Hamilelikten annelikten korkuyorum

Oncelikle hepinize merhabaa yeni uye oldugum icin konuyu dogru yere mi actim bilmiyorum benim sorunum 28 yasinda isi gücu olan biri olmama rağmen annelik beni cok korkutuyor bebekleri sevmeyen biri degilim aksine ozellikle yeni doganlar cok sevimlo masum gelir bana ama is basa dusunce oyle olmuyor guzel bir evliligim var esim bana her konuda destek bebek olayında da hic bir zaman bana baski yapmadi ben de istiyor gibiyim hatta bu ay korunmayi bile biraktik ama forumlar da lohusalikla hamilelikle hatta anne olduğuna pisman olanlarla ilgili yazilari okudukca dedim ki ne yapiyorsun ya neden bu kadar kötü bir seyse isteyeyim kafam cok karisti gercekten anne olan hamile olan ve bundan memnun olanlarim destegine ihtiyacim var annelik bu kadar kotu hayati berbat eden bir daha eskisi gibi asla olamayacagin bir sey mi gercekten burada ki yorumlara gore kafamda bazi şeyler oturacak yorumlarinizi bekliyorum

Cevap bekliyorummm

Henüz bebeğimi kucağıma almadim, kokusunu dyarak içime cekmedim hatta kipirtilarini bile yeni hissetmeye başladım ve sana söyleyebileceğimiz su ki, yasin kaç olursa olsun ne kadar çık gezsen tozsan kendini gekistirsen bile ulasamayacagin bi bilince giriyorsun hamilelikle. Daha duyarlı, daha dikkatli, daha anlayışlı... Dusunki bunlar daha hamilelikte yaşananlar bide doğduktan sonra neler öğretecek neler katacak bize bebeklerimiz. İçinde bi cani büyütmenin, onun hayalini kurmanın, onu hissetmenin, hayatini bir başka hayati donatmak için hazirlamanin tadını başka birseyde bulamazsın. Korkma diyemem insan sorumluluğunu düşününce korkuyor bazen ama Rabbim sana anne olabilmeyi nasip ederse sakin bunu reddetme..

Cevabin icin cok tesekkur ederim boyle olumlu şeyler duymaya o kadar ihtiyacim var ki aslında ben bebek isteyen biriydim arada hala daha olsa iyi olur ailesine vatanina hayırlı bir evladim diye de düşünüyorum hamileligin anneligin cok muhtesem bir duygu olduğuna da inaniyorum ama gel gor ki insanlar o kadar dusuncesizce yorumlar yapiyorlar ki ornegin bir geziye cikacagim zaman gez gez bunlar iyi zamanların çocuk olunca gorurum seni ya da sabah gec kalksam uyu bakalim bebek olunca uyuyabiliyor musun gibi yorumlar kafam karisiyor korkularim artiyor dedigim gibi bu kadar berbat bir seyse neden dogurmuslar hatta bu yorumlari yapanlardan bir tanesi gec ve zor cocuk sahibi olmasina ragmen cocuga sinirlenince keske dogurmasaydim seni diye bagirabiliyor benim su asamada bebek karari verirken bunlara degil olumlu ve bebeğin evlat sahibi olmanin güzelliklerini anlatam yorumlara ihtiyacim var

anne olduguna pısman olanlar varsa gercekden onlara üzüldüm en guzel duygunun tadını cıkarmayı ogrenemedıklerı ıcın
bence hayatdakı en guzel sey allah ısteyen herkese nasıp etsın

Aminn sana da saglikla kucagina almayi nasip etsin

Ona bakarsan bu sitede evlendiğine bin pişman olanlar da çok... Ee ne yapalım o zaman evlenmeyelim çocuk yapmayalım...

Bir evlilik geri dönüşü olan bir sey bosanirsin biter cok bunaldiysan ama cocuk oyle mi geri dönüş olmayan bir yol

Yani sinirleniyosun yeri geliyo bagiriyosun Allahım niye dogurdunmu diyorsun ama o bi anlık öfke bitince o kadar pişman oluyosunki onların o masum yüzleri masum safça sözleri davranışları Allahım ben ne biçim anneyim diye kiziyisun kendine evlatlarım olmadan ben bir hicim arkadaşım seninde olunca evladın hersryden senden öteye gececek bunu bil