Hayatı neden bu kadar basite alıyorum?

ToNe_Def

Burayı seviyorum.
Kayıtlı Üye
30 Nisan 2009
485
41
Merhaba kızlar,

Uzun zamandır yaşadığım bi sorunu paylaşmakta kararsız kaldım en sonunda dayanamayıp açtım konuyu bilmiyorumkismile

Buna ne denir bilmiyorum ama sanırım günlük hayatta çok felsefe yapıyorum, bazen herşeyi basite alıyorum hiç birşeyin anlamı olmuyor benim için. Ev, okul, arkadaşlar vs. kimse umrumda olmuyor. Yani bunu böyle yapsam nolacak ki? Amaaan en fazla ne yaşarım ki? diye beynimi kemirerek tabiri caizse hayatı kaale almıyorum.

Daha 18 yaşındayım. Hayat de bana gerçek yüzünü henüz göstermedi ne bileyim bi yakınımı kaybetmedim ya da çok büyük bi acı yaşamadım. Ama bu durum benim canımı fena halde sıkmaya başladı. Başlarda takmamaya çalışsam da kimseye de anlatamadım derdimi.

Acaba bu durum neden olabilir? Düşünecek birşeyimin olmadığımından mı? ki günlerim oldukça yoğun geçiyor, ya da yapmak isteyip te yapamadığım, içimde ukte kalan, cesaret edemediğim birşeyler mi var? Ama bu yanıtlar bu sorunuma çok saçma geliyor :bbo:

Off düşünmekten kafayı yiyeceğim
Ne olur beni güzel yorumlarınızla aydınlatın... senağlama
 
aslında söylediklerin hayatı basite almaktan ziyade, bencilce davranmak ve bu davranıştan ötürü yaşanan bir pişmanlıkmış gibi geldi bana. bu durumdan ötürü kendini sorunsuz ve sorumsuz hissediyor olabilirsin.
bu durumda neler yapabileceğini elbette söyleyemem zira ben de çok sık yaşardım bu durumu. ben bu durumu atlatmanın tek yolunu 'paylaşarak yaşamak' ta bulmuştum.. sadece nefes alarak değil hakkını vererek yaşamaktan bahsediyorum.
günlük kısırdöngülerini kıracak, başkasına faydası dokunacak bir şeyler yap. hiç beklentisiz birini mutlu et. inan iyi gelecektir:)
 
aslında söylediklerin hayatı basite almaktan ziyade, bencilce davranmak ve bu davranıştan ötürü yaşanan bir pişmanlıkmış gibi geldi bana. bu durumdan ötürü kendini sorunsuz ve sorumsuz hissediyor olabilirsin.
bu durumda neler yapabileceğini elbette söyleyemem zira ben de çok sık yaşardım bu durumu. ben bu durumu atlatmanın tek yolunu 'paylaşarak yaşamak' ta bulmuştum.. sadece nefes alarak değil hakkını vererek yaşamaktan bahsediyorum.
günlük kısırdöngülerini kıracak, başkasına faydası dokunacak bir şeyler yap. hiç beklentisiz birini mutlu et. inan iyi gelecektir:)

Tavsiyeniz için çok teşekkür ederim a.s.
Huyum kurusun, bi derdimi, sorunumu yada bi sevincimi dostlarımla yada bazen öyle bi an gelir ki tanımadığım birine bi solukla anlattığım olur. Yani içine kapanık birisi değilimdir.
Ama bu sorunun dili yok ki . Yada daha önce böyle benim gibi problem yaşayan biriyle karşılaşmadım, herhangi bi yerde okumadım sositososito

Normal yaşadığım şeylerden daha farklı şeyler yaşamaya çalışıyorum =) örneğin sadaka vermek, arkadaşlarımı güldürebilmek, insanlara iltifat etmek gibi.
Mesela bazen bu dediğim şey olmuyor, yani normale dönüyorum :) ama sonra tekrar aklıma geliyor :bbo:
Bilmiyorum neden böyle oluyor, çok mu yoruldum bu aralar? Yada diyet yapıyorum onun verdiği bi baskı mı? Sürekli kullandığım ilacın yükünü mü kaldıramıyorum :1no2:
Off kafamçokkarıştı
 
ergenlik psıkolojısıyle alakalı bir durum olabilir,tam anlayamadım durumunu acı mı cekmek ıstıyorsun? Yada yaşadığın sorunlardan kurtulmak için kendını farklı seyler yasamaya mı sevk edıyorsun,hayattan beklentılerın neler ?
 
rica ederim ne demek.
kullandığın ilaçların da bir etkisi olabilir tabii.
bir de bazen insanlar önemsenmediğini düşündükleri zaman böyle davranışlar içine girebilir. beni önemsemeyeni ben hiç önemsemem gibi:)bunu da geneller ve hayata yükler. bir de bunun üzerinde düşün bakalım
 
ergenlik psıkolojısıyle alakalı bir durum olabilir,tam anlayamadım durumunu acı mı cekmek ıstıyorsun? Yada yaşadığın sorunlardan kurtulmak için kendını farklı seyler yasamaya mı sevk edıyorsun,hayattan beklentılerın neler ?

Hayır :) sadece herşeyi küçümsüyorum. Bu hayat, bu insanlar, yaşam vs. şeyler nedense çok basit geliyor. Herşey bir oyun gibi ve ben bu oyunu tiye almıyorum. Umursamıyorum.
Herşey çok boş geliyor..
Ama neden? Yani bu durumdan artık rahatsız olmaya başladım? Ne nedenini ne çözümünü biliyorum boshayallersmile
 
en guzelını yapıyorsun boswer takma kafana hıcbırsey bızım gıbı dertler ıcınde yok olmaktansa dertsız ol daha ıyı:ı)) yok oda olmuyorsa kendını topla rahat batmasın:)))
 

Hayır :) sadece herşeyi küçümsüyorum. Bu hayat, bu insanlar, yaşam vs. şeyler nedense çok basit geliyor. Herşey bir oyun gibi ve ben bu oyunu tiye almıyorum. Umursamıyorum.
Herşey çok boş geliyor..
Ama neden? Yani bu durumdan artık rahatsız olmaya başladım? Ne nedenini ne çözümünü biliyorum boshayallersmile

Düşününce, özünde hiçbirşeyin anlamı yok.

Aynıları hareketlerimize pelesenk olmuşcasına yaşayıpyaşayıp duruyoruz..

Rahatsız olduğun için takıntı yapıyor olabilirsin, yada rahatsız olman gerektiğini düşünüyor olabilirsin
rahat bırak kendini, ben böyleyim rahatsız ola ola kalıcam de, rahatsız olduğundan rahatsız olma.
Durumu kabullenim de çözüm olabilir bazen.
 
Düşününce, özünde hiçbirşeyin anlamı yok.

Aynıları hareketlerimize pelesenk olmuşcasına yaşayıpyaşayıp duruyoruz..

Rahatsız olduğun için takıntı yapıyor olabilirsin, yada rahatsız olman gerektiğini düşünüyor olabilirsin
rahat bırak kendini, ben böyleyim rahatsız ola ola kalıcam de, rahatsız olduğundan rahatsız olma.
Durumu kabullenim de çözüm olabilir bazen.
Durumu kabullenmeyi de denedim ama kafayı yemek üzereyim bi türlü geçmiyor bu saçma düşünce aklımdan. sositososito
en guzelını yapıyorsun boswer takma kafana hıcbırsey bızım gıbı dertler ıcınde yok olmaktansa dertsız ol daha ıyı:İ)) yok oda olmuyorsa kendını topla rahat batmasın:)))
Dertsizim bi sorunum yok demedim ki ben :) yine üzülüyor, ağlıyor, düşünüyor, sinirlenebiliyorum. Sadece bazen çok genel düşünebiliyorum. Kuş bakışı olarak baktığım zaman olaylara "ayy ne saçma!" diyebiliyorum. Yani bunlar anlamsız ve boş gelebiliyor.
Off ne saçma bi sorun kendimi ifade edemedim bi türlü :sinifsinif:
 
Yaşadığın şeylerin benzerlerini yaşadım yaşıyorum halen..
Bunun çözümü yine insanın kendisinde bitiyor..
Kendine bi yaşam,hedef belirle ve onun için uğraş o zaman düşünmeyi bırakıp
yorulacaksın, ben öyle yapıyorum hehe,
Yapmak isteyip yapamadığın şeyler vardır mutlaka onlarla ilgilen..
Seni iyi edecek şeylerin peşinden koşş..
 
Yaşadığın şeylerin benzerlerini yaşadım yaşıyorum halen..
Bunun çözümü yine insanın kendisinde bitiyor..
Kendine bi yaşam,hedef belirle ve onun için uğraş o zaman düşünmeyi bırakıp
yorulacaksın, ben öyle yapıyorum hehe,
Yapmak isteyip yapamadığın şeyler vardır mutlaka onlarla ilgilen..
Seni iyi edecek şeylerin peşinden koşş..

Galiba haklısın canım
Yorumun ve ilgin için çok teşekkür ederim.
Normal hayatıma devam ediyorum ara sıra bu düşünce beynime uğrasa da yavaş yavaş atlatmaya çalışıyorum
Ama bu bir süreç biliyorum, geçen sene de buna benzer birşey olmuştu ve bu yılda tekrarladı. Eğer bu durum belirli zamanlarda yine olursa yardım alacağım CADIARZU
Kendimi meşgul ederek kandırmaya çalışıyorum işe yaramıyor da değil
Kimsede de böyle saçma birşey olmamış meğer,
Belkide dediğiniz gibi rahatsız olmak istediğim için oluyorumdur.
Ama durum böyle hâla hayatı basite almaktayım
Bu şekilde yaşamayı öğrenmeliyim sanırımsenağlama
Umarım en kısa zamanda geçer :a015:
 

Hayır :) sadece herşeyi küçümsüyorum. Bu hayat, bu insanlar, yaşam vs. şeyler nedense çok basit geliyor.[COLOR="Red"] Herşey bir oyun gibi ve ben bu oyunu tiye almıyorum. Umursamıyorum.
Herşey çok boş geliyor..

Ama neden? Yani bu durumdan artık rahatsız olmaya başladım? Ne nedenini ne çözümünü biliyorum boshayallersmile[/COLOR]


amaçların yoksa küçük büyük amaçlar edin. kısa ya da uzun vadede yapmak istediklerini düşün. hayatı sadece geçmiş ve bugüne odaklama.

hayatı ne çok ciddiye alacaksın ne de çok boşlayacaksın.
 
Kendine sorumluluklar edin.
Ciddi sorumluluklar...
a.s
ış, eş gibi...
Belki bir aşk arıyorsun hayatında bir heyecan.
Bunlar da lazım hayatta...
Meşgul edecek bir şeyler bul kendine.
O zaman hayatın anlamı ortaya çıkacak.
Ve sen daha çok gençsin...
a.s
Bunların önemi zamanla ortaya çıkar.
Mutluluğu zor şeylerde değil, basit şeylerde ara.
Küçük şeyler daha büyük mutluluklar getirir... a.s
 
Bence en iyisini yapıyorsun hayatı hafife alarak. Ne olursa olsun hayat zaten çok basit. Doğuyorsun, bir şekilde büyüyorsun, bir bakmışsın birgün tırtlayıp gitmişsin. Hiç kimse için ve hiçbir şey için üzülmeye değmediğini beyninin bir köşesine işlediğinde hayat harika ilerliyor.
 
Valla aynı dertten ben de muzdaribim, hayatı sallayamama sendromu kaydirigubbakcemile3 Aslında bu hoşuma da gitmiyor, sonra amaçsız, isteksiz birisi oluyorum. Başıma gelen hiçbir şeye şaşırmıyorum, hiç bi insanın yaptıklarına üzülmüyorum, ruhsuz, duygusuz bi insan oldum sanırım. Sadece eşimin yaptıklarıyla ilgilenip, onun yanlışlarına sinirlenip, akşam ne yemek yapsam, sabah kaçta kalksamı düşünüyorum. Sanırım senelerce taş gibi okullrda okuduktan sonra, aslan gibi işte çalıştıktan sonra çok boş göründü gözüme dünya. Eeee bu muydu yani dedim defalarca, şu anda da herşeyin bir yalan olduğunu o kadar iyi idrak ettim ki, kaptıramıyorum kendimi hayatın akışına. Üzülüyorum da aslında buna epey.
 
X