Ya cidden. Yani şöyle bir düşünüyorum cinsel birliktelik yaşadım demek mi daha travmatik tecavüze uğradım demek mi? Hangisi ortalığı daha çok ayağa kaldırır? Hangisi aile üyelerini daha çok üzer? Onu geçtim bunu söylemek bir insanın aklına neden ve nasıl gelir?
Ben orasini okumadim gerçekten bu adam icin "onsuz ne yapacagim" mi diyorDerdi kimsenin üzülmemesi değil ki, derdi paçayı kurtarmak.
Elin oğlunun o kadar hakaretine susmuş, evlilik planları yapmış, anasına danasına "he" demiş, zoruna gitmemiş. Ama babası bağırıp çağırmasın diye adamı ateşlere atmış.
Daha hala "onsuz ne yapacağım" diyor. Allah akıl fikir versin. Umarım gerçek değildir konu.
Kesinlikle haklısınız. Ben bunu soyledim beni yargıladı, sonra önemli olmadığını söyledi. Sevdiğim için devam ettim. Ben de kendimi savundum, sanane dedim istemiyorsan bırak dedim. Çekemedim ayrildim. Sonra geldi mantiklica konuştuk sözler verdi, inandım iste. Ben yaptigimin arkasında durdum ona karsi. Ezildigimde oldu ama çoğunlukla durdum. Ama bu psikolojik baskı bu noktaya getirdi. Ve emin olun bu noktaya bir haftada gelmedim. Hayatın gerçekleri buraya yazıldığı gibi degil. Babama boyle soylemenin doğruluğunu savunmuyorum. İçimde hata yaptım hissini derinden yaşıyorum. Olaylar biraz soguyunca gerçeği ucundan söylemeyi düşünüyorum. İçim çok karışık mesela burada herkes eski nişanlım için korkunç seyler yazmis. Diyorum ki Allah'ım bu kadar mı kötüydü bu adam. Hala bana o kadar kötüymüş gibi bile gelmiyor. Biliyorum sizin soyledikleriniz dogru. Ama bir tarafimda ben onsuz napicam diyor. Kimseden anlayış beklemiyorum hatalarımı biliyorum. İnsan felaketin içindeyken bu kadar kotu görünmüyor emin olun. Sadece unutulsun ve ben göze batmadan hayatıma devam edeyim istiyorum. Ne hatam varsa bedelini hemen ödeyip kurtulmak istiyorum. Haa bu arada cinayet falan diyen arkadaşlar öyle bir şey mümkün değil emin olun. Ben böyle korkak yalancı ozguvensiz biri de degildim. Sadece kendimi o psipokata teslim edecek kadar iradesizdim. O da beni bu noktaya getirdi işte.
Kafam rahat ama içimde boşluk var onun sevgisinin bıraktığı boşluk. Ne olursa olsun sevmiştim. Evet burada bir çok arkadaşım bekaretin sadece beni bağladığını söylemiş. Yerinizde olsam ben de aynılarını yazardım. Ama gerçek hayatta öyle değil işte. Benim hayatım bitti mi şimdi? Devam etse bile onsuz nasıl devam edecek? Ben ne olacağım bilmiyorum. Geçecek mi bu günler bilmiyorum. Kurtuldum diye de seviniyorum ama bir yerde hata yaptım düşüncesini kafamdan atamıyorum.
Ben orasini okumadim gerçekten bu adam icin "onsuz ne yapacagim" mi diyor
babanıza gerçekten tecavüze mi uğradım dediniz!!Tekrardan selam. Bir gün bu sitede sansasyon yaratacak bir konu açacağım hiç aklıma gelmezdi. Başkaları açardı ben de okurdum. Neyse. Yazdıklarınızın ve attığınız mesajların hepsini okudum. Herkese teşekkür ederim. Doğrucu Davut olmanın hiçbir faydası yokmuş bu da bana ders olsun. Diktir gitsin ne uğraşıyorsun ki? Ama yok bilsin, haksızlık olmasın. Gördük kime haksızlık oldu. Neyse ben size anlatayım bu yüksek adrenalinli maceramı. Dün yanıma çağırmıştım. İş yerime gelecekti. O gelmeden önce bir arkadaşıma her şeyi anlattım ve telefonu almam gerektiğini söyledim. Eğer ki burada alabilirsem tuvalete bırakacağımı, onun gidip almasını ve yok etmesini rica ettim. Sağolsun kabul etti. Sonra bu geldi geçtik oturduk biraz konuştu işte hiçbir şeyi beğenmiyorsun falan filan. Sonra çıktık. Arabada dedim telefonu ver de mobilya resimlerine bakayım. Verdi ama silemedim. Sonra arabayı bir yere çekti. Dedim yapmam lazım. Buna dedim ki şu bakkaldan bana sigara alır mısın, tamam dedi. Dedim telefonu arabaya bağla da müzik açıcam. Bağladı gitti bu süper zeka. Ben o gelene kadar her şeyi sildim telefonundan. Sonra geldi biraz konuştuk ben babana söyleyemem o adamı seviyorum anneye söylemekle aynı şey değil falan dedi. Fazla durmadı bıraktı gitti. Eve geldim. Ben ayrılmak istiyorum ama hala korku da var. Anneme dedim. Annem de söyleyelim dedi ama o da çok kötü durumda. Aradım bunu dedim ben ayrılmak istiyorum, nişanı atıcam sadece şu babama söyleyecek misin, söylemeyeceksen yemin eder misin? Bu ayak yaptı bilmem belki söylerim, ruh halime bağlı. Dedim ben şimdi söylüyorum ve ayrılıyorum. Dedi ki sen öyle bir şey yapamazsın o kadar cesaretin yok blöf yapıyosun. Görürsün dedim. Gittik babamın yanına ben ayrılmak istiyorum dedim. Ayrıl sen bilirsin dedi neden dedi sonra artık bilmiyorum Allah öyle söyletti ben tecavüze uğramıştım o da bunu biliyordu ve bana şantaj yapıyor dedim. Babam çok kötü oldu kim yaptı nasıl yaptı ağladı bayıldı falan. Hemen dedi gelsin eşyalarını alsın. Aradım bunu söyledim gel eşyanı al diye, bu yarın gelirim dedi. Babam kitlendi çok kötü oldu. Annem de amcalarımı çağırdı onlar da durumu öğrendi. Babam dedi götürün bu eşyaları hemen verin götürdüler verdiler. Anlatıldığı kadar kolay değil tabii ama olayım dram dedğil, trajedi. O yüzden böyle kolay anlatıyorum. Sonra bu bana mesaj attı işte kuyruk dikliğinin sonu budur, böyle indirilir diye. Dedim kuyruğumu sen indirmedin ben söyledim söyleyemem sandın ama yaptım. Sen beni kabul ettin ama ben seni etmedim. Fazla uzatmayayım anası mesaj attı sabah "eşyaların içinde tülbent ve oğlumun sana aldığı telefon yok gönder" ben de dayadım mesajı saydım bayağı göndermiyorum telefonu dedim. Sonra oğlu aradı işte telefonu gönder falan göndermeyecektim, babam da gönder uğraşma dedi. Yolladık. Şimdi işe gitmem yasak, göndermiyor babam. Sokağa da çıkarmıyor. Bana bir eziyeti yok ama kendi bayağı kötü durumda yemek falan yemiyor. Bundan sonra ne olacak bilmiyorum. Herkes bütün ailem öğrendi. Eve tıkıldım kaldım. Düzelecek mi bilmiyorum ne zaman düzelecek. Eve kapalı kalırsam kafayı yerim. Kafam rahat ama içimde boşluk var onun sevgisinin bıraktığı boşluk. Ne olursa olsun sevmiştim. Evet burada bir çok arkadaşım bekaretin sadece beni bağladığını söylemiş. Yerinizde olsam ben de aynılarını yazardım. Ama gerçek hayatta öyle değil işte. Benim hayatım bitti mi şimdi? Devam etse bile onsuz nasıl devam edecek? Ben ne olacağım bilmiyorum. Geçecek mi bu günler bilmiyorum. Kurtuldum diye de seviniyorum ama bir yerde hata yaptım düşüncesini kafamdan atamıyorum. Tecavüz demeseydim, bilerek yaptım deseydim neler olurdu bilmiyorum. Benim için dua edin lütfen. Kız kardeşlerime de ibret olsun doğrucu davut olmanın ben bir faydasını görmedim. Gördüğüm psikolojik şiddete, sevdiğim için boyun eğdim ve bu hale geldim. Ayrıldığımda hiç barışmasaydım belki şimdi bu durumda olmazdım. Yine ayrıldım sanki ne oldu daha kötü oldu. Siz siz olun seviyorum deyip güvenmeyin, değiştiririm bunu demeyin. Hiç kimseyi değiştiremezsiniz çünkü.
igrenç pislik adam.sakın evlenme sakın.ardına bıle bakma kaçSelam. Dünyam başıma yıkılmak üzereyken ben iş yerinde oturmuş patron aramadan önce buraya konu açıyorum. Hayatım basit senaryolu bir diziye döndü ve kendimi nasıl bu hale getirdim bilmiyorum. Sonum ne olacak onu da bilmiyorum. Olay şöyle ki sevdiğim beyefendiyle(!) bu sene nişanlandık. Uzun bir ayrılığın ardından bana sözler vermesi ve benim de bunları yemem üzerine bu yola girdik. Bizim temel sorunumuz benim bakire olmamam. Bunu ilk sevgili olduğumuz haftadan itibaren bilmesine ve böyle kabul etmesine rağmen bu konu hiç kapanmadı. Ben bile bile niye bu uçuruma yürüdüm nasıl bu kadar aptal oldum bilmiyorum. Bana uyguladığı psikolojik şiddet, beni sürekli aşağılaması ve sindirmesi. Yavaş yavaş öyle bir işledi ki beni ben dünyanın en kötü insanıyım gibi düşünür oldum. Başkasının başına gelse boyun eğmeseydin derdim. Ama ben eğdim çünkü öyle olmuyormuş. Neymiş bu psikolojik şiddet ki beni bu hale getirdi. Neyse. Senin gelinlik giymeye hakkın yokta denildi, düğün salonu için buldun da bunuyosun da denildi, her şeyi ailene söylerim onlar da bilinsin de denildi. Ben yuttum. Çünkü sindirilmiştim bir kere korkağın teki olmuştum. İyi günlerimiz de oluyordu tabii ama en ufak problemde bu konu tekrar gündem. Bırak beni diyorum seviyorum deyip bırakmıyor da. Neyse böyle böyle ben evlenmek istemiyorum ama söyleyemiyorum. Görümcem laf ediyor, kaynana dedikodu yapıyor ben sineye çekiyorum. Mahkum gibi dolanıyorum ortalıkta. Hal böyleyken eşya bakmaya gittik. Orada benim yılan beni bir soktu laflarıyla benim surat düştü. Sonra surat yapıyosun diye kızdı. Eşya bakıyorum ama beğenmiyorum istediğim gibi değil. Hiçbir şeyi beğenmiyorsun denildi. Benim ne istediğimi umursamıyorsun, gel beraber bakalım demiyorsun denildi. Neyse. Sonra ertesi gün aramız düzeldi. İkimiz gittik birlikte gezdik, beğendik. Pahalı olan hiçbir şeye saldırmadım bu arada kredi çekeceğiz eşyaya ve birlikte ödeyeceğiz. O gün gayet mutlu mesut geçti. Ertesi gün ailesiyle krediyi çektiler. Oradan da büyük çay kaşığına gittiler. Sonra hep birlikte mağazaya gitmişler. Beni aradı. Şöyle kombin yaptım ne dersin dedi. Dedim bensiz ne kombini ben beğenmedim. Almak zorunda değilsin fikir olsun diye dedi. İyi tamam. 2 saat sonra aradı ya o kombini alırsın ya da başka bir şey almam dedi. Millet seninle mi uğraşacak ben gezemem dedi. Biz onu beğendik fiyatta uygun al dedi. Sen dün beni avcunun içine aldığını sandın ama alamazsın dedi. Ailem yok diye dün mutluydun dedi. Ben de alamam dedim. Bitsin bu ilişki istemiyorum dedim. Neyse dün beni kv aradı. Oğlum hastalandı bu inat ne, seven her şeye katlanır dedi al o takımı dedi. Eşya değil mi ne önemi var benim gücüm ona yetiyor dedi. Ben de zaten o bütçede bir şey alacağım ama onları beğenmedim alamam dedim. Sen bilirsin ben başka alamam onları al dedi. Tatlı dille beni kandırmaya çalışıyor böyle. Kadın dediğin az alttan alır. Almazsa ya laf duyar ya dayak yer dedi. Sen alttan alacaksın dedi. Seven insan gider o eşyayı alır dedi. Yok hayır dedim kapattım. Annemi aramış kv. Annem de böyle şey mi olur kız beğenmeden eşya mı alınır demiş. Ne bu inat böyle olursa ben düğün falan yaptırmam demiş. Benim allahın belası nişanlım da bunu duyunca aramış annemi, sen düğün yaptırmazsın haa sen kızın kız oğlan kız mı sanıyosun, ben onu o haliyle kabul ettim siz de her şeyi kabul edeceksiniz demiş. Sonra aradı bana anlattı ben öldüm benim kanım çekildi. Dik başlılığının sonu bu dedi, boyun eğseydin söylemezdim dedi. Hakettiniz dedi. Ben korkudan titriyorum. Patron da maliyet raporu istiyor titreye titreye rapor hazılıyorum bir de tam ucuz komedi. En son bana dedi ki "ya annen sen ben konuşuruz bu aramızda kalır sen her şeyi kabul edersin evleniriz, ya da ben babana da söylerim". Ben eve nasıl gittim bilmiyorum. Annem doğru mu dedi. Doğru dedim anlattım. Annem anlayışlı davrandı. Cahillik gelir başına dedi. O nasıl biri ki seni kabul etti böyle dedi. Madem sevdi etti bunu niye geldi bana söyledi. Anne dedim hasta bu. Annem hayır dedi benim namusumu o mu temizleyecek dedi. Seviyorsan evlen ama ben onun yüzüne bakmam sen de mutlu olamazsın dedi. İstemiyorum dedim. Babana ben anlatırım her şeyi dedi. Babama anlatacaktı ben durdurdum. Babam ne yapar bilmiyorum. Şimdi bu baş belası beni aradı "ben kendi annemi de aradım. Seviyorsanız önemli değil evlenin dedi" dedi. Buna da şaşırdım annesi nasıl kabul etti? Şimdi beni sürekli arayıp tehdit ediyor babana söyleyeceğim diye. Annem korkma diyor ama elimde değil ben korkuyorum. Onun ailesi de öğrendi ya onlar arayıp babama söylerse? Annem ben söyleyeyim diyor. Bu hala sen susacaksın, boyun eğeceksin benimle evleneceksin diyor. Ben arada kaldım. Öyle hayatım kayıyor ben de bir sakinlik öyle bekliyorum. Ben ne yapayım? Burada belki ağır konuşanlar da olacak cahilliğime, aptallığıma. Sıkıntı değil söylenecek her şeyi ben de kendime söylüyorum. Ama bir akıl bir fikir bunlara çok ihtiyacım var.