- 18 Temmuz 2008
- 94
- 0
- Konu Sahibi kiz_kulesi07
- #1
HAYAT SANADA ÖĞRETECEKTİR…..
içim bir tuhaf yine..nerde o eski ben...çok yorulmışum hayattan aslında arkama bakıyorum da koskoca bir geçmiş ve ben aralarda...bakıyorum sadece bakmakla yetiniyorum..taaaa eskilere takılıyor gözüm birden bire içim ısınıyor bu tabiki KÜÇÜKLÜĞÜM...içimi ısıtan tek şey...geçmişte..geçmişe dair...ne güzel… hiç acıyı tatmamışsın oturmuş oyuncaklarınla oynuyor saçma saçma sorular soruyorsun...o kadar masumsun hiç bir acı kirletmemiş içini,kanatların kırılmamış hayat denilen o kocaman okyanusta rüzgara karşı dimdik durmaya çalışırken...o zaman olsa bile yaraların hemen sarılır,saracak biri mutlaka bulunur...hayat daha almamıştır elinden onları yanlız değilsindir...seni bırakıp gitmemişlerdir daha...içine bir hançer de onlar sokmamıştır...ağlasan bile bağıra çağıra tüm açıklığıyla ağlamışsındır..hıçkırıklarını yastıklara gömerek değil...oyuncaklarını fırlatmışsındır sinirlenince yada en küçük birşeye kafan atınca..ama duvarlara,camlara yumruk atmamışsındır tüm hiddetinle...yada sabahı sabah etmemişsindir tüm yalnızlığınla...en azından senin yanında olan ağlamayasın diye ağlarsan bile seni ninnilerle tekrar uyutacak olanların vardır...sen bunu bilir ve iyice şımarırsın...başlarsın avazın çıktığı kadar bağırmaya...etrafında pervane oluverirler hemen gecenin kaçı olursa olsun farketmez...hep yanında olurlar...sanki hiç bırakmayacak gibi...sense dışından ağlar içinden sevinç çığlıkları atarsın...biraz daha yanında olsunlar diye bütün gücünü harcar tüketirsin...sabahın ilk ışıklarıyla seninde dermanın kalmaz ve o masallar ülkesi olan uykuna dalarsın...seni hıçkırıklarla yada iç acısıyla sıçratıp uyandıracak olan hatıraların yoktur daha...olmaması için elinden geleni yapacaksındır ama hayat sana da o yüzünü gösterecek ve seni de ağına düşürecektir..o zaman sabahlara kadar masumca şımarıklıktan ağlamalar yerini büyük hayal kırıklıklarına ve gözlerinden kanlı yaşlar gelinceye kadar ağlamaya bırakacaktır....bu sefer kendin kalkıp alacaksın bir bardak suyunu, kendin örteceksin üstünü ve bu sefer ninni söyleyenin yada masal anlatanın olmayacaktır....uykuya dalarsan ki artık çok güç bir hal almıştır senin için uyumak..seni o masallar ülkesine götürmeyecektir çünkü....sadece yaşadığın acı hatıraların ıssız karanlığında gezdirecektir seni....sense uykunda bile ağlayacak duruma gelirsin artık...pencereye takılacaktır gözün.. bakacaksın ve göreceksin sabah çoktan olmuştur sense kıvrılmış yatıyorsundur o dikenli yatakta...ama onlar bile acıtmıyordur artık canını...senin yaşadıkların onları bile yıldırmıştır zamanla...hayata bir kez daha direnip kendini bir hışımla deniz kenarında buluverirsin hava bulutlu ve soğuktur...rüzgar yüzüne çarptıkça bir kat daha fazla ağlarsın...yağmur başlar ve sen onunla yarışırsın...bulut bile o kadar çok akıtmaz gözyaşını yeryüzüne...hayatta tek aldığın galibiyet budur beklide……….
içim bir tuhaf yine..nerde o eski ben...çok yorulmışum hayattan aslında arkama bakıyorum da koskoca bir geçmiş ve ben aralarda...bakıyorum sadece bakmakla yetiniyorum..taaaa eskilere takılıyor gözüm birden bire içim ısınıyor bu tabiki KÜÇÜKLÜĞÜM...içimi ısıtan tek şey...geçmişte..geçmişe dair...ne güzel… hiç acıyı tatmamışsın oturmuş oyuncaklarınla oynuyor saçma saçma sorular soruyorsun...o kadar masumsun hiç bir acı kirletmemiş içini,kanatların kırılmamış hayat denilen o kocaman okyanusta rüzgara karşı dimdik durmaya çalışırken...o zaman olsa bile yaraların hemen sarılır,saracak biri mutlaka bulunur...hayat daha almamıştır elinden onları yanlız değilsindir...seni bırakıp gitmemişlerdir daha...içine bir hançer de onlar sokmamıştır...ağlasan bile bağıra çağıra tüm açıklığıyla ağlamışsındır..hıçkırıklarını yastıklara gömerek değil...oyuncaklarını fırlatmışsındır sinirlenince yada en küçük birşeye kafan atınca..ama duvarlara,camlara yumruk atmamışsındır tüm hiddetinle...yada sabahı sabah etmemişsindir tüm yalnızlığınla...en azından senin yanında olan ağlamayasın diye ağlarsan bile seni ninnilerle tekrar uyutacak olanların vardır...sen bunu bilir ve iyice şımarırsın...başlarsın avazın çıktığı kadar bağırmaya...etrafında pervane oluverirler hemen gecenin kaçı olursa olsun farketmez...hep yanında olurlar...sanki hiç bırakmayacak gibi...sense dışından ağlar içinden sevinç çığlıkları atarsın...biraz daha yanında olsunlar diye bütün gücünü harcar tüketirsin...sabahın ilk ışıklarıyla seninde dermanın kalmaz ve o masallar ülkesi olan uykuna dalarsın...seni hıçkırıklarla yada iç acısıyla sıçratıp uyandıracak olan hatıraların yoktur daha...olmaması için elinden geleni yapacaksındır ama hayat sana da o yüzünü gösterecek ve seni de ağına düşürecektir..o zaman sabahlara kadar masumca şımarıklıktan ağlamalar yerini büyük hayal kırıklıklarına ve gözlerinden kanlı yaşlar gelinceye kadar ağlamaya bırakacaktır....bu sefer kendin kalkıp alacaksın bir bardak suyunu, kendin örteceksin üstünü ve bu sefer ninni söyleyenin yada masal anlatanın olmayacaktır....uykuya dalarsan ki artık çok güç bir hal almıştır senin için uyumak..seni o masallar ülkesine götürmeyecektir çünkü....sadece yaşadığın acı hatıraların ıssız karanlığında gezdirecektir seni....sense uykunda bile ağlayacak duruma gelirsin artık...pencereye takılacaktır gözün.. bakacaksın ve göreceksin sabah çoktan olmuştur sense kıvrılmış yatıyorsundur o dikenli yatakta...ama onlar bile acıtmıyordur artık canını...senin yaşadıkların onları bile yıldırmıştır zamanla...hayata bir kez daha direnip kendini bir hışımla deniz kenarında buluverirsin hava bulutlu ve soğuktur...rüzgar yüzüne çarptıkça bir kat daha fazla ağlarsın...yağmur başlar ve sen onunla yarışırsın...bulut bile o kadar çok akıtmaz gözyaşını yeryüzüne...hayatta tek aldığın galibiyet budur beklide……….
