aaah ah! tutturdum tutturdum da o renk açıldıkça açıldı, dipleri açık kaldı, uçları koyu... ben de yarın bir gün gidiyorum. dedim bu saçla hiçbir yere gidemem ben. eski rengimi tutturmam lazım yeniden. bir başka zaman, emin ellerde, bir kuaförde boyatırım. çünkü kumraldan, hatta açık kumraldan sarıya dönmek akıl işi değilmiş, bunu öğrendim. açıcısız asla olmuyor. neyse, loreal excellence creme 7 kumral aldım, 30 dk boyadım. yıkadıktan sonra şampuan kullandım hemen çünkü sapsarı saçlarım simsiyaha dönüştü. beyaz sabunla da sadece uçlarını bir güzel yıkadım. kuruttum. eski rengime az çok dönüştü. sarıları küllü kumral oldu, uçları zaten o renkti. aralarda gölgeler var gibi ama yıkadıkça açılır diyorlar. eski rengim güneşte parlardı, sapsarı olurdu. ama artık bir beş yıl sonra kendi rengime dönerim sanırım. şimdilik küllü kumral bir renk işte, o sarı halinden bin kat iyi. demem o ki, önce kuaföre gitmek lazım. bu iş evde kesinlikle açıcısız olmaz. bir de şey soracaktım, bu kumral cidden açılır mı? açılırsa alttan kendi rengim mi çıkar yoksa sarı mı çıkar? yapan eden duyan varsa bi beni aydınlatsın, bu da böyle bir macera oldu. saçım yıprandığıyla, rengini kaybettiğiyle kaldı. tabi biraz daha dayanabilseydim istediğim rengi elde edecektim ama o halde okula gitmek istemedim açıkçası.