İlk başlarda böyle karmaşık duygular içinde olman normal tekmelerini onun içindeki varlığını hissedince daha ayrı Bi ruh haline bürüneceksindir muhtemelenSelam herkese. Evet size sorum bu biraz sohbet birazda dertleşmek için açtım bu topiği
7 haftalık hamileyim çok şükür. İlk öğrendiğimde mutlu oldum tabiki de ama sonra hissizleştim değişik bir durum içindeyim .. elimde olmadan sürekli mutsuzluk hissediyorum 3 yıl rahat olunca ona alıştım sanırım
Böyle sanki eve tıkılıcam bebek olunca mutsuz kilolu olacağım gibi hissediyorum neden böyle oldum benim gibi olan var mı ? Oysa 3 yıldır bekliyordumsanki hazır değilmişim .. sonra diyorum gizem kendine gel 3 yıl yeterince rahattın şimdi kendini bebeğine ver hersey daha güzel olacak ama bilmiyorum .. çok şükür rabbime bunu yaşattı bana da
Hadi anlatın bana belki bana da ferahlık gelir sizlerle
Çok teşekkür ederim çok vicdan yapmaya başladım ama geçer inşallah eşim hormonlardan diyorİlk başlarda böyle karmaşık duygular içinde olman normal tekmelerini onun içindeki varlığını hissedince daha ayrı Bi ruh haline bürüneceksindir muhtemelen
Bence ilk çocukta oluyo bu ya bende haala var özgürlüğüm kısıtlanacak gibi hissediyorum bazen sonra onu bu dünyaya bilerek ve isteyerek getirdiğimizi düşünüyorum Bi nebze alışıyor insan tabi doğunca daha da artmazsaÇok teşekkür ederim çok vicdan yapmaya başladım ama geçer inşallah eşim hormonlardan diyorumarım düzelirim ya
Doğumuna az kalmış maşallahBence ilk çocukta oluyo bu ya bende haala var özgürlüğüm kısıtlanacak gibi hissediyorum bazen sonra onu bu dünyaya bilerek ve isteyerek getirdiğimizi düşünüyorum Bi nebze alışıyor insan tabi doğunca daha da artmazsa
İlk başlarda çok korktum ne yalan söyleyeyim. Planlı gebelikti fakat ya ona yeterli olamazsam? Ya iyi bir anne olamazsam? Ya başına bir şey gelirse? Gibi düşüncelerim vardı. Sonra ultrasonda gördüm ve hepsi geçti. Dedim yeterli değilsem bile onun için çabalayacağım.Selam herkese. Evet size sorum bu biraz sohbet birazda dertleşmek için açtım bu topiği
7 haftalık hamileyim çok şükür. İlk öğrendiğimde mutlu oldum tabiki de ama sonra hissizleştim değişik bir durum içindeyim .. elimde olmadan sürekli mutsuzluk hissediyorum 3 yıl rahat olunca ona alıştım sanırım
Böyle sanki eve tıkılıcam bebek olunca mutsuz kilolu olacağım gibi hissediyorum neden böyle oldum benim gibi olan var mı ? Oysa 3 yıldır bekliyordumsanki hazır değilmişim .. sonra diyorum gizem kendine gel 3 yıl yeterince rahattın şimdi kendini bebeğine ver hersey daha güzel olacak ama bilmiyorum .. çok şükür rabbime bunu yaşattı bana da
Hadi anlatın bana belki bana da ferahlık gelir sizlerle
Suan gerçekten böyle hissediyorum korkuyorum sorumluluktan yani nasıl olacak bilmiyorum ya karma karışık bir durumdayım eşim iyi biri ama bugun ona dediğimde bi yadırgadı bilmiyorum nasıl olacak ama dediğiniz gibi bende zamanla benimseyecegim inşalalhİlk başlarda çok korktum ne yalan söyleyeyim. Planlı gebelikti fakat ya ona yeterli olamazsam? Ya iyi bir anne olamazsam? Ya başına bir şey gelirse? Gibi düşüncelerim vardı. Sonra ultrasonda gördüm ve hepsi geçti. Dedim yeterli değilsem bile onun için çabalayacağım.Hala bazen bi korkmuyor değilim aslında fakat normal diyorum kendi kendime. İlk hamilelik, hiç bilmediğimiz duygular, vücudun değişiyor kilo alıyorsun, binbir türlü düşünce bir yandan ya bebek sağlıklı değilse, ne yesem ne içsem, vs. Benim en büyük destekçim eşim oldu ilk trimester da çünkü hamile depresyonu/doğum sonrası depresyon gerçekten de var.
Hepsi geçiyor hiç merak etmeyin. Kendinizi negatif insanlardan ve düşüncelerden koruyun. Bu süreçte bebişle bağlarınız gittikçe güçlenecek siz de hissedeceksinizdir. Sağlıklı bir hamilelik diliyorum.Suan gerçekten böyle hissediyorum korkuyorum sorumluluktan yani nasıl olacak bilmiyorum ya karma karışık bir durumdayım eşim iyi biri ama bugun ona dediğimde bi yadırgadı bilmiyorum nasıl olacak ama dediğiniz gibi bende zamanla benimseyecegim inşalalh
O korkular hep olacak sanırım ama alısıcaz bizde ve inşalalh iyi hayırlı evlatlarımız olacak