Arkadaslar iyi günler.
36 haftalik hamileyim ve hamileligim bu zamana kadar cok sukur iyi gecti. Calistim calisiyorum spor yapiyorum vs ama artik cok tükenmeye basladim. Evden Cok calismaya basladim ki müdurum buna izin veriyor ama yinede zorlaniyorum erken kalkmaya, haliyle toplanti vs oldumu mecbur sosyal fln olmam gerekiyor. Artik rahat uyuamiyorum, sık sık ıdrara gitme, ise gidip sosyal olmak vs dogum endisesi, kaygilar kendimi yalnoz hissetme ve gecen haftadan beri adet sancilar gibi kasilmalar basladi…
Hastaneye gittik ve acilma fln olmamis normalmis bu durum. Bu haftada 2-3 gündur duzensiz kasilmalarim oluyor, Cok sert hissediyorum o özel bölgemi ve geceleri dönerken zorluyor..
Buÿük bi ailem yok, esim cok destek veriyor onuda uzuyorum. Iki gundur cok depresif, surekli aglamalar, hayattan tad alamama vs vs Cok tukenmis hissediyorum…
Bi annem var 10-15 dk uzaklikta oturuyo oda calisiyo bide erkek kardesim var yurtdisinda yasiyor bi kac aydir oda. Bu hafta fln annemden Hic bi sekilde Pskkolijik olarak destek alamadim, ariyorum ya cok mesgul oluyor baska seylerle yada memlekette yasayan annanem veya erkek kardeslmle konusuyo surekli ben ikinci plana atiliyorum gibi hissetmeye basladim son zamanlardir. Bide haliyle ilk bebegim heyecanimi fln cok paylastim annemle kardesimle ama böyle bikmislar umursamiyolar gibi davranislari var yok bende onlari hamile yapmisim fln fln. Sanki Hergun bebekle ilgili onlari bunaltiuormusum gibi davraniyolar. Annem kardesimin yanina gitti yurtdisina 10 gun geldi öyle surekli baska seylerle mesgul. Cok kirginim acikcasi. Yakinda oturmama ragmen haftada bi fln görusuyituz okadar.
ilk torunu olucak diye seviniyo bi bakiyorum eskiden vay ben yardim ederim söyle böyle demeler fln hikaye gibi geliyo vunku sonrada siz herseyi halledersiniz oluyor. Gecen hafta buzluga biraz yemek yaptik koyduk.
Bu hafta icindede bi Aradim is cikisi stresli zamanina denk gelmis hemen kapatti trendeyim diye bide tavirlandi. Sonra bi kac dk gecti erkek kardesimle telde konustim bide baktim onu ariyor ilk cok uzuldym acikcasi. Erkek kardesim kendi gitmek istedi yurtdisina birda annemle yasarken anneme illalah ettiriyordu simdi kiymete bindi. Benim zor zamanim diye beni iplemiyolar gibi gibi. Bebege yapilicak hediye vs yaptilar ama beni umursauan yok. Arkadaslarim fln var ama adi ustunde arkadas, herkes iyi gunu dostu. Sevilen sosysl olanda bitisiyim ama kimseyle öyle ruh halimi özelimi paylasabilicegim cok kimsem yok.
Anneme karsi kirginim konusup görusmek istemiyorym bi muddet, bisey desem kabul etmeyip sorun cikaricak. En guzeli herkesten herseyden uzak durmak gibi geliuor. Ibadetlerimi yapmaya calisiyorum cokta hassasim bu aralar. Ilk bebegim cok okudum cok bilgilendirdim kendimi ama artik tukendim Sanki Hic bisey iyi gelmiyor gibi
(
Kayinvalidemlede mesafeliyim dozunda, oda hamileligimi ögrendigunden beri darliyor istenmeyen tavsiyeler, bebegi kucaga alistirma söyle yapma böyle yapma. 5 gram faydasi yok ustune bebek esyasina katkida bulunucagina dair kendine kendine söz verip sonra orali olmadi, herkes enayi cunku..
Icimi dökmek istedim bi nebze buraya
36 haftalik hamileyim ve hamileligim bu zamana kadar cok sukur iyi gecti. Calistim calisiyorum spor yapiyorum vs ama artik cok tükenmeye basladim. Evden Cok calismaya basladim ki müdurum buna izin veriyor ama yinede zorlaniyorum erken kalkmaya, haliyle toplanti vs oldumu mecbur sosyal fln olmam gerekiyor. Artik rahat uyuamiyorum, sık sık ıdrara gitme, ise gidip sosyal olmak vs dogum endisesi, kaygilar kendimi yalnoz hissetme ve gecen haftadan beri adet sancilar gibi kasilmalar basladi…
Hastaneye gittik ve acilma fln olmamis normalmis bu durum. Bu haftada 2-3 gündur duzensiz kasilmalarim oluyor, Cok sert hissediyorum o özel bölgemi ve geceleri dönerken zorluyor..
Buÿük bi ailem yok, esim cok destek veriyor onuda uzuyorum. Iki gundur cok depresif, surekli aglamalar, hayattan tad alamama vs vs Cok tukenmis hissediyorum…
Bi annem var 10-15 dk uzaklikta oturuyo oda calisiyo bide erkek kardesim var yurtdisinda yasiyor bi kac aydir oda. Bu hafta fln annemden Hic bi sekilde Pskkolijik olarak destek alamadim, ariyorum ya cok mesgul oluyor baska seylerle yada memlekette yasayan annanem veya erkek kardeslmle konusuyo surekli ben ikinci plana atiliyorum gibi hissetmeye basladim son zamanlardir. Bide haliyle ilk bebegim heyecanimi fln cok paylastim annemle kardesimle ama böyle bikmislar umursamiyolar gibi davranislari var yok bende onlari hamile yapmisim fln fln. Sanki Hergun bebekle ilgili onlari bunaltiuormusum gibi davraniyolar. Annem kardesimin yanina gitti yurtdisina 10 gun geldi öyle surekli baska seylerle mesgul. Cok kirginim acikcasi. Yakinda oturmama ragmen haftada bi fln görusuyituz okadar.
ilk torunu olucak diye seviniyo bi bakiyorum eskiden vay ben yardim ederim söyle böyle demeler fln hikaye gibi geliyo vunku sonrada siz herseyi halledersiniz oluyor. Gecen hafta buzluga biraz yemek yaptik koyduk.
Bu hafta icindede bi Aradim is cikisi stresli zamanina denk gelmis hemen kapatti trendeyim diye bide tavirlandi. Sonra bi kac dk gecti erkek kardesimle telde konustim bide baktim onu ariyor ilk cok uzuldym acikcasi. Erkek kardesim kendi gitmek istedi yurtdisina birda annemle yasarken anneme illalah ettiriyordu simdi kiymete bindi. Benim zor zamanim diye beni iplemiyolar gibi gibi. Bebege yapilicak hediye vs yaptilar ama beni umursauan yok. Arkadaslarim fln var ama adi ustunde arkadas, herkes iyi gunu dostu. Sevilen sosysl olanda bitisiyim ama kimseyle öyle ruh halimi özelimi paylasabilicegim cok kimsem yok.
Anneme karsi kirginim konusup görusmek istemiyorym bi muddet, bisey desem kabul etmeyip sorun cikaricak. En guzeli herkesten herseyden uzak durmak gibi geliuor. Ibadetlerimi yapmaya calisiyorum cokta hassasim bu aralar. Ilk bebegim cok okudum cok bilgilendirdim kendimi ama artik tukendim Sanki Hic bisey iyi gelmiyor gibi
(Kayinvalidemlede mesafeliyim dozunda, oda hamileligimi ögrendigunden beri darliyor istenmeyen tavsiyeler, bebegi kucaga alistirma söyle yapma böyle yapma. 5 gram faydasi yok ustune bebek esyasina katkida bulunucagina dair kendine kendine söz verip sonra orali olmadi, herkes enayi cunku..
Icimi dökmek istedim bi nebze buraya
tebrik ederim. Ins sag salim kucaklarimiza aliriz.. bende senin gibi herseyi kenfim yaptim esimle beraber. Sizde esinizden bolbol destek alin. Bu ruh hali negatif dusunceler cok tehlikeli gercekten insanin icinden sadece aglamak geliyor bazen…
tek düşündüğüm bebeğim odak noktam.. Eşim de çalışıyor neredeyse her gün ve ben de elimden geldiğince her şeye yetmeye çalışıyorum, home office diyince insanlar anlamıyor aynı sizin dediğiniz gibi iş yerinin gözü hep üzerinizde ve sabah 8den itibaren akşama kadar evin içinde bir stresle oturup çalışıyorsun ve hamilelikte artısı oluyor ben de biraz daha dayanıp son haftalarımı komple home yapıcam başka türlü git gel yapamam, evet insanın en çok annesine ihtiyacı oluyor bu dönemde benim annem uzaktan da olsa destek olmaya çalışıyor ama yakın olmak gibi değil keşke yakın olsaydık hep ona giderdim heralde 
