- 19 Aralık 2006
- 444
- 5
İçin içini kemirirken,hiç istemediğin kadar Onun sesini duymak isterken,haksız olduğunu anlayıp ondan af dilemek isterken yada haklı olduğunu bildiğin halde onu kaybetmek istemezken hatta belki tartışmak bozuşmak için sebep bile sayılamayacak bir konu yüzünden ayrı düştüğünüze ağlarken,kalbin çığlıklar atsa da aklın “arama”, “hak etti bunu” , “ona muhtaç değilsin”gibi saçma sapan nutuklar atar.işte sana bu ve buna benzer şeyleri dedirten ,çileden çıkartan,senin başını dik tutan ama sevgi çiçeklerinin boynunu büken duygular “gurur”!..yalnızlığı sever gurur...karakterli davranmanı kişiliğinden ödün vermemeni ,özür dilersen onun karşısında küçüleceğini ,onurlu olman için benimsemen gereken en önemli değerin kendisi olduğunu söyler durur sana .yalnızlaştırır .oysa bilmen gereken önemli şeylerde var hayata ve ilişkilerine dair...arada saygının yitmediği, sadece bazı anlaşmazlıklardan, ufak tartışmaların yaşandığı ve sözlerin iki tarafça da geri alınmak istenmediği dostluklarda ve aşklarda “gurur”un hiçbir zaman sevgiyi yitirmesine izin verilmemeli. Çünkü “saygı” gibi ilişkileri sağlamlaştırıcı en temel duygu hala yaşanıyorsa, sevginin ölmesi için hiçbir sebep yok.Bir ilişkide yaşananlar, insanın kişiliğini zedeleyici boyuda varmamışsa, hareketler havada uçuşup her şeyi yakıp yıkmamışsa, zeytin dalı uzatmaktan çekinmemeli hiç kimse. Bunu yapmak gurursuzluk değil,kişiliksizlik yada dengesizlik hiç değil.bunu yapmak büyüklük demek özür dilemek erdem demek. Bunu yapmak en önemlisi kıymet bilmek demek...yaşam boyunca kolay kolay yakalanamayan “aşk”ın, “sevgi”nin, “dostluk”un kıymetini bilmek demek...aksi halde içinden atamadığın ve bastırdığın duygularına sahip çıkmayıp, paylaşmadığın için ömür boyunca kendi kendine sızlanmak zorunda kalırsın ve o bunu bilmez. Bilmesini istesen de...!
Alıntı
Alıntı