,ben kendi çamaşırlarımı kendim yıkarım.Annemin dokunduğu her şey pis gibi gelir.Deli gibi ellerimi ve kollarımı yıkayıp her lavabodan sonra duş alırım.Evet yanlış duymadınız her lavabodan sonra...Lavaboya girmeden de üzerimdeki kıyafetleri çıkartırım ve lavabo bana çok pis bir yermiş gibi gelir.2 metre uzağımda olsa bile annem bu beni rahatsız eder ve mikrop bulaşcakmış gibi kıyafetlerimi değiştiririm.Ete dokunan insanlardan nefret ediyorum evet mecburi ama ellerini yıkasalarda bana yeterli gelmez.Yılan hikayesi gibi bir hayatım var annemle babam 2 kere ayrıldı babam varlıklı olmasına rağmen bir süre annemle kalırken ciddi maddi sıkıntılar çektik.Sonra babam başka bir kadınla imam nikahı kıydı ve ondan bir çocuğu oldu.Daha sonra benim araya girmemle şu an resmi olarak annemle babam tekrar evlendi.Ve babam 50 yaşından sonra islamiyete döndü.Çok zorlu süreçler atlattım.Evet babam agrasif bir insan bende ona çekmişim ama artık sinir krizlerimi durduramıyorum.Etrafımızda kötü niyetli insanlar olduğu için kalp gözü açık tanıdık bir hocayada gidiceğiz yol göstermesi adına.Tabi ki herşey Allah'tan.üniversite sınavıma 10 gün kaldı ve ben okulda denemden çıkıp annemi aradım.Aklıma takılan bir şeyleri sordum,ağlayarak.Bazen bababama,ananeme yada başkalarına karşı hissetsemde en çok kaynak annem.He konudan konuya atlamak olacak ama şunlarıda ekleyeyim.Tuvalet alışkanlığımıda çok geç edindim. 10 sınıfta yani bundan 2 sene önce arkadaşımın köyüne gitmiştik ve ben tiksindiğim için açık söyleyeceği popomu annem silmişti. Ben bu 7 yılda hem ilaç hem terapi tarzı şeyler denedim ama 3 ay denedim sonra doktora gidilmedi yarım kaldı sonra tekrar başlandı tekrar yarım kaldı.Ama çokça ilaç kullandım.Evet belki çoğunuz annneme hak verecek, yazık kadına birde senden çekiyor diyeceksiniz ama bu benim elimde olsa inanın sadistçe böyle davranışlarda bulunmazdım.Ki biz annemle küçükken çok iyi anlaşırdık sevişme saatimiz olurdu deli gibi oyun oynar birbirimizi severdik.Nasıl olacak bilmiyorum,nasıl gidecek? Gidecek mi onuda bilmiyorum? Sadece sizinde fikirlerinizi almak istedim.Saygılar....
 
Annenle tam olarak sorunun ne? Pis mi geliyor sana, ne bileyim elini yıkamıyor mu? Napıyor? Annene karşı hassasiyetinin kaynağı ne? Zaman'ında o kadının göğsünden sut emdin yani, bu kadar iğrenmek tuhaf degil mi? Bunun anormal bir durum olduğunu kabullenmekle basla ise. Annenin yaptığı yemeği yemiyor Musun yoksa sadece dokunulmakta mı alakalı sorunun?

Tuvalet konusu cok sıkıntılı. Hadi su an evdesin ama dışarda ne yapacaksın? Tutuyosan ilerde idrar torbana verdiğin zararın bedelini cisini altına yaparak ödersin. Toplum içinde altına isemektense toplu tuvaletlerde mikroba bulanmak daha iyi degil mi? Kaldı ki bak dışarda klozete oturmadan, sağa sola değmeden de isini halledebilirsin. İlerde yurtta kalsan, şehir dışına gitsen okumaya bu sıkıntılar hem sosyal hayatını hem ruh sağlığını etkiler.

Baba-anne evlilikle alakalı sınavlar vermiş bunun bir etkisi olduğunu düşünüyorsun sanırım. Ama bosver hayatım. Dogru bulmuyor olabilirsin ama şahsına yapılan kotu muamele olmadığı surece, iliskileri ne kadar kotu olursa olsun boşverip geç. Onlar memnunsa halinden sen onları düşünüp endişe etme.

Öncelikle durumunun normal olmadığını kabullen. Bugun tuvalete girdiğinde soyunmadan git. Ya da ne bileyim bugun duş alma tuvaletten sonra. Bi kerecik dene. Olmezsin. Hayatına bunlar olmadan da devam edebildiğini gör.

Mikroptan kirden korkma. Rahat ol. Sokak cocukları kirin pasın içinde gayet guzel yasayıp gidiyorlar bak.

Haline cok üzüldüm. İsinin ehli psikolog ve psikiyatrist bul lütfen. Tedavini aksatma.

Her şeyin bası kabullenmek ve yapmamak bence. Hedefler koy kendine, bugun rahatsız olduğum bu şeyi yapmayacağım de. Bir şeyin alışkanlığa donmesi icin 21 gun gerekli. 21 gun yapmazsan unutup gideceksin.
 
Bu tarz hastalıkların tedavisinde devam etmek esastır diye biliyorum, 3 ay denedim bıraktımla olmaz, mutlaka hastalığınla ilgili şeyler okumuşsundur . Hayatın boyunca sana en iyi bakacak, kendinden sorumlu tek kişi yine sensin, durumunu ciddiye al bence, ne kadar ertelersen ne kadar boşverirsen bundan o kadar zarar görecek tek kişi de sensin. Artık 18 yaşındasın, kimsenin çocuk gibi senin elinden tutup bir yerlere götürmesine gerek yok, sen ciddiye alıp , tedavinde ısrarcı olup kontrolü eline alacaksın.
Tekrar bu konuda uzman bir 'PSİKİYATRİST'e git ve bu sefer vazgeçme, boşverme, ilaçlarını düzenli kullan. Okb tedavisi ve kontrolü kalp gözü açık hocalarla olmaz ne yazık ki, böyle şeylerle ancak vaktini ve sağlığını kaybedersin. Ne idüğü belirsiz insanların senin durumundan faydalanmalarına izin verme.
 
Merhaba arkadaşlar sizi sıkmadan buraya yaşadıklarımın bir kısmını anlatmaya çalışacağım.Değerli görüşleriniz benim için önemli.Ben 18 yaşındayım ve 7 yıldır OKB hastasıyım.Genelde titizlik üzerinede kurulmuş olsada benim takıntım daha çok anneme karşı.Annem yıllardır odama girmez,ben kendi çamaşırlarımı kendim yıkarım.Annemin dokunduğu her şey pis gibi gelir.Deli gibi ellerimi ve kollarımı yıkayıp her lavabodan sonra duş alırım.Evet yanlış duymadınız her lavabodan sonra...Lavaboya girmeden de üzerimdeki kıyafetleri çıkartırım ve lavabo bana çok pis bir yermiş gibi gelir.2 metre uzağımda olsa bile annem bu beni rahatsız eder ve mikrop bulaşcakmış gibi kıyafetlerimi değiştiririm.Ete dokunan insanlardan nefret ediyorum evet mecburi ama ellerini yıkasalarda bana yeterli gelmez.Yılan hikayesi gibi bir hayatım var annemle babam 2 kere ayrıldı babam varlıklı olmasına rağmen bir süre annemle kalırken ciddi maddi sıkıntılar çektik.Sonra babam başka bir kadınla imam nikahı kıydı ve ondan bir çocuğu oldu.Daha sonra benim araya girmemle şu an resmi olarak annemle babam tekrar evlendi.Ve babam 50 yaşından sonra islamiyete döndü.Çok zorlu süreçler atlattım.Evet babam agrasif bir insan bende ona çekmişim ama artık sinir krizlerimi durduramıyorum.Etrafımızda kötü niyetli insanlar olduğu için kalp gözü açık tanıdık bir hocayada gidiceğiz yol göstermesi adına.Tabi ki herşey Allah'tan.üniversite sınavıma 10 gün kaldı ve ben okulda denemden çıkıp annemi aradım.Aklıma takılan bir şeyleri sordum,ağlayarak.Bazen bababama,ananeme yada başkalarına karşı hissetsemde en çok kaynak annem.He konudan konuya atlamak olacak ama şunlarıda ekleyeyim.Tuvalet alışkanlığımıda çok geç edindim. 10 sınıfta yani bundan 2 sene önce arkadaşımın köyüne gitmiştik ve ben tiksindiğim için açık söyleyeceği popomu annem silmişti. Ben bu 7 yılda hem ilaç hem terapi tarzı şeyler denedim ama 3 ay denedim sonra doktora gidilmedi yarım kaldı sonra tekrar başlandı tekrar yarım kaldı.Ama çokça ilaç kullandım.Evet belki çoğunuz annneme hak verecek, yazık kadına birde senden çekiyor diyeceksiniz ama bu benim elimde olsa inanın sadistçe böyle davranışlarda bulunmazdım.Ki biz annemle küçükken çok iyi anlaşırdık sevişme saatimiz olurdu deli gibi oyun oynar birbirimizi severdik.Nasıl olacak bilmiyorum,nasıl gidecek? Gidecek mi onuda bilmiyorum? Sadece sizinde fikirlerinizi almak istedim.Saygılar....
Yatarak tedavi olmalısın yoksa bu hastalık geçmez eğer hastanede tedavi olmazsa şimdi annene başlar sonra hersey pis gibi gelir hayatın çekilmez olur yasin küçük tedavinin ol kurtul
 
Allah annene sabır versin tedavine devam etmezsen senden çok annen yıpranacakmış gibi bu konuyu ciddiye al çocuk değilsin artık tedavini sonuna kadar sürdür bu şekilde bir hayat kuramazsın ki
 
Öncelikle geçmiş olsun cnm. Benim kuzenimde obsesif, malesef onunda temizlik takıntısı var, ama herkesi herşeyi pis olarak görüyor kimseye gitmez kimseye gelmez kimsede yemez içmez . Seni çok iyi anlıyorum. Ama öncelikle doktora git tedavin için, hocayla falan olcak işler değil inanma öyle şeylerle. Bak tatlım bu hastalığın temelinde geçmişte küçükken yaşadığın şeyler yatıo. Bastırılmış duygular sürekli engellenmekten kaynaklandığını söylemişti kuzenimin doktoru. Babası marketten gelen poşeti tezgahın üzerine koydu die tezgahtaki mermeri değiştirditti düşün. . Ama bi çok tedavi yöntemi var. Teşhis konduktan sonra hemen tedaviye başlandı şuan eskisi kadar değil gerçekten. Sakın umutsuzluğa kapılma ama önce yaptıklarının normal olmadığını kabul etmekle başla. Sağlıklı günler ..
 
duzenlı bır tedavıye ıhtıyacınız var evlenmeyı duşunuomusunuz?? ya da iş yaşamı???
 
Çok geçmiş olsun.Annen için değil esas senin için çok üzüldüm.Bu takıntılarının kaynağı çocukluğundan kaynaklanıyor. Acaba küçükken,babanın anneni terketmesinin sebebi olarak çocuk aklınla annenin pis oluşu olarak mı algıladın ki?
Bu işler hacı ile hoca ile olacak işler değil. Tedavine hemen başlaman ve bu defa kendin için yarıda bırakmaman gerek.
 
Tedaviyi çok ciddi bir şekilde ilerlet 1 ay tedavi görüp bırakma ve emin ol psikolojide insanın doktoru kendisidir.İyileşicem de buna inan ve bunun için elinden geleni yap.Israrla lavaboyo gir çık gir çık,tavuk doğramayı dene birkez dene ne kaybedersin.Korkularının tiksintilerinin üstüne üstüne git.Çevremde benzer rahatsızlıklar onların üstüne gidilerek çözüldü darısı başına
 
Okb genetik yatkınlığı da olan çevresel etmenlerle şiddeti değişebilen ve ancak ilaç ve gerekirse terapi ile düzelme gösteren bir hastalıktır. Hastalığını lütfen kabul ederek tedavini ol. Gerekirse uzun dönem ilaç kullanımını da göze alman lazım. Üç ay tedavi yerine asla geçemez. Çözümsüz bir hastalık değil ki bu neden kendine bunları çektiresin tedavi olmak dururken. En büyük zorluğu sana. Başka yöntemlere başvurursan durumun daha da kötüleşebilir. Nasıl ki midemizde ülser olduğunda doktora gidiyoruz, gerektiği süre tedavi oluyoruz, ruhsal olarak sıkıntımız olduğunda da doktora gitmemiz gerek. Hayat kalitesi kötü bir şekilde etkilendiği an çözümü doktorda aramak lazım. Lütfen bize kulak ver ve şifanı doğru yerlerde ara. Doktorundan memnun olmadıysan yeni bir doktor dene. Doktorun tüm tavsiyelerine uymak tedavinin esası. Gerekirse terapiye de git ilaç tedavisinin yanında. Bunları hep doktorunla değerlendir lütfen. Birkaç kere gidip bırakma. Çok geçmiş olsun.
 
Son düzenleme:
Öncelikle geçmiş olsun cnm. Benim kuzenimde obsesif, malesef onunda temizlik takıntısı var, ama herkesi herşeyi pis olarak görüyor kimseye gitmez kimseye gelmez kimsede yemez içmez . Seni çok iyi anlıyorum. Ama öncelikle doktora git tedavin için, hocayla falan olcak işler değil inanma öyle şeylerle. Bak tatlım bu hastalığın temelinde geçmişte küçükken yaşadığın şeyler yatıo. Bastırılmış duygular sürekli engellenmekten kaynaklandığını söylemişti kuzenimin doktoru. Babası marketten gelen poşeti tezgahın üzerine koydu die tezgahtaki mermeri değiştirditti düşün. . Ama bi çok tedavi yöntemi var. Teşhis konduktan sonra hemen tedaviye başlandı şuan eskisi kadar değil gerçekten. Sakın umutsuzluğa kapılma ama önce yaptıklarının normal olmadığını kabul etmekle başla. Sağlıklı günler ..
Poşet koydu diye tezgahı mı değişttirdi :KK57:
allahım ne kadar zor bir hastalıkmış
rabbim tüm hastalara acil şifalar ailelerine de sabır versin.
 
Sanada üzüldüm ama annene çok üzüldüm. Öss ye gireceksen çok akıllı zeki bi kızsın. Ne yapman gerektiğini biliyprsun bence..
Bile bile kendine eziyet ettiğini izliyor ve üstelik ondan tiksinmeni içi yanarak yardımcı olmaya çalışıyor belliki..

Çaresizseniz, çare sizsiniz!!
 
Okb ömür botu tedaviye terapiye ihtiyax duyulan bir hastalik. Mumkunse ayni doktorda yada ayni yontemi kullanan bir doktorla tedavinize devam edin. Yoksa hayat sizin icin daha da zorlasacak..
 
Rahatsizligin ustune git.
Bende onceden kapi kolunu peceteyle tutardim.baskasinin evinde asla lavaboya gitmezdim,surekli ellerimi yikardim vs.
Sonra unv kazanip gittim yurtta kaldim bir suru insanin kullandigi lavabo ve banyoyu kulanmak kzrunda kaldim ikk baslarda zoelandim ama zamanla baktimki hic rahatsiz olmuyorum.sizde ustune gidin.
 
Merhaba arkadaşlar sizi sıkmadan buraya yaşadıklarımın bir kısmını anlatmaya çalışacağım.Değerli görüşleriniz benim için önemli.Ben 18 yaşındayım ve 7 yıldır OKB hastasıyım.Genelde titizlik üzerinede kurulmuş olsada benim takıntım daha çok anneme karşı.Annem yıllardır odama girmez,ben kendi çamaşırlarımı kendim yıkarım.Annemin dokunduğu her şey pis gibi gelir.Deli gibi ellerimi ve kollarımı yıkayıp her lavabodan sonra duş alırım.Evet yanlış duymadınız her lavabodan sonra...Lavaboya girmeden de üzerimdeki kıyafetleri çıkartırım ve lavabo bana çok pis bir yermiş gibi gelir.2 metre uzağımda olsa bile annem bu beni rahatsız eder ve mikrop bulaşcakmış gibi kıyafetlerimi değiştiririm.Ete dokunan insanlardan nefret ediyorum evet mecburi ama ellerini yıkasalarda bana yeterli gelmez.Yılan hikayesi gibi bir hayatım var annemle babam 2 kere ayrıldı babam varlıklı olmasına rağmen bir süre annemle kalırken ciddi maddi sıkıntılar çektik.Sonra babam başka bir kadınla imam nikahı kıydı ve ondan bir çocuğu oldu.Daha sonra benim araya girmemle şu an resmi olarak annemle babam tekrar evlendi.Ve babam 50 yaşından sonra islamiyete döndü.Çok zorlu süreçler atlattım.Evet babam agrasif bir insan bende ona çekmişim ama artık sinir krizlerimi durduramıyorum.Etrafımızda kötü niyetli insanlar olduğu için kalp gözü açık tanıdık bir hocayada gidiceğiz yol göstermesi adına.Tabi ki herşey Allah'tan.üniversite sınavıma 10 gün kaldı ve ben okulda denemden çıkıp annemi aradım.Aklıma takılan bir şeyleri sordum,ağlayarak.Bazen bababama,ananeme yada başkalarına karşı hissetsemde en çok kaynak annem.He konudan konuya atlamak olacak ama şunlarıda ekleyeyim.Tuvalet alışkanlığımıda çok geç edindim. 10 sınıfta yani bundan 2 sene önce arkadaşımın köyüne gitmiştik ve ben tiksindiğim için açık söyleyeceği popomu annem silmişti. Ben bu 7 yılda hem ilaç hem terapi tarzı şeyler denedim ama 3 ay denedim sonra doktora gidilmedi yarım kaldı sonra tekrar başlandı tekrar yarım kaldı.Ama çokça ilaç kullandım.Evet belki çoğunuz annneme hak verecek, yazık kadına birde senden çekiyor diyeceksiniz ama bu benim elimde olsa inanın sadistçe böyle davranışlarda bulunmazdım.Ki biz annemle küçükken çok iyi anlaşırdık sevişme saatimiz olurdu deli gibi oyun oynar birbirimizi severdik.Nasıl olacak bilmiyorum,nasıl gidecek? Gidecek mi onuda bilmiyorum? Sadece sizinde fikirlerinizi almak istedim.Saygılar....
baban ıslamıyetıı mı sectı onceden neydı
tuvaletler evet mıkrop yuvası ama bı deterjan dok temızle
hastasın yanı psıkologa gıt herkes piste bi sen mı temızsın
annen senı dogurdu buyuttu nasıl tıksınırsın
 
Back