Çok güzel bir makale.
Her meslekten insana saygım vardır..
Hemşireleri neden küçümserler hayatım boyunca hiçbir zaman anlamadım..
Babam hemşire olmamı isterdi, ama benim yüreğim kof, beceremem diye yanaşmadım ama bir yanım da istedi. :)
Olmadı, kısmet diyelim.. :)
Teşekkür ediyorum kendi adıma, böyle güzel bir yazı ile konu açtığınız için.
Ben de bir sağlıkçı olarak ,moral oldu bana..İlk defa böyle birşey okuyorum.Genelde bize çemkirirler hep..Herşeyi şikayet ederler idareye.Gücünün üstünde şeyler beklerler hep..
Bende bir hemşire olarak böyle bir yazıyı paylaşıp,bizimde yıpranma payını bir asker,bir öğretmen,bir gazeteci kadar belki de daha fazla hakettiğimizi görmek bizi de anlayanların olduğunu bilmek ne güzel.......
Bende bir hemşire olarak böyle bir yazıyı paylaşıp,bizimde yıpranma payını bir asker,bir öğretmen,bir gazeteci kadar belki de daha fazla hakettiğimizi görmek bizi de anlayanların olduğunu bilmek ne güzel.......
çok güzel bir yazı.
ağabeyim ve en yakın dostum doktor olduğundan bilirim yaşadıklarını.
onları duygusuz kesme biçme makinesi gibi görenlere bir örnek vereyim ben..
geçenlerde ağabeyimi aradım,sesi kötü noldu dedim.
bir hastamın odasına gidiyorum. elektrikten 2 elini ve bir bacağı etkilemiş. kesmek durumunudayız. ayaklarım geri geri gidiyor. bunu o gence nasıl söyleyeceğim.sinirlerim feci bozuk.
işte birde bu yanı var bu mesleğin. herkesin yapamayacağı,ruhen kaldıramayacağı şeyleri nerdeyse hergün yaşıyorlar. ben şahsen yapsamazdım bu mesleği..
Allah başımızdan eksik etmesin hiçbirini..
Makaleyi yazanında, buraya alıntılayanında ellerine, emeklerine sağlık...
Her mesleğe saygım var lakin eğitimcilerle sağlık personelinin gönlümdeki yeri ayrıdır, arada işini layıkıyle yapmayanda vardır belki ama bu hepsini karalamaya sebep değildir.
Yaptıkları iş gerçekten çok zor, bir doktor arkadaşımız Cuma akşamı gittiği nöbetten birkaç saat önce döndü, Acil'de 48 saat nöbet.
Allah sağlıkçılarımızın yardımcısı olsun.