• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hastaligimla ilgili kimseyle rahatca konusamiyorum :(

hussu

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
24 Ağustos 2014
10
0
1
Merhaba,
15 yasinda kalp hastasi oldugumu ogrendim.
Ilk testler sonrasi aritmi dediler, uzerine panik atak, nobetler, sinirsel ve piskolojik problemlerde eklenince nefes alislarimda degisti ve hastalik kisa bi donemde cok agir bi hal aldi.
Uc sene sonra daha iyi bi durumdaydim ama buseferde ilaclara devam etmedende yasayabilirim diye inatlastim ve tedaviyi red ettim.
Hayatimda stress uzuntu heycan korku olmadigi zamanlar altindan kalkabiliyordum ama yas ilerledikce sorunlar buyudukce bu benim icin cok daha zor oldu.

Simdi 22 yasindayim, ilac almiyorum yillik kontrollerimede gitmiyorum kotu birsey duyucam korkusuyla.
Aileme piskolojikti ve 100% gecti dedim.
Etrafimda hic arkadas diyebilicek kimsem yok.
Sevgilimle konusabilirim aslinda ama anlicani zannetmiyorum. Ilk baslarda dikkat ediyordu korkuyordu ilgileniyordu anliyordu ama bi suredir hicbirseyin yok diye bana moral olmaya calismaktan baskada birsey yapmiyor.
Kendi kendime zor anlarimda ayakta durmaya calisiyorum.
Psykologada gitmiyorum artik, sadece yazabiliyorum.. O yuzdende buraya kayd oldum.
Belki anlayan, anlamak isteyen birileri vardir diye..
 
Kk herkes herkesi anlar ,hoşgeldin,
morelini bozma
 
nasıl etkileri oluyor hayatına hastalıgının?

Kavgalara tartismalara gelemiorum, korkuyorum. Yolda biri biriyle kavga etse bile heycanlanip kalbim tekleyebiliyor.. Ki sevdigim kisiylé tartistigim zamani dusunsene :-/ konusamiyorum bile titremekten nefes alamamaktan :-/

Sinemaya gitmekten bile keyif alamiyorum, karanlik kapilar gozukmuyor kalabalik cok gurultulu :-/ bi saat sonra filmin bitmesini iple cekiorum daraliyorum.

Bisuru sey var ya yapmak isteyipte korkumdan yapamadigim, kalbimin nezaman ne yapicagi belli olmuyorki zevk alamiyorum hayattan :-/
 
Merhaba,
15 yasinda kalp hastasi oldugumu ogrendim.
Ilk testler sonrasi aritmi dediler, uzerine panik atak, nobetler, sinirsel ve piskolojik problemlerde eklenince nefes alislarimda degisti ve hastalik kisa bi donemde cok agir bi hal aldi.
Uc sene sonra daha iyi bi durumdaydim ama buseferde ilaclara devam etmedende yasayabilirim diye inatlastim ve tedaviyi red ettim.
Hayatimda stress uzuntu heycan korku olmadigi zamanlar altindan kalkabiliyordum ama yas ilerledikce sorunlar buyudukce bu benim icin cok daha zor oldu.

Simdi 22 yasindayim, ilac almiyorum yillik kontrollerimede gitmiyorum kotu birsey duyucam korkusuyla.
Aileme piskolojikti ve 100% gecti dedim.
Etrafimda hic arkadas diyebilicek kimsem yok.
Sevgilimle konusabilirim aslinda ama anlicani zannetmiyorum. Ilk baslarda dikkat ediyordu korkuyordu ilgileniyordu anliyordu ama bi suredir hicbirseyin yok diye bana moral olmaya calismaktan baskada birsey yapmiyor.
Kendi kendime zor anlarimda ayakta durmaya calisiyorum.
Psykologada gitmiyorum artik, sadece yazabiliyorum.. O yuzdende buraya kayd oldum.
Belki anlayan, anlamak isteyen birileri vardir diye..
Sevgilinide al hastaneye git. Ne demek kontrollere gitmiyorum resmen ihtihardır bu.. İyileşip iyilesmedigini öyle anlayamazsın ki kontrollerini aksatma
 
Back