-
- Konu Sahibi Rapunzel Kibrit Satar
- #61
Allah aşkına böyle bir adamla evlenip hayatını karartma. Gerekirse annen anlatsın çok korkuyorsan başka yollar da var. Ama ben anlatman taraftarıyım. Ömür boyu bu korkuyla yaşanmaz.
Sakın evlenme bence de. Babandan cekiniyorsun ama ondan ödeyeceğim azar kocanın ver ailesinin söyleyeceği güzel sözden iyidir. Adam hem anne sözü dinliyor evlenince de değişmeyecek. Nesi her şeye karışacak gibi yani ne demek kullanacagin takımları onların seçmesi. Babana karşı dürüst ol annenle beraber anlat. Inşallah bu durumdan çabuk kurtulursunSelam. Dünyam başıma yıkılmak üzereyken ben iş yerinde oturmuş patron aramadan önce buraya konu açıyorum. Hayatım basit senaryolu bir diziye döndü ve kendimi nasıl bu hale getirdim bilmiyorum. Sonum ne olacak onu da bilmiyorum. Olay şöyle ki sevdiğim beyefendiyle(!) bu sene nişanlandık. Uzun bir ayrılığın ardından bana sözler vermesi ve benim de bunları yemem üzerine bu yola girdik. Bizim temel sorunumuz benim bakire olmamam. Bunu ilk sevgili olduğumuz haftadan itibaren bilmesine ve böyle kabul etmesine rağmen bu konu hiç kapanmadı. Ben bile bile niye bu uçuruma yürüdüm nasıl bu kadar aptal oldum bilmiyorum. Bana uyguladığı psikolojik şiddet, beni sürekli aşağılaması ve sindirmesi. Yavaş yavaş öyle bir işledi ki beni ben dünyanın en kötü insanıyım gibi düşünür oldum. Başkasının başına gelse boyun eğmeseydin derdim. Ama ben eğdim çünkü öyle olmuyormuş. Neymiş bu psikolojik şiddet ki beni bu hale getirdi. Neyse. Senin gelinlik giymeye hakkın yokta denildi, düğün salonu için buldun da bunuyosun da denildi, her şeyi ailene söylerim onlar da bilinsin de denildi. Ben yuttum. Çünkü sindirilmiştim bir kere korkağın teki olmuştum. İyi günlerimiz de oluyordu tabii ama en ufak problemde bu konu tekrar gündem. Bırak beni diyorum seviyorum deyip bırakmıyor da. Neyse böyle böyle ben evlenmek istemiyorum ama söyleyemiyorum. Görümcem laf ediyor, kaynana dedikodu yapıyor ben sineye çekiyorum. Mahkum gibi dolanıyorum ortalıkta. Hal böyleyken eşya bakmaya gittik. Orada benim yılan beni bir soktu laflarıyla benim surat düştü. Sonra surat yapıyosun diye kızdı. Eşya bakıyorum ama beğenmiyorum istediğim gibi değil. Hiçbir şeyi beğenmiyorsun denildi. Benim ne istediğimi umursamıyorsun, gel beraber bakalım demiyorsun denildi. Neyse. Sonra ertesi gün aramız düzeldi. İkimiz gittik birlikte gezdik, beğendik. Pahalı olan hiçbir şeye saldırmadım bu arada kredi çekeceğiz eşyaya ve birlikte ödeyeceğiz. O gün gayet mutlu mesut geçti. Ertesi gün ailesiyle krediyi çektiler. Oradan da büyük çay kaşığına gittiler. Sonra hep birlikte mağazaya gitmişler. Beni aradı. Şöyle kombin yaptım ne dersin dedi. Dedim bensiz ne kombini ben beğenmedim. Almak zorunda değilsin fikir olsun diye dedi. İyi tamam. 2 saat sonra aradı ya o kombini alırsın ya da başka bir şey almam dedi. Millet seninle mi uğraşacak ben gezemem dedi. Biz onu beğendik fiyatta uygun al dedi. Sen dün beni avcunun içine aldığını sandın ama alamazsın dedi. Ailem yok diye dün mutluydun dedi. Ben de alamam dedim. Bitsin bu ilişki istemiyorum dedim. Neyse dün beni kv aradı. Oğlum hastalandı bu inat ne, seven her şeye katlanır dedi al o takımı dedi. Eşya değil mi ne önemi var benim gücüm ona yetiyor dedi. Ben de zaten o bütçede bir şey alacağım ama onları beğenmedim alamam dedim. Sen bilirsin ben başka alamam onları al dedi. Tatlı dille beni kandırmaya çalışıyor böyle. Kadın dediğin az alttan alır. Almazsa ya laf duyar ya dayak yer dedi. Sen alttan alacaksın dedi. Seven insan gider o eşyayı alır dedi. Yok hayır dedim kapattım. Annemi aramış kv. Annem de böyle şey mi olur kız beğenmeden eşya mı alınır demiş. Ne bu inat böyle olursa ben düğün falan yaptırmam demiş. Benim allahın belası nişanlım da bunu duyunca aramış annemi, sen düğün yaptırmazsın haa sen kızın kız oğlan kız mı sanıyosun, ben onu o haliyle kabul ettim siz de her şeyi kabul edeceksiniz demiş. Sonra aradı bana anlattı ben öldüm benim kanım çekildi. Dik başlılığının sonu bu dedi, boyun eğseydin söylemezdim dedi. Hakettiniz dedi. Ben korkudan titriyorum. Patron da maliyet raporu istiyor titreye titreye rapor hazılıyorum bir de tam ucuz komedi. En son bana dedi ki "ya annen sen ben konuşuruz bu aramızda kalır sen her şeyi kabul edersin evleniriz, ya da ben babana da söylerim". Ben eve nasıl gittim bilmiyorum. Annem doğru mu dedi. Doğru dedim anlattım. Annem anlayışlı davrandı. Cahillik gelir başına dedi. O nasıl biri ki seni kabul etti böyle dedi. Madem sevdi etti bunu niye geldi bana söyledi. Anne dedim hasta bu. Annem hayır dedi benim namusumu o mu temizleyecek dedi. Seviyorsan evlen ama ben onun yüzüne bakmam sen de mutlu olamazsın dedi. İstemiyorum dedim. Babana ben anlatırım her şeyi dedi. Babama anlatacaktı ben durdurdum. Babam ne yapar bilmiyorum. Şimdi bu baş belası beni aradı "ben kendi annemi de aradım. Seviyorsanız önemli değil evlenin dedi" dedi. Buna da şaşırdım annesi nasıl kabul etti? Şimdi beni sürekli arayıp tehdit ediyor babana söyleyeceğim diye. Annem korkma diyor ama elimde değil ben korkuyorum. Onun ailesi de öğrendi ya onlar arayıp babama söylerse? Annem ben söyleyeyim diyor. Bu hala sen susacaksın, boyun eğeceksin benimle evleneceksin diyor. Ben arada kaldım. Öyle hayatım kayıyor ben de bir sakinlik öyle bekliyorum. Ben ne yapayım? Burada belki ağır konuşanlar da olacak cahilliğime, aptallığıma. Sıkıntı değil söylenecek her şeyi ben de kendime söylüyorum. Ama bir akıl bir fikir bunlara çok ihtiyacım var.
Arkadaşım annene nedan güvenmiyorsun? Kadıncağız sonuna kadar arkanda. Baban bir vurur veya küser ama er geç affeder.Selam. Dünyam başıma yıkılmak üzereyken ben iş yerinde oturmuş patron aramadan önce buraya konu açıyorum. Hayatım basit senaryolu bir diziye döndü ve kendimi nasıl bu hale getirdim bilmiyorum. Sonum ne olacak onu da bilmiyorum. Olay şöyle ki sevdiğim beyefendiyle(!) bu sene nişanlandık. Uzun bir ayrılığın ardından bana sözler vermesi ve benim de bunları yemem üzerine bu yola girdik. Bizim temel sorunumuz benim bakire olmamam. Bunu ilk sevgili olduğumuz haftadan itibaren bilmesine ve böyle kabul etmesine rağmen bu konu hiç kapanmadı. Ben bile bile niye bu uçuruma yürüdüm nasıl bu kadar aptal oldum bilmiyorum. Bana uyguladığı psikolojik şiddet, beni sürekli aşağılaması ve sindirmesi. Yavaş yavaş öyle bir işledi ki beni ben dünyanın en kötü insanıyım gibi düşünür oldum. Başkasının başına gelse boyun eğmeseydin derdim. Ama ben eğdim çünkü öyle olmuyormuş. Neymiş bu psikolojik şiddet ki beni bu hale getirdi. Neyse. Senin gelinlik giymeye hakkın yokta denildi, düğün salonu için buldun da bunuyosun da denildi, her şeyi ailene söylerim onlar da bilinsin de denildi. Ben yuttum. Çünkü sindirilmiştim bir kere korkağın teki olmuştum. İyi günlerimiz de oluyordu tabii ama en ufak problemde bu konu tekrar gündem. Bırak beni diyorum seviyorum deyip bırakmıyor da. Neyse böyle böyle ben evlenmek istemiyorum ama söyleyemiyorum. Görümcem laf ediyor, kaynana dedikodu yapıyor ben sineye çekiyorum. Mahkum gibi dolanıyorum ortalıkta. Hal böyleyken eşya bakmaya gittik. Orada benim yılan beni bir soktu laflarıyla benim surat düştü. Sonra surat yapıyosun diye kızdı. Eşya bakıyorum ama beğenmiyorum istediğim gibi değil. Hiçbir şeyi beğenmiyorsun denildi. Benim ne istediğimi umursamıyorsun, gel beraber bakalım demiyorsun denildi. Neyse. Sonra ertesi gün aramız düzeldi. İkimiz gittik birlikte gezdik, beğendik. Pahalı olan hiçbir şeye saldırmadım bu arada kredi çekeceğiz eşyaya ve birlikte ödeyeceğiz. O gün gayet mutlu mesut geçti. Ertesi gün ailesiyle krediyi çektiler. Oradan da büyük çay kaşığına gittiler. Sonra hep birlikte mağazaya gitmişler. Beni aradı. Şöyle kombin yaptım ne dersin dedi. Dedim bensiz ne kombini ben beğenmedim. Almak zorunda değilsin fikir olsun diye dedi. İyi tamam. 2 saat sonra aradı ya o kombini alırsın ya da başka bir şey almam dedi. Millet seninle mi uğraşacak ben gezemem dedi. Biz onu beğendik fiyatta uygun al dedi. Sen dün beni avcunun içine aldığını sandın ama alamazsın dedi. Ailem yok diye dün mutluydun dedi. Ben de alamam dedim. Bitsin bu ilişki istemiyorum dedim. Neyse dün beni kv aradı. Oğlum hastalandı bu inat ne, seven her şeye katlanır dedi al o takımı dedi. Eşya değil mi ne önemi var benim gücüm ona yetiyor dedi. Ben de zaten o bütçede bir şey alacağım ama onları beğenmedim alamam dedim. Sen bilirsin ben başka alamam onları al dedi. Tatlı dille beni kandırmaya çalışıyor böyle. Kadın dediğin az alttan alır. Almazsa ya laf duyar ya dayak yer dedi. Sen alttan alacaksın dedi. Seven insan gider o eşyayı alır dedi. Yok hayır dedim kapattım. Annemi aramış kv. Annem de böyle şey mi olur kız beğenmeden eşya mı alınır demiş. Ne bu inat böyle olursa ben düğün falan yaptırmam demiş. Benim allahın belası nişanlım da bunu duyunca aramış annemi, sen düğün yaptırmazsın haa sen kızın kız oğlan kız mı sanıyosun, ben onu o haliyle kabul ettim siz de her şeyi kabul edeceksiniz demiş. Sonra aradı bana anlattı ben öldüm benim kanım çekildi. Dik başlılığının sonu bu dedi, boyun eğseydin söylemezdim dedi. Hakettiniz dedi. Ben korkudan titriyorum. Patron da maliyet raporu istiyor titreye titreye rapor hazılıyorum bir de tam ucuz komedi. En son bana dedi ki "ya annen sen ben konuşuruz bu aramızda kalır sen her şeyi kabul edersin evleniriz, ya da ben babana da söylerim". Ben eve nasıl gittim bilmiyorum. Annem doğru mu dedi. Doğru dedim anlattım. Annem anlayışlı davrandı. Cahillik gelir başına dedi. O nasıl biri ki seni kabul etti böyle dedi. Madem sevdi etti bunu niye geldi bana söyledi. Anne dedim hasta bu. Annem hayır dedi benim namusumu o mu temizleyecek dedi. Seviyorsan evlen ama ben onun yüzüne bakmam sen de mutlu olamazsın dedi. İstemiyorum dedim. Babana ben anlatırım her şeyi dedi. Babama anlatacaktı ben durdurdum. Babam ne yapar bilmiyorum. Şimdi bu baş belası beni aradı "ben kendi annemi de aradım. Seviyorsanız önemli değil evlenin dedi" dedi. Buna da şaşırdım annesi nasıl kabul etti? Şimdi beni sürekli arayıp tehdit ediyor babana söyleyeceğim diye. Annem korkma diyor ama elimde değil ben korkuyorum. Onun ailesi de öğrendi ya onlar arayıp babama söylerse? Annem ben söyleyeyim diyor. Bu hala sen susacaksın, boyun eğeceksin benimle evleneceksin diyor. Ben arada kaldım. Öyle hayatım kayıyor ben de bir sakinlik öyle bekliyorum. Ben ne yapayım? Burada belki ağır konuşanlar da olacak cahilliğime, aptallığıma. Sıkıntı değil söylenecek her şeyi ben de kendime söylüyorum. Ama bir akıl bir fikir bunlara çok ihtiyacım var.
Doğrucu davut olmakla ilgisi yok. Tercih meselesi. Bana kalsa sizinki de bir tercih ve toplum bunu hakediyor. Konu sahibi çok fazla bunalıma girerse bu da bir tercih ve ayıp hiçbir yanı yok bana gore.Simdi hemen gidiyorsun once kizligini diktiriyorsun.cok bilgim yok ama arkadasim yapti. Oda boyle bir manyakla evlenmisti ama o gardini aldi.git diktir.ama onu bir kac gun idare et bana bir kac gun musade et de. Annenle beraber gifin bu isi halledin.sonrada annen babana o pislik kizimiza iftira atiyor desin.baban cok katiysa rapor ister rapordada sikinti olurmu bilmiyorum.ama en azindan bu pislikle ayrilir bir sonra seversen evlenmeye kalkisirsan soylemeyecksin kardesim.sen burda dogrucu davutlara inanma.napalim sevmissin olmus bitmis. Iftira oldugunu soyleyeceksin kapanacak konu.ama sakin evlenme
Selam. Dünyam başıma yıkılmak üzereyken ben iş yerinde oturmuş patron aramadan önce buraya konu açıyorum. Hayatım basit senaryolu bir diziye döndü ve kendimi nasıl bu hale getirdim bilmiyorum. Sonum ne olacak onu da bilmiyorum. Olay şöyle ki sevdiğim beyefendiyle(!) bu sene nişanlandık. Uzun bir ayrılığın ardından bana sözler vermesi ve benim de bunları yemem üzerine bu yola girdik. Bizim temel sorunumuz benim bakire olmamam. Bunu ilk sevgili olduğumuz haftadan itibaren bilmesine ve böyle kabul etmesine rağmen bu konu hiç kapanmadı. Ben bile bile niye bu uçuruma yürüdüm nasıl bu kadar aptal oldum bilmiyorum. Bana uyguladığı psikolojik şiddet, beni sürekli aşağılaması ve sindirmesi. Yavaş yavaş öyle bir işledi ki beni ben dünyanın en kötü insanıyım gibi düşünür oldum. Başkasının başına gelse boyun eğmeseydin derdim. Ama ben eğdim çünkü öyle olmuyormuş. Neymiş bu psikolojik şiddet ki beni bu hale getirdi. Neyse. Senin gelinlik giymeye hakkın yokta denildi, düğün salonu için buldun da bunuyosun da denildi, her şeyi ailene söylerim onlar da bilinsin de denildi. Ben yuttum. Çünkü sindirilmiştim bir kere korkağın teki olmuştum. İyi günlerimiz de oluyordu tabii ama en ufak problemde bu konu tekrar gündem. Bırak beni diyorum seviyorum deyip bırakmıyor da. Neyse böyle böyle ben evlenmek istemiyorum ama söyleyemiyorum. Görümcem laf ediyor, kaynana dedikodu yapıyor ben sineye çekiyorum. Mahkum gibi dolanıyorum ortalıkta. Hal böyleyken eşya bakmaya gittik. Orada benim yılan beni bir soktu laflarıyla benim surat düştü. Sonra surat yapıyosun diye kızdı. Eşya bakıyorum ama beğenmiyorum istediğim gibi değil. Hiçbir şeyi beğenmiyorsun denildi. Benim ne istediğimi umursamıyorsun, gel beraber bakalım demiyorsun denildi. Neyse. Sonra ertesi gün aramız düzeldi. İkimiz gittik birlikte gezdik, beğendik. Pahalı olan hiçbir şeye saldırmadım bu arada kredi çekeceğiz eşyaya ve birlikte ödeyeceğiz. O gün gayet mutlu mesut geçti. Ertesi gün ailesiyle krediyi çektiler. Oradan da büyük çay kaşığına gittiler. Sonra hep birlikte mağazaya gitmişler. Beni aradı. Şöyle kombin yaptım ne dersin dedi. Dedim bensiz ne kombini ben beğenmedim. Almak zorunda değilsin fikir olsun diye dedi. İyi tamam. 2 saat sonra aradı ya o kombini alırsın ya da başka bir şey almam dedi. Millet seninle mi uğraşacak ben gezemem dedi. Biz onu beğendik fiyatta uygun al dedi. Sen dün beni avcunun içine aldığını sandın ama alamazsın dedi. Ailem yok diye dün mutluydun dedi. Ben de alamam dedim. Bitsin bu ilişki istemiyorum dedim. Neyse dün beni kv aradı. Oğlum hastalandı bu inat ne, seven her şeye katlanır dedi al o takımı dedi. Eşya değil mi ne önemi var benim gücüm ona yetiyor dedi. Ben de zaten o bütçede bir şey alacağım ama onları beğenmedim alamam dedim. Sen bilirsin ben başka alamam onları al dedi. Tatlı dille beni kandırmaya çalışıyor böyle. Kadın dediğin az alttan alır. Almazsa ya laf duyar ya dayak yer dedi. Sen alttan alacaksın dedi. Seven insan gider o eşyayı alır dedi. Yok hayır dedim kapattım. Annemi aramış kv. Annem de böyle şey mi olur kız beğenmeden eşya mı alınır demiş. Ne bu inat böyle olursa ben düğün falan yaptırmam demiş. Benim allahın belası nişanlım da bunu duyunca aramış annemi, sen düğün yaptırmazsın haa sen kızın kız oğlan kız mı sanıyosun, ben onu o haliyle kabul ettim siz de her şeyi kabul edeceksiniz demiş. Sonra aradı bana anlattı ben öldüm benim kanım çekildi. Dik başlılığının sonu bu dedi, boyun eğseydin söylemezdim dedi. Hakettiniz dedi. Ben korkudan titriyorum. Patron da maliyet raporu istiyor titreye titreye rapor hazılıyorum bir de tam ucuz komedi. En son bana dedi ki "ya annen sen ben konuşuruz bu aramızda kalır sen her şeyi kabul edersin evleniriz, ya da ben babana da söylerim". Ben eve nasıl gittim bilmiyorum. Annem doğru mu dedi. Doğru dedim anlattım. Annem anlayışlı davrandı. Cahillik gelir başına dedi. O nasıl biri ki seni kabul etti böyle dedi. Madem sevdi etti bunu niye geldi bana söyledi. Anne dedim hasta bu. Annem hayır dedi benim namusumu o mu temizleyecek dedi. Seviyorsan evlen ama ben onun yüzüne bakmam sen de mutlu olamazsın dedi. İstemiyorum dedim. Babana ben anlatırım her şeyi dedi. Babama anlatacaktı ben durdurdum. Babam ne yapar bilmiyorum. Şimdi bu baş belası beni aradı "ben kendi annemi de aradım. Seviyorsanız önemli değil evlenin dedi" dedi. Buna da şaşırdım annesi nasıl kabul etti? Şimdi beni sürekli arayıp tehdit ediyor babana söyleyeceğim diye. Annem korkma diyor ama elimde değil ben korkuyorum. Onun ailesi de öğrendi ya onlar arayıp babama söylerse? Annem ben söyleyeyim diyor. Bu hala sen susacaksın, boyun eğeceksin benimle evleneceksin diyor. Ben arada kaldım. Öyle hayatım kayıyor ben de bir sakinlik öyle bekliyorum. Ben ne yapayım? Burada belki ağır konuşanlar da olacak cahilliğime, aptallığıma. Sıkıntı değil söylenecek her şeyi ben de kendime söylüyorum. Ama bir akıl bir fikir bunlara çok ihtiyacım var.
herkes duysun ne olacaksa olsun ama sen bu şeref yoksunu adamla evlenme sakin en büyük hatan bu olur bnce yapma ne olursa olsun ayrıl bundanSelam. Dünyam başıma yıkılmak üzereyken ben iş yerinde oturmuş patron aramadan önce buraya konu açıyorum. Hayatım basit senaryolu bir diziye döndü ve kendimi nasıl bu hale getirdim bilmiyorum. Sonum ne olacak onu da bilmiyorum. Olay şöyle ki sevdiğim beyefendiyle(!) bu sene nişanlandık. Uzun bir ayrılığın ardından bana sözler vermesi ve benim de bunları yemem üzerine bu yola girdik. Bizim temel sorunumuz benim bakire olmamam. Bunu ilk sevgili olduğumuz haftadan itibaren bilmesine ve böyle kabul etmesine rağmen bu konu hiç kapanmadı. Ben bile bile niye bu uçuruma yürüdüm nasıl bu kadar aptal oldum bilmiyorum. Bana uyguladığı psikolojik şiddet, beni sürekli aşağılaması ve sindirmesi. Yavaş yavaş öyle bir işledi ki beni ben dünyanın en kötü insanıyım gibi düşünür oldum. Başkasının başına gelse boyun eğmeseydin derdim. Ama ben eğdim çünkü öyle olmuyormuş. Neymiş bu psikolojik şiddet ki beni bu hale getirdi. Neyse. Senin gelinlik giymeye hakkın yokta denildi, düğün salonu için buldun da bunuyosun da denildi, her şeyi ailene söylerim onlar da bilinsin de denildi. Ben yuttum. Çünkü sindirilmiştim bir kere korkağın teki olmuştum. İyi günlerimiz de oluyordu tabii ama en ufak problemde bu konu tekrar gündem. Bırak beni diyorum seviyorum deyip bırakmıyor da. Neyse böyle böyle ben evlenmek istemiyorum ama söyleyemiyorum. Görümcem laf ediyor, kaynana dedikodu yapıyor ben sineye çekiyorum. Mahkum gibi dolanıyorum ortalıkta. Hal böyleyken eşya bakmaya gittik. Orada benim yılan beni bir soktu laflarıyla benim surat düştü. Sonra surat yapıyosun diye kızdı. Eşya bakıyorum ama beğenmiyorum istediğim gibi değil. Hiçbir şeyi beğenmiyorsun denildi. Benim ne istediğimi umursamıyorsun, gel beraber bakalım demiyorsun denildi. Neyse. Sonra ertesi gün aramız düzeldi. İkimiz gittik birlikte gezdik, beğendik. Pahalı olan hiçbir şeye saldırmadım bu arada kredi çekeceğiz eşyaya ve birlikte ödeyeceğiz. O gün gayet mutlu mesut geçti. Ertesi gün ailesiyle krediyi çektiler. Oradan da büyük çay kaşığına gittiler. Sonra hep birlikte mağazaya gitmişler. Beni aradı. Şöyle kombin yaptım ne dersin dedi. Dedim bensiz ne kombini ben beğenmedim. Almak zorunda değilsin fikir olsun diye dedi. İyi tamam. 2 saat sonra aradı ya o kombini alırsın ya da başka bir şey almam dedi. Millet seninle mi uğraşacak ben gezemem dedi. Biz onu beğendik fiyatta uygun al dedi. Sen dün beni avcunun içine aldığını sandın ama alamazsın dedi. Ailem yok diye dün mutluydun dedi. Ben de alamam dedim. Bitsin bu ilişki istemiyorum dedim. Neyse dün beni kv aradı. Oğlum hastalandı bu inat ne, seven her şeye katlanır dedi al o takımı dedi. Eşya değil mi ne önemi var benim gücüm ona yetiyor dedi. Ben de zaten o bütçede bir şey alacağım ama onları beğenmedim alamam dedim. Sen bilirsin ben başka alamam onları al dedi. Tatlı dille beni kandırmaya çalışıyor böyle. Kadın dediğin az alttan alır. Almazsa ya laf duyar ya dayak yer dedi. Sen alttan alacaksın dedi. Seven insan gider o eşyayı alır dedi. Yok hayır dedim kapattım. Annemi aramış kv. Annem de böyle şey mi olur kız beğenmeden eşya mı alınır demiş. Ne bu inat böyle olursa ben düğün falan yaptırmam demiş. Benim allahın belası nişanlım da bunu duyunca aramış annemi, sen düğün yaptırmazsın haa sen kızın kız oğlan kız mı sanıyosun, ben onu o haliyle kabul ettim siz de her şeyi kabul edeceksiniz demiş. Sonra aradı bana anlattı ben öldüm benim kanım çekildi. Dik başlılığının sonu bu dedi, boyun eğseydin söylemezdim dedi. Hakettiniz dedi. Ben korkudan titriyorum. Patron da maliyet raporu istiyor titreye titreye rapor hazılıyorum bir de tam ucuz komedi. En son bana dedi ki "ya annen sen ben konuşuruz bu aramızda kalır sen her şeyi kabul edersin evleniriz, ya da ben babana da söylerim". Ben eve nasıl gittim bilmiyorum. Annem doğru mu dedi. Doğru dedim anlattım. Annem anlayışlı davrandı. Cahillik gelir başına dedi. O nasıl biri ki seni kabul etti böyle dedi. Madem sevdi etti bunu niye geldi bana söyledi. Anne dedim hasta bu. Annem hayır dedi benim namusumu o mu temizleyecek dedi. Seviyorsan evlen ama ben onun yüzüne bakmam sen de mutlu olamazsın dedi. İstemiyorum dedim. Babana ben anlatırım her şeyi dedi. Babama anlatacaktı ben durdurdum. Babam ne yapar bilmiyorum. Şimdi bu baş belası beni aradı "ben kendi annemi de aradım. Seviyorsanız önemli değil evlenin dedi" dedi. Buna da şaşırdım annesi nasıl kabul etti? Şimdi beni sürekli arayıp tehdit ediyor babana söyleyeceğim diye. Annem korkma diyor ama elimde değil ben korkuyorum. Onun ailesi de öğrendi ya onlar arayıp babama söylerse? Annem ben söyleyeyim diyor. Bu hala sen susacaksın, boyun eğeceksin benimle evleneceksin diyor. Ben arada kaldım. Öyle hayatım kayıyor ben de bir sakinlik öyle bekliyorum. Ben ne yapayım? Burada belki ağır konuşanlar da olacak cahilliğime, aptallığıma. Sıkıntı değil söylenecek her şeyi ben de kendime söylüyorum. Ama bir akıl bir fikir bunlara çok ihtiyacım var.