önemli olan verdiğin değerin karşılığını görmekmiş.AŞK hiç bir zaman tek kişilik yaşanmaz. Eger yaşanırsa aşktan çok ızdıraba dönüşür.Nitekim çoğu aşklarda bu hali alır.İsmin "-yalın" hali gibi, yanlızlık gibi.Bilirimki insanın kendine kalmasından acımasız başka birşey yoktur.Gündüz o şatafatlı hayattan sıyrılıp gece yastığa başını koyduğunda ışıklar kapandığında başlar ızdırap hayaller kurarsın ayrılsan bile gelecekmiş gibi belki ağlarsın,özlersin,üşürsün... sonrada bu hayaller içinde uykuya dalarsın.Sabah olur yine o mutluluk saçan maskenin altına sığınırsın.Hiçbirşey yokmuş gibi ancak senin gibi bu acıları çekmiş bir dostun varsa o anlayabiilir maskenin altındakileri. Ama şu bi gerçekki: Eğer sen o yokken bile onun yaşamaya devam edersen onun olmadığını kabullenmezsen bu maskeyi daha çok takarsın....Sen ne zaman istersen o zaman maskesiz dolaşırsın.....yeter ki iste bu sadece senin elinde....
bu durumda olduğum için duygularımı yazmak istedim....:a015: