çok teşekkür ederim yazdıklarınız bana ilaç gibi geldi evet artık bende daha cok dualara yöneleceğim bugun ikili teste girdim sanırım erkek olacakmıs tekmelerini gördüm ve duygusal olarak bağlanabildim ona sonunda çok şükür Allahıma artık ne olursa olsun kafama takmamaya çalışıcam en azından çaba göstericem üzülsemde değişen birşey olmuyor çünkü sizinde bebişlerinizi Allah bağışlasın size ve yolda olan minnak prenseside sağlıkla kucagınıza almanızı nasip etsin inşallahhayırlı doğumlar dilerim öncelikle
7 yaşında bir oğlum var Allah bağışlarsa
iki de kızım. hatta üçüncü bebeğim daha yolda :)
oğluma hamileyken yaşadıklarım başıma gelenleri burada anlatsam sığdıramam herhalde
hatta burada bahsettim paylaştım başka bi rumuzla
ben lohusalık depresyonu değil hamilelik depresyonu geçirdim stres üzüntü ataklar nefes darlığı uyuyamama yiyememe ne istersen vardı oğluma hamileliğimde
her gün dua okudum sabahın 3 ünde 4 ünde fırlıyodum yerimden nefes darlığıyla hemen Kur'an'a sarılıyodum
hormonlarım bi tavan yapıyordu bi taban
gün içerisinde kaç kere atak geçirdiğimi hatırlamıyorum, geceler ise ayrı işkenceydi
ailemden uzakta olmak tecrübesizlik eşimin anlayışsızlığı kendi hayatına hiç bi şey yokmuş gibi devam edişi kabus gibiydi
ama noldu biliyo musun
doğumdan çıktım o sessiz sakin odama geldim ve oğlumu göğsümde hissettiğim an her şey bi anda yerine oturdu sanki iç organlarım birbiriyle kavga ediyormuş da kavgayı sonlandırmışlar gibi bi dinginlik bi sakinlik bi mutluluk ki tarifi imkansız
oğlumda Allah bağışlasın gayet sağlıklı akıllı sevimli tam bi afacan.
şu anda yaşadıkların hormonlarının sana bir oyunu ve tabii gündelik telaşelerde üstüne tuz biber oluyor
takma düşünme demeyeceğim çünkü aynı yoldan geçtim olmuyor düşünmeden edemiyor insan
mümkün olduğunca kendini oyala
çalışıyosan işine odaklan çalışmıyosan kendine meşgale yarat
bi süreç belli bi süre sonra sona erecek bunu düşün
sevindirici haberlerini almak dileğiyle sağlıcakla kal
ne yazıkki ağır olaylar hamileliğime denk geldi ama anne olarak evet taşıdığımız canlar için güçlü kalmak zorundayız lafta daha kolay gerçi o an olayların içindeyken bu mottodan uzaklaşıyor insan sizin doğuma çok az kalmış acaba doğum stresimi ama bebeğinizi inşallah sağlıkla kucağınıza almanıza cok az kalmış onun kokusunu duyunca en mutlu kadın siz olacaksınız:)BEBEĞİN SENİN DUYGULARINI ANLAMAYACAK KDAR KÜÇÜK FAKAT BUNDAN SNR DİKKAT ETMELİSİN DENİLEN BEBEĞİN DUYGULARI HİSSETTİĞİ ANNE HZIR OLMADIĞI İİN BEBEĞİN GELİŞİMİNDE GERİLEME OLABİLECEĞİ AMA DİKKAT ÇEKİYORUM OLABİLECEĞİ. SENİN BU TARZ DURUMLARDA AKLINA BEBEĞİNİN HAYATINI GETİRMEN GEREKİYOR BELLİKİ ÖZEL SIKICI KONULAR YAŞAMIŞSIN ALLAH YARDIM ETSİN KOCANA DA SANADA. BENİM ARKADAŞIM HAMİLELİĞİNİN 4. AYINDA İŞİ İŞTEN ÇIKARILDI KIZ KAFASINA TAKMAMAYA ÇALIŞTI SONUÇTA BEBEĞİNİN HAYATI VE GELİŞİMİ DAHA ÖNEMLİ. SANA ÖĞÜT VERİRKEN BENDE SON AYLARIMDA DURMADAN STRESE GİRİYORUM OLUR DİYORLAR AMA ZOR YA
ne yazıkki ağır olaylar hamileliğime denk geldi ama anne olarak evet taşıdığımız canlar için güçlü kalmak zorundayız lafta daha kolay gerçi o an olayların içindeyken bu mottodan uzaklaşıyor insan sizin doğuma çok az kalmış acaba doğum stresimi ama bebeğinizi inşallah sağlıkla kucağınıza almanıza cok az kalmış onun kokusunu duyunca en mutlu kadın siz olacaksınız:)
Ben de sizin gibi olmasını umuyorum hatta üzülüyorum lohusa depresyonu duyduk da gebelik depresyonu ne dşye ben düzelebilecek miiyim diyehayırlı doğumlar dilerim öncelikle
7 yaşında bir oğlum var Allah bağışlarsa
iki de kızım. hatta üçüncü bebeğim daha yolda :)
oğluma hamileyken yaşadıklarım başıma gelenleri burada anlatsam sığdıramam herhalde
hatta burada bahsettim paylaştım başka bi rumuzla
ben lohusalık depresyonu değil hamilelik depresyonu geçirdim stres üzüntü ataklar nefes darlığı uyuyamama yiyememe ne istersen vardı oğluma hamileliğimde
her gün dua okudum sabahın 3 ünde 4 ünde fırlıyodum yerimden nefes darlığıyla hemen Kur'an'a sarılıyodum
hormonlarım bi tavan yapıyordu bi taban
gün içerisinde kaç kere atak geçirdiğimi hatırlamıyorum, geceler ise ayrı işkenceydi
ailemden uzakta olmak tecrübesizlik eşimin anlayışsızlığı kendi hayatına hiç bi şey yokmuş gibi devam edişi kabus gibiydi
ama noldu biliyo musun
doğumdan çıktım o sessiz sakin odama geldim ve oğlumu göğsümde hissettiğim an her şey bi anda yerine oturdu sanki iç organlarım birbiriyle kavga ediyormuş da kavgayı sonlandırmışlar gibi bi dinginlik bi sakinlik bi mutluluk ki tarifi imkansız
oğlumda Allah bağışlasın gayet sağlıklı akıllı sevimli tam bi afacan.
şu anda yaşadıkların hormonlarının sana bir oyunu ve tabii gündelik telaşelerde üstüne tuz biber oluyor
takma düşünme demeyeceğim çünkü aynı yoldan geçtim olmuyor düşünmeden edemiyor insan
mümkün olduğunca kendini oyala
çalışıyosan işine odaklan çalışmıyosan kendine meşgale yarat
bi süreç belli bi süre sonra sona erecek bunu düşün
sevindirici haberlerini almak dileğiyle sağlıcakla kal
Bebeğinize bir şey oldu mu acaba ben de sinir krizleri geçiriyorum ağlıyorumMerhaba üzerinden yıllar geçmiş ama ben de aynı yoklardan geçiyorum çok stresli ve hergün ağlamalarla dolu bir gebelik geçiriyorum ve ben de çok korkuyorum bebeğime birşeyler oluyor mu diye lütfen bana cevap verin bebeğiniz sağlıklı mı
Merhaba bebeginiz dogdumu bende aynı sizin gibiyim nasıl bi bebek oldu stres cok etkilermiş yazıyor heryerde bilgilendirirseniz cok sevinirimMerhaba üzerinden yıllar geçmiş ama ben de aynı yoklardan geçiyorum çok stresli ve hergün ağlamalarla dolu bir gebelik geçiriyorum ve ben de çok korkuyorum bebeğime birşeyler oluyor mu diye lütfen bana cevap verin bebeğiniz sağlıklı mı
Bende öyleyim şimdi nasılsınız kacıncı haftanızBebeğinize bir şey oldu mu acaba ben de sinir krizleri geçiriyorum ağlıyorum
sizin yaşadıklarınızın aynısını yasıyorum hepsini birebir ikinci hamileliğim kızım 8 yasında 24ncü haftamdayım ve günden güne kilo veriyorum hiçbiseyi adam akıllı yiyemıyorum sizde bu sekildemiydiniz hiç mi yiyemediniz gelişim geriliği vs olmadımı bebekte birde erken doğum vs yasadınız mıhayırlı doğumlar dilerim öncelikle
7 yaşında bir oğlum var Allah bağışlarsa
iki de kızım. hatta üçüncü bebeğim daha yolda :)
oğluma hamileyken yaşadıklarım başıma gelenleri burada anlatsam sığdıramam herhalde
hatta burada bahsettim paylaştım başka bi rumuzla
ben lohusalık depresyonu değil hamilelik depresyonu geçirdim stres üzüntü ataklar nefes darlığı uyuyamama yiyememe ne istersen vardı oğluma hamileliğimde
her gün dua okudum sabahın 3 ünde 4 ünde fırlıyodum yerimden nefes darlığıyla hemen Kur'an'a sarılıyodum
hormonlarım bi tavan yapıyordu bi taban
gün içerisinde kaç kere atak geçirdiğimi hatırlamıyorum, geceler ise ayrı işkenceydi
ailemden uzakta olmak tecrübesizlik eşimin anlayışsızlığı kendi hayatına hiç bi şey yokmuş gibi devam edişi kabus gibiydi
ama noldu biliyo musun
doğumdan çıktım o sessiz sakin odama geldim ve oğlumu göğsümde hissettiğim an her şey bi anda yerine oturdu sanki iç organlarım birbiriyle kavga ediyormuş da kavgayı sonlandırmışlar gibi bi dinginlik bi sakinlik bi mutluluk ki tarifi imkansız
oğlumda Allah bağışlasın gayet sağlıklı akıllı sevimli tam bi afacan.
şu anda yaşadıkların hormonlarının sana bir oyunu ve tabii gündelik telaşelerde üstüne tuz biber oluyor
takma düşünme demeyeceğim çünkü aynı yoldan geçtim olmuyor düşünmeden edemiyor insan
mümkün olduğunca kendini oyala
çalışıyosan işine odaklan çalışmıyosan kendine meşgale yarat
bi süreç belli bi süre sonra sona erecek bunu düşün
sevindirici haberlerini almak dileğiyle sağlıcakla kal