- 7 Mayıs 2021
- 274
- 268
-
- Konu Sahibi kararsizbirisi
- #1
Yorumunuz için teşkkür ederim hangi bölümleri okudunuz acaba?Geç kalmadın.
Daha başındasın.
Sen daha kararsız kalırsan geç kalacaksın ama.
Hayatta bir şeyler nasibimizde varsa bizde doğru gayreti gösterirsekulaşırız.
Yaşım 29.
Lise biter bitmez çok iyi bir üniversiteyi dereceyle kazandım, 5 yıllık idi fakültem.
Bu süreçte hep çalıştım da gerek sosyal işler olsun gerek mesleki anlamda.
Okul bittikten sonraki yıl içinde nişanlandım, aksilikler oldu nişanlı kaldık.
Bir türlü kısmet olmadı atanamadım, senelerce başarılı bir öğrenci iken defalarca olmadığını gördüm.
2. Üniversiteyi de okudum süreç içinde. Ne oldu hala işsizim, şimdi bir de hamileyim. Akşam işsizim ben diye ağladım. Çalışmadığım için mi olmadı hayır elimden ne geldiyse yaptım ama olmadı bir türlü.
Hayatta bir şeylerin sorumluluğunu alacağız olmadıysa da olmadı diyeceğiz ne yapalım.
Gerekirse ağlayıp sızlarız ama başkasını suçlamak yada başkasının lafını duymak bizim hayatımızdaki kararları etkilememeli.
yasin genc. hayat senin. ne istiyorsan onu yap derim.Daha önce çok kez konu açtım ama kısa özet geçeyim
Ailemin tanımadan yöre farkı nedeniyle reddetiği bir sevgilim vardı.
Bizim ilişkmiz de her ne kadar seviyor da olsak sorunluydu.
Baskıcı biriydi kısıtlıyordu. Bir iki kez ayrıldık ama sonra her şeye rağmen geri barışıp bir kaç yıl bekleyelim ailem belki kabul eder diye devam etmiştik.
Aslında mantıklı bakınca ikimiz de ayrılacağımızın farkındaydık. Her neyse
Ben 22 yaşındayım lise mezunuyum dinlenmek ve kendimi geliştirmek istediğim için zaten çok da iyi olmayan işimi bırakıcam ve madem ufukta evlilik hazırlığı falan da yok üniye hazırlanayım dedim.
Karşı taraf açıktan oku dedi ben örgün istedim derken ayrılık kararı aldık. Bu okuma olayı da biraz bahane oldu.
Şuan çok kötü değilim sadece nedense içimde bi korku var.
bu kişi ve çevremdeki diğer kişiler bana örgün üniversite için geç kaldığımı, en erken 28 yaşımda mezun olacağımı, sonra hemen iş bulamayacağımı, evlilik için de geç olacağını vs savunuyor.
Açıktan oku hem de İmam hatip çıkışlı olduğum için sen KPSS ile bi şekilde diyanette iş bulmaya bak diyorlar. Ki bu çok çok zor.
Halbuki ben zaten hem örgün üniye gidip hem de bir yandan KPSS ile alanıma göre bir iş bakacağım.
bilmiyorum geç mi kaldım içimde hep bi korku var. Yıllar sonra da keşke açıktan okusaydım hayata geç kaldım demekten korkuyorum.
Çünkü benim üniye başladığım yaşta insanlar mezun olup işe başlamış oluyor.
Bir de dersanede bir yıl boyunca tamamen buna odaklanıp çalışacağım haliyle ailemin de beklentisi olacak.
Kazanamazsam “biz sana demiştik” denmesi vs cabası.
Sen daha başlamadan başaramamayı kabullenmişsin, böyle olmaz önce kendine güveneceksin. Ha olduda başaramadın tekrar deneyeceksin başarana kadar uğraşacaksın. Elimden geleni yaptım diyene kadar pes etmeyeceksin. Yaşın çoook çok genç. Hayatın başındasın. Sana 50 sinden sonra lise-üniversite okuyan çok örnek veririm. Bir tanıdığım torunu ödevlerde yardım istiyor yardımcı olamayıp küçücük çocuğa mahçup oluyor diye açıktan liseyi bitirdi, okumanın başarmanın tadını aldı bir de üniversite okudu.Daha önce çok kez konu açtım ama kısa özet geçeyim
Ailemin tanımadan yöre farkı nedeniyle reddetiği bir sevgilim vardı.
Bizim ilişkmiz de her ne kadar seviyor da olsak sorunluydu.
Baskıcı biriydi kısıtlıyordu. Bir iki kez ayrıldık ama sonra her şeye rağmen geri barışıp bir kaç yıl bekleyelim ailem belki kabul eder diye devam etmiştik.
Aslında mantıklı bakınca ikimiz de ayrılacağımızın farkındaydık. Her neyse
Ben 22 yaşındayım lise mezunuyum dinlenmek ve kendimi geliştirmek istediğim için zaten çok da iyi olmayan işimi bırakıcam ve madem ufukta evlilik hazırlığı falan da yok üniye hazırlanayım dedim.
Karşı taraf açıktan oku dedi ben örgün istedim derken ayrılık kararı aldık. Bu okuma olayı da biraz bahane oldu.
Şuan çok kötü değilim sadece nedense içimde bi korku var.
bu kişi ve çevremdeki diğer kişiler bana örgün üniversite için geç kaldığımı, en erken 28 yaşımda mezun olacağımı, sonra hemen iş bulamayacağımı, evlilik için de geç olacağını vs savunuyor.
Açıktan oku hem de İmam hatip çıkışlı olduğum için sen KPSS ile bi şekilde diyanette iş bulmaya bak diyorlar. Ki bu çok çok zor.
Halbuki ben zaten hem örgün üniye gidip hem de bir yandan KPSS ile alanıma göre bir iş bakacağım.
bilmiyorum geç mi kaldım içimde hep bi korku var. Yıllar sonra da keşke açıktan okusaydım hayata geç kaldım demekten korkuyorum.
Çünkü benim üniye başladığım yaşta insanlar mezun olup işe başlamış oluyor.
Bir de dersanede bir yıl boyunca tamamen buna odaklanıp çalışacağım haliyle ailemin de beklentisi olacak.
Kazanamazsam “biz sana demiştik” denmesi vs cabası.
Üniversite okuma arkadaşım iyi bi Üniversite kazanmak şu an için senin açından çok zor meslek öğren bunun yerine. Terzilik kuaförluk vsDaha önce çok kez konu açtım ama kısa özet geçeyim
Ailemin tanımadan yöre farkı nedeniyle reddetiği bir sevgilim vardı.
Bizim ilişkmiz de her ne kadar seviyor da olsak sorunluydu.
Baskıcı biriydi kısıtlıyordu. Bir iki kez ayrıldık ama sonra her şeye rağmen geri barışıp bir kaç yıl bekleyelim ailem belki kabul eder diye devam etmiştik.
Aslında mantıklı bakınca ikimiz de ayrılacağımızın farkındaydık. Her neyse
Ben 22 yaşındayım lise mezunuyum dinlenmek ve kendimi geliştirmek istediğim için zaten çok da iyi olmayan işimi bırakıcam ve madem ufukta evlilik hazırlığı falan da yok üniye hazırlanayım dedim.
Karşı taraf açıktan oku dedi ben örgün istedim derken ayrılık kararı aldık. Bu okuma olayı da biraz bahane oldu.
Şuan çok kötü değilim sadece nedense içimde bi korku var.
bu kişi ve çevremdeki diğer kişiler bana örgün üniversite için geç kaldığımı, en erken 28 yaşımda mezun olacağımı, sonra hemen iş bulamayacağımı, evlilik için de geç olacağını vs savunuyor.
Açıktan oku hem de İmam hatip çıkışlı olduğum için sen KPSS ile bi şekilde diyanette iş bulmaya bak diyorlar. Ki bu çok çok zor.
Halbuki ben zaten hem örgün üniye gidip hem de bir yandan KPSS ile alanıma göre bir iş bakacağım.
bilmiyorum geç mi kaldım içimde hep bi korku var. Yıllar sonra da keşke açıktan okusaydım hayata geç kaldım demekten korkuyorum.
Çünkü benim üniye başladığım yaşta insanlar mezun olup işe başlamış oluyor.
Bir de dersanede bir yıl boyunca tamamen buna odaklanıp çalışacağım haliyle ailemin de beklentisi olacak.
Kazanamazsam “biz sana demiştik” denmesi vs cabası.
Başarılar dilerimBen 30 yaşımdayım ve bu yıl hem sosyolog ya da düz memur olabilmek için KPSS'ye gireceğim hem de hukuk için üniversite sınavına gireceğim. Evliyim, çocuk da düşünüyorum. Stajla birlikte 37 yaşında avukat olacağım. Ama bunu başarabilmek hayattaki en büyük hayalim. Kesinlikle yaşa takılma 22 yaş çok çok genç
Yorumunuz için teşkkür ederim hangi bölümleri okudunuz acaba?
İnşallah bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alıp bir an önce güzel bir iş bulurusnuz