• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hayatın anlamsızlaşması

Y

yesilbulut

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
6 Mayıs 2019
14
4
1
31
Hayat bu aralar büyük bir boşluk benim için.Aslında boşluk tam olarak içimde.Neyin eksik olduğunu bilmediğim yeri asla doldurulamayan tadı tuzu neyi eksikse en eksik. Bir yerlere gitme isteği ve asla bir yere ait hissedememe. Sadece derleşmek istiyorum.İnsanlara değer verdiğinde değişmeleri sevgisizlik belki düzensizlik anlamını yitiren birçok şey varken bazen sadece ıssızlaşıyorum kendi içimde.Bu ıssızlıkta tam olarak kalabalık içinde oluyor hemde aktivite yaparken çalışırken herkesin hayat koşturmacası içinde. Benim gibi hisseden var mı bilmiyorum aslında etrafımda beni severler arkadaşlarım çalıştığım yerde çoğu kişi tanır beni.Erkek ardaşımla bile olan ilişkimde vazgeçmeye yöneldim gibi.Çünkü oda kendi yaşamı içinde ve insanlar ne kadar sevgi görürse o kadar aksine hareket ediyorlar bunu o kadar farkediyorum ki.İkili ilişkiler güvensizlikler samimiyetsizlikler belki böyle hissettiriyor. Benimle aynı duyguları paylaşan var mı bilmiyorum.Ya da beni anlayabilen.Sadece dertleşmeye belki bi çözüme ışığa ihtiyacım var
 
Bu tarz meseleleri bilmemkaçıncı plana iteli 5 sene oldu. Zira bu 5 senede hayatıma 2 çocuk girdi ve kendimi dinleyecek hiç vaktim olmuyor. Böylesi daha iyi. Eskiden ne boş işlere kafa yorarmışım :kahve:
 
yesilbulut .!.:
Hayat bu aralar büyük bir boşluk benim için.Aslında boşluk tam olarak içimde.Neyin eksik olduğunu bilmediğim yeri asla doldurulamayan tadı tuzu neyi eksikse en eksik. Bir yerlere gitme isteği ve asla bir yere ait hissedememe. Sadece derleşmek istiyorum.İnsanlara değer verdiğinde değişmeleri sevgisizlik belki düzensizlik anlamını yitiren birçok şey varken bazen sadece ıssızlaşıyorum kendi içimde.Bu ıssızlıkta tam olarak kalabalık içinde oluyor hemde aktivite yaparken çalışırken herkesin hayat koşturmacası içinde. Benim gibi hisseden var mı bilmiyorum aslında etrafımda beni severler arkadaşlarım çalıştığım yerde çoğu kişi tanır beni.Erkek ardaşımla bile olan ilişkimde vazgeçmeye yöneldim gibi.Çünkü oda kendi yaşamı içinde ve insanlar ne kadar sevgi görürse o kadar aksine hareket ediyorlar bunu o kadar farkediyorum ki.İkili ilişkiler güvensizlikler samimiyetsizlikler belki böyle hissettiriyor. Benimle aynı duyguları paylaşan var mı bilmiyorum.Ya da beni anlayabilen.Sadece dertleşmeye belki bi çözüme ışığa ihtiyacım var
Genişletmek için tıkla...
Bennn bazen kendimi bi denizde yüz üstü salmış oylece salınıp gıdıyormusum gbi hssedıyorum duyudugum. Tek sey sessizlk :( bakıyıorum soyle bir hayatıma kmse ile oyle mukemmel deilm arkadaslarm var ailem var cok skur ama koca bir bosluk
 
Kendini bir yere ait hissedememe durumu bende var mutsuz degilim esim cocugum iyiyim cok sukur ama birseyler eksik farkli bir amac farkli bir mekan gerekiyor sanki bana yas ilerledikcemi boyle oluyor acaba daha gencken lay lay lom ama olgunlastikca birseylerin farkina variyor olabilir insan
 
ben de kendimi bulunduğum yere ait hissetmiyorum,
sanki benim olmam gereken yer burası değilmiş gibi
 
Wynonna .!.:
Kendini bir yere ait hissedememe durumu bende var mutsuz degilim esim cocugum iyiyim cok sukur ama birseyler eksik farkli bir amac farkli bir mekan gerekiyor sanki bana yas ilerledikcemi boyle oluyor acaba daha gencken lay lay lom ama olgunlastikca birseylerin farkina variyor olabilir insan
Genişletmek için tıkla...
Mutsuzluk değil evet tam olarak ama birşeylerde yolunda gitmiyor sanki
 
Bence bunun psikolojik altyapida problemler olmasından ve hayata dair uyguladığınız bir planınızın olmamayisi.ama bir konuda katılıyorum: insanların arasındaki ilişkilerde kalite acayip düştü. Gerçek dost bulmak imkansız gibi geliyor artik bana
 
Ben de ayni dusuncedeyim. Her sey yolunda gitse de hep bir sey eksik gibi. O eksik zamanin bir parcasi gibi, hep var olacak gibi, hic tamamlanmayacak gibi. Neden oldugu mutsuzluk da bundan, artik hep var olacagini bildigimizden.
 
yesilbulut .!.:
Erkek ardaşımla bile olan ilişkimde vazgeçmeye yöneldim gibi.Çünkü oda kendi yaşamı içinde ve insanlar ne kadar sevgi görürse o kadar aksine hareket ediyorlar bunu o kadar farkediyorum ki.İkili ilişkiler güvensizlikler samimiyetsizlikler belki böyle hissettiriyor.
Genişletmek için tıkla...

Erkek arkadaşınız kendi içine döndüğü için sizin de uzaklaşmayı düşünmeniz iki yüzlülük olmuyor mu? Yani yakındığınız şeyi kendiniz yapıyorsunuz.
 
ben de kendimi bulunduğum yere ait hissetmiyorum,
sanki benim olmam gereken yer burası değilmiş gibi
[/QUOTE]
Sahi ya neden böyle hissediyoruz biz ??????
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back