• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hayata Karşı Dik Dur...

Lotus

kimse olmadı senin gibi..
Kayıtlı Üye
30 Eylül 2007
2.798
22
358
Bazen değişimi kabullenme ihtiyacı duyuyorsun.
Bunu uzun zamandır istiyordun aslında biliyorum ama sana zor geliyordu yeni bir yaşam ve yeni başlangıçlar.

Omzun düşmüş, başın eğik ve ayakların yere sağlam basmazken zaten yeni bir başlangıcı da düşünemezsin.

Yaşama her sabah 1-0 yenik başlayaşının sebebi de bu…
Sen hayata karşı dik durmadıkça eğik belini görenler senin üstüne binmeye devam edecekler.
Tıpkı bir taksi gibisin, nereden ıslık duysan o tarafa doğru gidiyorsun.
Birisi sana “DUR” dediği zaman hemen frenlere asılıyorsun.
Hep başkaları için var olduğunu görmüyorsun bile.

Kendinden bu kadar uzak olma hakkını sana kim verdi?

Sen!

Evet, evet sen…

Yaşamının sorumluluğu ve kontrolu sende o yüzden bırak artık taksi rolü üstlenmeyi! Kendine ayrı bir yol çizme zamanı gelmedi mi sence de?

Sen bir kahramandın unuttun mu?
Her insan kendi yaşamının kahramanıdır aslında, ama bunu fark etmezler bile…

Kahramanın en etkin görevi: Dünyayı değiştiremeyeceğini bildiği halde yaşam yolunda dimdik ayaktadır ve bu enerjiyi kendini severek bütün hücrelerinde daim tutar.

Artık herkesin çevresinde döndüğü parıl parıl parıldayan bir güneş olmayı bırak ve sadece kendi başına yanan bir mum olmakla yetin!
Bunu yapabildiğinde ne demek istediğimi daha iyi hissedeceksin.
O zaman yaşamındaki ufak detayların üzerinde oluşturacağı muhteşem gücü an be an fark ederek dimdik ayakta duracaksın.

İnsanları mutlu etmek seni kendinden uzaklaştırıyor bunu izliyorum, gözüm sürekli üzerinizde!
Yaşama isyan etmeniz aslında kendinizden uzaklaştığınızı hissetmenizden kaynaklanıyor, bunu biliyorsunuz ama yine de hiçbir şey yapmamak size acı geliyor.

Unutma! O kahraman yüreğinde yattıkça sen başın eğik dolaşmaya kendini mahkum edeceksin…

Şimdi, hemen şu an ayağa kalk ve yere basabildiğince sağlam basmaya çalış.
Evrene kendini hissettirdiğini duyumsamalısın. Evet, o seni şimdi çok daha iyi hissediyor.

Varlığın, bütün hücrelerinin sevinmesine vesile.

Şimdi kendini tekrar izle ve bunu hisset!

Sen herşeye rağmen varsın ve şimdi dünya senin varlığını hissettiği için çok mutlu… a.s.

Alıntıdır...:utangac:
 
çok güzel bir alıntı...
ve kendi adıma, ben varım...gücümün yettiğince kendi kurallarımla, kendi isteklerimle, hayata karşı duruşumla ben varım...
ve ben varım dememi sağlayan, üstüne üstük kendi hiç dememiş olmasına rağmen bana iliklerime kadar hissettiren anneme minnettarım...
o olduğu için, onun sayesinde, o beni bukadar kendimle barışık bu kadar güvenli yetiştirdiği için ben bukadar benim...
 
Emeğine sağlık bu çok güzel ve okuyunca bir anda kendine getiren bir yazııı....
Acaba bu kadar güveniyor ve kendimden bu denli eminmiyim diye düşündümm....
Ama değilim sanırımm...Hani demişsin ya....
Artık herkesin çevresinde döndüğü parıl parıl parıldayan bir güneş olmayı bırak ve sadece kendi başına yanan bir mum olmakla yetin!
 
çok güzel bir yazı vede bir okadar haklı.sadece biz varız,birdaha dünyaya gelmiycek,aslada benden başka bir ben de yok üstelik
Neden kendi hayatımızı mahvetmeye,yok etmeye çalışıyoruz..,neden olamayan bir dünyayı var etmeye çalışıyoruz anlamıyorum?İyi yada kötü aldığımız nefesin bile tadını çıkarmaya çalışmalıyız.
Herşey kendini sevmekte başlıyor,sonra zaten hayat anlam kazanır değerini biliriz,sonrada sever seviliriz....
acaba başkalarını mutlu ederek,mutlu olduğumuzumu sanırız.bazen sorarım bu soruyu kendime.şimdi derim kendimden ödün vererek,benmi mutlu oldum yoksa ödün verdiğim kişimi.aslında kandırıyoruz kendimizi.mutsuzlukla,mutluluk oynuyoruz.keşke dürüst olabilsek kendimize.
:teselli:
 
Back
X