- 30 Ağustos 2013
- 15
- 5
Öncelikle herkese merhaba arkadaşlar..Çook uzun zamandır kk forumdaki birçok paylaşımı okuyor ve birçok soruma cevap buluyordum.PAsif bir forumcu olmaktan vazgeçip bende yaşadığım tecrübeleri paylaşmak istedim.UMarım bende birilerinin sorularına ışık tutabilirim....
2009 evlenme yılım.Genç kızlığımdan beri polikistikover rahatsızlığım olduğunu bilmeme rağmen evlendikten sonra bunu hiç umursamadım.Çalışan bir bayanım biraz kariyer yapayım diye düşündüm.Aradan 1 yıl geçti insanlar sormaya merak etmeye başladı,kayınvalide ve görümcemde bu konuyla ilgilenmeye başlayınca hemen korunmayı bıraktık ve yavaş yavaş kendi halinde bakalım ne olacak dedik.
1 ay geçti,2ay ,3ay ,4-5-6-7-8-.... Olmuyor olmuyor....TAmam dedim kesin bu polikistikover over yüzünden ve hemen doktora gittik eşimle beraber.Tavsiye üzerine gittiğimiz doktorda bir tüp bebek uzmanıydı ve hemen bizi tüp bebeğe yönlendirdi.Polikistik oversin ve eğer hemen olsun diyorsan tüp bebek öneririm dedi.Doktorun bu yaklaşımı çok samimiyetsizl geldi,nasıl yani bi ilaç ver bi tavsiyede bulun dedim içimden.SOnra başka doktorlara gittim.yumurtalık büyütme ve çatlatma iğneleri ile aylarca hatta 2 yıla yakın deli gibi ondan ona koşuyordum.İĞne iğne, hormon ilaçları,her ayın regl gününde test yapıp hüsrana uğramak....inanın bir ara okadar ilginçtiki kendimi psikolojik olarak şartladığım için regl olamıyordum.10 gün gecikmem oluyordu ben hala hamileyimdir belki inancıyla regl olamıyordum,testlere inanmak istemiyordum.ve gidipte HCG testi yaptırıp negatif sonucu görür görmez hemen aynı günün akşamı regl oluyordum.
Farklı ve yeni bir doktorla bir süre sonra yine çalışmalara başladım.önce şişirme ve çatlatma kendi halinde yapıldı.sonra ise şişirme çatlatma sonrası aşılama yapıldı.DOktorum öyle ümitlenmişti ki..ÇÜnkü gerçekten çok kaliteli ve güzel 17 mm,18-19,20-21 mm büyüklükte çoklu sayıda folikullar yetişiyordu ve bunlar bize dahada ümit veriyordu.VEl hasıl yine hüsranla sonuçlanınca ,ya senin eşine bir kez daha bakalım dedi.Daha önce eşime sperm testi yapılmıştı ve gayet iyi durumda diye onun üstüne hiç düşmedik.
Bizi bir üroloğa gönderdi ve bu sefer bir sürü testler yapıldı tam detaylı ve sonuç eşim de varikosel vardı yani damar genişlemesi.BU sebepten dolayıda kaliteli sperm sayısı çok az hamilelik şansı çok fazla derecede düşüyordu.Eşimin hemen ameliyat olması gerekiyordu ve o buna karşı hiçde gönüllü olmadığı için diğer şansımızı zorlamak istedi.Tüp bebek....
Kadın Polikistik over , erkek varikosel olursa son kapı Tüp bebek merkezi olur diye düşünerek 2013 temmuz'da doktorun kapısını çaldık.
Ben yurtdışında olduğum için buradaki masraflar elbetteki Türkiye'den çok daha ağır oluyor.Ancak doktorum şansıma Türk'tü.Yeni doktorum ile son çarem olarak gördüğüm tüp bebek tedavime başlamak üzere yeni verilen folikul şişirme göbek iğnelerime başladım.FOlikullarımm belli bir boyuta ulaşınca çatlatma iğnemide vuruldum.1-2 güne kadardı sanırım beni hemen yumurta toplama işlemi (OPU) için narkozla kısa bir süre 10-15 dk kadar narkozla uyutarak dinlenmeye aldılar.YUmurta toplama işlemini merak edenler için yazıyorum,ben ki ağrı eşiği çok düşük hastane ortamındaki herseyden çok korkan biri olarak işlem sırasında zaten uyuyarak geçirdim,narkozdan ayılırken güzel bir rüyadan ayrılır gibi uyandım.Gözlerimi açtığımda odaya almışlardı beni ve sadece hissettiğim ve yıllardır çekmeye alışık olduğum regl sancısıydı.İnanın oda ağrı kesicisiz 10-15 dk ya geçti.Sonrasında bana bir şekerli çay verdikten sonra kendimi bomba gibi hissediyordum.
Toplamda 1 saate hastaneden ayrıldık eşimle,bu arada eşimdende hemen o arada sperm aldılar döllemek için onuda atlamayım.
Okadar zindeydimki eşime eve değil beni işe bırakmasını söyledim.aslanlar gibi 2 saat önce narkoz almış ,yumurtalarını toplatmış biri olarak işimin başına gittim.BU arada benden 13 folikul toplamışlardı.YAnımda yatan bazı hanımların birinde 3 adet birinde 10 adet birinde ise sadece 1 adet folikul yetişmişti.Doktora sorduğumda önemli olan kaliteli olması ,çok olması elbette avantaj ama hepsi boşta olabilir kaliteli olması çok önemli demişti.NEyse artık yumurtalar ve spermler embriyoloğumuzun elindeydi.Bu aşamada iyi bir embriyolog çok önemli diyorlar.yumurtaların erişme zamanı ve gözlem çok önemliymiş.
Doktorumla 3 gün sonra görüşmek üzere anlaştık ve ben dedim ya hemen işe gittim.Ayakta kaldım işlerle ilgilendim akşamı ettim.Ertesi gün Ayağa kalmamadım.Allahım bu nasıl bir acı tuvaletimi yapamıyorum hemen doktoru aradım mesanemin yumurta toplama işlemi sırasında enfeksiyon almış olabileceğini söyledi ve hemen bir ilaç verdi.ilaçla rahatladım ama arkadaşlar yumurtalıklarımın ağrısını size anlatamam mahvetti beni.Ne regl sancısı gibi ne de başka birşey tarifi yok.Doktorum normal olduğunu söyledi çünkü tam toplanan yumurta sayısı kadar 13 defa iğne ile içeriye girilmiş ve tek tek toplama yapılmış ağrı normal dedi.Ama ben en çok istirahat etmediğim için oldu diye düşündüm.
3 gün sonra transfer işlemi için hastaneye gittiğimde doktorum odasına çağırdı.sabah erkenden geldim embriyolarınıza baktım çok güzel büyüyen 5 adet embriyonuz var ama gelin 5.inci gününde yani 2 gün sonra transfer edelim ben daha sağlıklı olacağını düşünüyorum dedi.şaşkınlıkla tamam dedik paşa paşa evimize geri döndük.Eve gelince internetten araştırdık 5.inci gün embriyoları blastokist olarak adlandırılıyormuş ve eğer embriyo sağlıklı bir büyüme gösterirse bu seviyede transfer etmek şansı çok daha artırıyormuş.
Vel hasıl 4.üncü günün akşamı heyecanla sabahı beklerken TÜrkiyeden bir telefon geldi.Bir süredir karaçiğer kanseri teşhisi koyulan kayınpederim vefat etmişti
eşim yıkıldı 11 Ağustos tam bayram günleri,sabah erkenden yıllardır beklediğim transferim ,bir taraftan eşimin acısı,kayınpederimin ani vefatı herşey bir anda birbirine girdi.Elbette eşimi yalnız bırakamadım hemen bilet almalı ve gitmeliydim cenazeye yetişmeliydik.Doktorumu aradım embriyoları dondurmak bi dahaki aya transfer etsek dedim.Cevap aynen şu başarı oranı %40 düşer dedi.
Eşim sen kalacaksın dedi bebeğimizi sana transfer edecekler ve sana sıkı sıkı tutunması için ne gerekiyorsa yapacaksın dedi.Allahım ilk şart moralin çok iyi olması nasıl olacak eşim yanımda değil, ben onun yanında değilim ,yurt dışındayım bütün aile dostlarımız tÜrkiyede tatilde eşim yollarda.....
Ertesi gün oldu bir taksiyle ve yardımcım hanımla beraber transfere gittim.Eşimde artık memleketimiz Ankara'da idi.Beni içeri aldılar 5 kaliteli embriyonun 2 sini transfer ettiler.İŞlem için aşırı derecede sıkışık olmak gerekiyor zor tutuyordum kendimi.Minik embriyo bebekler aynı küçük bir yavru kurbağa tipinde idi.rahmime bırakıldıklarını ultrasonda bende izledim.İŞlemden çıkınca hemen yatılı pozisyonda 2 saat kadar kaldım ve idrarımıza yatakta bir kova gibi birşey ile boşalttım.
Bu arada eşimde babamızı toprağa vermişti.BEbeklerim bana transfer olurken kayınpederimde toprağa verildi.Eşimin bana telefonda söylediği tek şey sadece ümidim sensin moralini yüksek tut ve bebeğin sana tutunması için herşeyi yap dedi.
Ne yapabilirim Allahım dua ediyorum sadece tuvalete kalkmak üzere 1 hafta kadar yattım,yardımcım bana baktı.eşimde zaten 1 hafta sonra geldi.elbette mahvomuştu babasını henüz 60 yaşında kaybetti bir taraftan onun acısı bir taraftanda baba olma arzusu...Hep yalvarıyodum Allah'a ,şimdi daha çok istiyordum bebeğim olmasını eşime teselli olsun diye.
Yanlış hatırlamıyorsam yaklaşık 20 günden sonra Beta HCG testi için doktora gittim kan testimi verdim.ÇOk heyecanlıydım.bütün ailem dostlarım tanıdık herkes dua ediyordu.Duanın gücüne çok inanıyorum.ertesi gün haber geldi ve test sonucu pozitif çıkmıştı.
Şokta idim,doktorum yinede çok acele etme sevinmek için kalp atışlarında duymak lazım dedi.Haydaaa bu ne şimdi derken sevincim biraz kursağımda kaldı.Yine bekle bekle günler zor geçti ve kontrole gittiğimde birden ultrasonda 'tuf tuf tuf tuf"diye at yarışı gibi hızla atan birşey duyduk.İŞte dedin bebeğinin kalp sesi....
Çok mutluyum ,sevinçten ağladım,herkese hemen haber verdim.Rabbim o anı hayal eden herkese o anı en güzel şekilde yaşatsın inşAllah....
Artık bir anne adaylığım ve eşimin yüzünü güldürebildim.Bütün aile acı kaybın hemen arkasından bu haberle biraz daha hayata daha çabuk umutla baktı yeniden...
Hamile kalmak için bütün geçen serüvenim böyle idi.Şİmdi 31 haftalık hamileyim.Ve elbette yazacak paylaşacak çok şeyim var.ÇÜnkü çok daha fazla şeyler yaşadım bunlarıda en kısa zamanda burada konu devamında paylaşacağım.
Ümid edenler için bu hikayeyi paylaştım,bekleyenler sabredenler için.inancınızı yitirmeyin arkadaşlar,Allah'a inanın....
Okuyan herkese teşekkür ederim.Sevgiler
Devamı gelecek.....
2009 evlenme yılım.Genç kızlığımdan beri polikistikover rahatsızlığım olduğunu bilmeme rağmen evlendikten sonra bunu hiç umursamadım.Çalışan bir bayanım biraz kariyer yapayım diye düşündüm.Aradan 1 yıl geçti insanlar sormaya merak etmeye başladı,kayınvalide ve görümcemde bu konuyla ilgilenmeye başlayınca hemen korunmayı bıraktık ve yavaş yavaş kendi halinde bakalım ne olacak dedik.
1 ay geçti,2ay ,3ay ,4-5-6-7-8-.... Olmuyor olmuyor....TAmam dedim kesin bu polikistikover over yüzünden ve hemen doktora gittik eşimle beraber.Tavsiye üzerine gittiğimiz doktorda bir tüp bebek uzmanıydı ve hemen bizi tüp bebeğe yönlendirdi.Polikistik oversin ve eğer hemen olsun diyorsan tüp bebek öneririm dedi.Doktorun bu yaklaşımı çok samimiyetsizl geldi,nasıl yani bi ilaç ver bi tavsiyede bulun dedim içimden.SOnra başka doktorlara gittim.yumurtalık büyütme ve çatlatma iğneleri ile aylarca hatta 2 yıla yakın deli gibi ondan ona koşuyordum.İĞne iğne, hormon ilaçları,her ayın regl gününde test yapıp hüsrana uğramak....inanın bir ara okadar ilginçtiki kendimi psikolojik olarak şartladığım için regl olamıyordum.10 gün gecikmem oluyordu ben hala hamileyimdir belki inancıyla regl olamıyordum,testlere inanmak istemiyordum.ve gidipte HCG testi yaptırıp negatif sonucu görür görmez hemen aynı günün akşamı regl oluyordum.
Farklı ve yeni bir doktorla bir süre sonra yine çalışmalara başladım.önce şişirme ve çatlatma kendi halinde yapıldı.sonra ise şişirme çatlatma sonrası aşılama yapıldı.DOktorum öyle ümitlenmişti ki..ÇÜnkü gerçekten çok kaliteli ve güzel 17 mm,18-19,20-21 mm büyüklükte çoklu sayıda folikullar yetişiyordu ve bunlar bize dahada ümit veriyordu.VEl hasıl yine hüsranla sonuçlanınca ,ya senin eşine bir kez daha bakalım dedi.Daha önce eşime sperm testi yapılmıştı ve gayet iyi durumda diye onun üstüne hiç düşmedik.
Bizi bir üroloğa gönderdi ve bu sefer bir sürü testler yapıldı tam detaylı ve sonuç eşim de varikosel vardı yani damar genişlemesi.BU sebepten dolayıda kaliteli sperm sayısı çok az hamilelik şansı çok fazla derecede düşüyordu.Eşimin hemen ameliyat olması gerekiyordu ve o buna karşı hiçde gönüllü olmadığı için diğer şansımızı zorlamak istedi.Tüp bebek....
Kadın Polikistik over , erkek varikosel olursa son kapı Tüp bebek merkezi olur diye düşünerek 2013 temmuz'da doktorun kapısını çaldık.
Ben yurtdışında olduğum için buradaki masraflar elbetteki Türkiye'den çok daha ağır oluyor.Ancak doktorum şansıma Türk'tü.Yeni doktorum ile son çarem olarak gördüğüm tüp bebek tedavime başlamak üzere yeni verilen folikul şişirme göbek iğnelerime başladım.FOlikullarımm belli bir boyuta ulaşınca çatlatma iğnemide vuruldum.1-2 güne kadardı sanırım beni hemen yumurta toplama işlemi (OPU) için narkozla kısa bir süre 10-15 dk kadar narkozla uyutarak dinlenmeye aldılar.YUmurta toplama işlemini merak edenler için yazıyorum,ben ki ağrı eşiği çok düşük hastane ortamındaki herseyden çok korkan biri olarak işlem sırasında zaten uyuyarak geçirdim,narkozdan ayılırken güzel bir rüyadan ayrılır gibi uyandım.Gözlerimi açtığımda odaya almışlardı beni ve sadece hissettiğim ve yıllardır çekmeye alışık olduğum regl sancısıydı.İnanın oda ağrı kesicisiz 10-15 dk ya geçti.Sonrasında bana bir şekerli çay verdikten sonra kendimi bomba gibi hissediyordum.
Toplamda 1 saate hastaneden ayrıldık eşimle,bu arada eşimdende hemen o arada sperm aldılar döllemek için onuda atlamayım.
Okadar zindeydimki eşime eve değil beni işe bırakmasını söyledim.aslanlar gibi 2 saat önce narkoz almış ,yumurtalarını toplatmış biri olarak işimin başına gittim.BU arada benden 13 folikul toplamışlardı.YAnımda yatan bazı hanımların birinde 3 adet birinde 10 adet birinde ise sadece 1 adet folikul yetişmişti.Doktora sorduğumda önemli olan kaliteli olması ,çok olması elbette avantaj ama hepsi boşta olabilir kaliteli olması çok önemli demişti.NEyse artık yumurtalar ve spermler embriyoloğumuzun elindeydi.Bu aşamada iyi bir embriyolog çok önemli diyorlar.yumurtaların erişme zamanı ve gözlem çok önemliymiş.
Doktorumla 3 gün sonra görüşmek üzere anlaştık ve ben dedim ya hemen işe gittim.Ayakta kaldım işlerle ilgilendim akşamı ettim.Ertesi gün Ayağa kalmamadım.Allahım bu nasıl bir acı tuvaletimi yapamıyorum hemen doktoru aradım mesanemin yumurta toplama işlemi sırasında enfeksiyon almış olabileceğini söyledi ve hemen bir ilaç verdi.ilaçla rahatladım ama arkadaşlar yumurtalıklarımın ağrısını size anlatamam mahvetti beni.Ne regl sancısı gibi ne de başka birşey tarifi yok.Doktorum normal olduğunu söyledi çünkü tam toplanan yumurta sayısı kadar 13 defa iğne ile içeriye girilmiş ve tek tek toplama yapılmış ağrı normal dedi.Ama ben en çok istirahat etmediğim için oldu diye düşündüm.
3 gün sonra transfer işlemi için hastaneye gittiğimde doktorum odasına çağırdı.sabah erkenden geldim embriyolarınıza baktım çok güzel büyüyen 5 adet embriyonuz var ama gelin 5.inci gününde yani 2 gün sonra transfer edelim ben daha sağlıklı olacağını düşünüyorum dedi.şaşkınlıkla tamam dedik paşa paşa evimize geri döndük.Eve gelince internetten araştırdık 5.inci gün embriyoları blastokist olarak adlandırılıyormuş ve eğer embriyo sağlıklı bir büyüme gösterirse bu seviyede transfer etmek şansı çok daha artırıyormuş.
Vel hasıl 4.üncü günün akşamı heyecanla sabahı beklerken TÜrkiyeden bir telefon geldi.Bir süredir karaçiğer kanseri teşhisi koyulan kayınpederim vefat etmişti
eşim yıkıldı 11 Ağustos tam bayram günleri,sabah erkenden yıllardır beklediğim transferim ,bir taraftan eşimin acısı,kayınpederimin ani vefatı herşey bir anda birbirine girdi.Elbette eşimi yalnız bırakamadım hemen bilet almalı ve gitmeliydim cenazeye yetişmeliydik.Doktorumu aradım embriyoları dondurmak bi dahaki aya transfer etsek dedim.Cevap aynen şu başarı oranı %40 düşer dedi.Eşim sen kalacaksın dedi bebeğimizi sana transfer edecekler ve sana sıkı sıkı tutunması için ne gerekiyorsa yapacaksın dedi.Allahım ilk şart moralin çok iyi olması nasıl olacak eşim yanımda değil, ben onun yanında değilim ,yurt dışındayım bütün aile dostlarımız tÜrkiyede tatilde eşim yollarda.....
Ertesi gün oldu bir taksiyle ve yardımcım hanımla beraber transfere gittim.Eşimde artık memleketimiz Ankara'da idi.Beni içeri aldılar 5 kaliteli embriyonun 2 sini transfer ettiler.İŞlem için aşırı derecede sıkışık olmak gerekiyor zor tutuyordum kendimi.Minik embriyo bebekler aynı küçük bir yavru kurbağa tipinde idi.rahmime bırakıldıklarını ultrasonda bende izledim.İŞlemden çıkınca hemen yatılı pozisyonda 2 saat kadar kaldım ve idrarımıza yatakta bir kova gibi birşey ile boşalttım.
Bu arada eşimde babamızı toprağa vermişti.BEbeklerim bana transfer olurken kayınpederimde toprağa verildi.Eşimin bana telefonda söylediği tek şey sadece ümidim sensin moralini yüksek tut ve bebeğin sana tutunması için herşeyi yap dedi.
Ne yapabilirim Allahım dua ediyorum sadece tuvalete kalkmak üzere 1 hafta kadar yattım,yardımcım bana baktı.eşimde zaten 1 hafta sonra geldi.elbette mahvomuştu babasını henüz 60 yaşında kaybetti bir taraftan onun acısı bir taraftanda baba olma arzusu...Hep yalvarıyodum Allah'a ,şimdi daha çok istiyordum bebeğim olmasını eşime teselli olsun diye.
Yanlış hatırlamıyorsam yaklaşık 20 günden sonra Beta HCG testi için doktora gittim kan testimi verdim.ÇOk heyecanlıydım.bütün ailem dostlarım tanıdık herkes dua ediyordu.Duanın gücüne çok inanıyorum.ertesi gün haber geldi ve test sonucu pozitif çıkmıştı.
Şokta idim,doktorum yinede çok acele etme sevinmek için kalp atışlarında duymak lazım dedi.Haydaaa bu ne şimdi derken sevincim biraz kursağımda kaldı.Yine bekle bekle günler zor geçti ve kontrole gittiğimde birden ultrasonda 'tuf tuf tuf tuf"diye at yarışı gibi hızla atan birşey duyduk.İŞte dedin bebeğinin kalp sesi....
Çok mutluyum ,sevinçten ağladım,herkese hemen haber verdim.Rabbim o anı hayal eden herkese o anı en güzel şekilde yaşatsın inşAllah....
Artık bir anne adaylığım ve eşimin yüzünü güldürebildim.Bütün aile acı kaybın hemen arkasından bu haberle biraz daha hayata daha çabuk umutla baktı yeniden...
Hamile kalmak için bütün geçen serüvenim böyle idi.Şİmdi 31 haftalık hamileyim.Ve elbette yazacak paylaşacak çok şeyim var.ÇÜnkü çok daha fazla şeyler yaşadım bunlarıda en kısa zamanda burada konu devamında paylaşacağım.
Ümid edenler için bu hikayeyi paylaştım,bekleyenler sabredenler için.inancınızı yitirmeyin arkadaşlar,Allah'a inanın....
Okuyan herkese teşekkür ederim.Sevgiler
Devamı gelecek.....
Son düzenleme:
bebiş tek mi ikiz mi senin 
