- 25 Kasım 2006
- 8.868
- 19
HATIRALARIN TOZUNU ALIYORUZ
Antalyanın o muhteşem manzarası karşısında...
Kuruluyoruz,önce birer Cappucino ile başlıyoruz sohbete.O kadar eskilere gidiyoruz ki,yeni bir şey yokmuşçasına...İki eski Alsancaklı,yeniler yok....
Onunla birlikte iken,hatıraların tozunu alıyoruz tek tek.Okullarımız,ilk flörtlerimiz,sinemalar,filmler,okuduğumuz,sararmış sayfaları ile her bir kitabımız...müzikleri,kafamızda oynaşan vücut ritimlerimizi artırıp,arada melodisini mırıldanıp,hatırlatıyoruz birbirimize.Garsonun arada bize getirip götürdüklerine aldırmadan
Güneş yorgun kaybolurken mor dağların ardından,sohbete ara verip seyrediyoruz.Deniz süt durgunluğunda,rengini tarifi mümkün değil.Yok ona benzer eş renk.
Ve bir an sadece bir an yumuyorum gözümü,sözcükler takılıyor gene,dans ediyor çevremde. Hemen peçeteye karalıyorum,karalıyorum... hiç sırası değildi.Yine diziliyor cümleler
ÖYLESİNE BİR AN
Bir an yumdum gözümü Bir an öylesine
Bilemezdim yine İzmir takılacak kirpiklerim ıslanacak
Bırak biraz kapalı kalsın
Donmuş kalmış zihnimde,ruhumda,gözümde
Arada da olsa birleşmeli bedenimde
Buradaki biraz burada,biraz orada
Ama oradaki hiç gelmiyor.
Aniden düşüyor gönlüme
Açıyorum gözümü,sesleniyorum buradakine
Hey kendine gel.Sende gider,dönmezsen geri
Yakında gebertirsin sen beni
Buradaki temelli gidecekti....yakalamalıydım
Dinliyor,dönüyor da ...ne vakte kadar bilinmez.Gönlüme söz geçiremiyorum.Her sevdamı bastırdım da İzmir sevdamı asla.
Dostum benim,bilir özlemlerimi.Dalınca gözlerim,hemen susar,sorgulamaz kirpiklerimin nemini.Saygıyla bekler...Hatıralarımız bizi ter ederken,güneşle beraber...Gözlerimizle kalkma vaktinin geldiğini anlarız ...yine buluşmak üzere...yenilere doğru vedalaşırız.
Yeşilimin duyguları
Antalyanın o muhteşem manzarası karşısında...
Kuruluyoruz,önce birer Cappucino ile başlıyoruz sohbete.O kadar eskilere gidiyoruz ki,yeni bir şey yokmuşçasına...İki eski Alsancaklı,yeniler yok....
Onunla birlikte iken,hatıraların tozunu alıyoruz tek tek.Okullarımız,ilk flörtlerimiz,sinemalar,filmler,okuduğumuz,sararmış sayfaları ile her bir kitabımız...müzikleri,kafamızda oynaşan vücut ritimlerimizi artırıp,arada melodisini mırıldanıp,hatırlatıyoruz birbirimize.Garsonun arada bize getirip götürdüklerine aldırmadan
Güneş yorgun kaybolurken mor dağların ardından,sohbete ara verip seyrediyoruz.Deniz süt durgunluğunda,rengini tarifi mümkün değil.Yok ona benzer eş renk.
Ve bir an sadece bir an yumuyorum gözümü,sözcükler takılıyor gene,dans ediyor çevremde. Hemen peçeteye karalıyorum,karalıyorum... hiç sırası değildi.Yine diziliyor cümleler
ÖYLESİNE BİR AN
Bir an yumdum gözümü Bir an öylesine
Bilemezdim yine İzmir takılacak kirpiklerim ıslanacak
Bırak biraz kapalı kalsın
Donmuş kalmış zihnimde,ruhumda,gözümde
Arada da olsa birleşmeli bedenimde
Buradaki biraz burada,biraz orada
Ama oradaki hiç gelmiyor.
Aniden düşüyor gönlüme
Açıyorum gözümü,sesleniyorum buradakine
Hey kendine gel.Sende gider,dönmezsen geri
Yakında gebertirsin sen beni
Buradaki temelli gidecekti....yakalamalıydım
Dinliyor,dönüyor da ...ne vakte kadar bilinmez.Gönlüme söz geçiremiyorum.Her sevdamı bastırdım da İzmir sevdamı asla.
Dostum benim,bilir özlemlerimi.Dalınca gözlerim,hemen susar,sorgulamaz kirpiklerimin nemini.Saygıyla bekler...Hatıralarımız bizi ter ederken,güneşle beraber...Gözlerimizle kalkma vaktinin geldiğini anlarız ...yine buluşmak üzere...yenilere doğru vedalaşırız.
Yeşilimin duyguları