- 2 Eylül 2012
- 41.591
- 141.626
- 598
Gündemden Düşmeyen Mesele:Türkiye'de Kadın Olmak
Ya da olmaya çalışmak...
Kadının adı var mı bu ülkede?
Ana mı?Karı mı?Kız çocuk mu sadece?
Türkiye yerli yerinde duran bir toprak parçasında kendi halinde bir devlet,senin kadın olup olamamanla ne ilgisi var ki(!)
Peki ya o devletin toplumunu oluşturan ve hiçte masum sayılmayan bizler???
Türkiye'de bir azınlık var kadın olmanın kadın olarak doğmanın keyfini çıkaran,lüksünü yaşayan...
Peki çoğunluk?
Kadın doğduğu gün makus talihi çiziliyor bu çoğunluk içinde.
Onu koridorda kız evlat olarak dünyaya geldiği için hayal kırıklığı ve öfke ile karşılayan bir babaya doğuyor...(cahiliye döneminde değil,günümüzde hala...)
Bu öfkenin endişesini ve erkek doğurmamanın mahçubiyetini taşıyan ne yazık ki hep ürkek bir anne tarafından kucaklanıyor.
Okutulmuyor,okutulsa güdülemeyecek çünkü korkuluyor.
Hep bağlı,hep bağımlı kalsın isteniyor önce babasına varsa abisine hatta sırf erkek diye kendisinden yaşça çok küçük kardeşine.Sonra koca devreye giriyor,işin vehameti artıyor.
Şiddetin ölçüsü ailenin eğitim ve sosyo-kültürel yapısına göre değişse de kadın bir şekilde pasifize ediliyor.
Çoğunluk içinde biraz daha yumuşatılmış bir kısım var ki;burada da kadına uygulanan işlem görünürde farklı özünde aynı.
Bu kısımda kadın okumuş oluyor,mesleğini kazanmış ve çalışıyor durumda.
Ama yine kadın olmanın sırtındaki yükü kalkmıyor.
İki sevgili değiştirse yollu oluyor,iş yerinde kademe atlasa zaten patronla arası iyi anlarsın ya konuşuluyor.
Eve geç gelse komşu teyzelerin bundan ev kadını olmaz yaftasını yiyiyor.
Sokakta biraz alımla dolaşsa herkesin göz hakkı doğuyor.
Utanmasalar bu saatte dışarıda olursan bu tecavüzü tabi ki de hakedersin deniliyor.
Boşansa artık bir numaralı görüşülmeyecek arkadaş listesine alınıyor hem cinsleri tarafından,hiç aramayan erkek tanıdıklarınınsa bir numaralı ''bir ihtiyacın olursa beni mutlaka ara''listesine ekleniyor.
Kadın ne kadar çok şeyle ne büyük bir savaş içinde yaşıyor hayatını?
Tabii ortada ona yaşanılacak bir hayat bırakıyorlarsa....
Ya da olmaya çalışmak...
Kadının adı var mı bu ülkede?
Ana mı?Karı mı?Kız çocuk mu sadece?
Türkiye yerli yerinde duran bir toprak parçasında kendi halinde bir devlet,senin kadın olup olamamanla ne ilgisi var ki(!)
Peki ya o devletin toplumunu oluşturan ve hiçte masum sayılmayan bizler???
Türkiye'de bir azınlık var kadın olmanın kadın olarak doğmanın keyfini çıkaran,lüksünü yaşayan...
Peki çoğunluk?
Kadın doğduğu gün makus talihi çiziliyor bu çoğunluk içinde.
Onu koridorda kız evlat olarak dünyaya geldiği için hayal kırıklığı ve öfke ile karşılayan bir babaya doğuyor...(cahiliye döneminde değil,günümüzde hala...)
Bu öfkenin endişesini ve erkek doğurmamanın mahçubiyetini taşıyan ne yazık ki hep ürkek bir anne tarafından kucaklanıyor.
Okutulmuyor,okutulsa güdülemeyecek çünkü korkuluyor.
Hep bağlı,hep bağımlı kalsın isteniyor önce babasına varsa abisine hatta sırf erkek diye kendisinden yaşça çok küçük kardeşine.Sonra koca devreye giriyor,işin vehameti artıyor.
Şiddetin ölçüsü ailenin eğitim ve sosyo-kültürel yapısına göre değişse de kadın bir şekilde pasifize ediliyor.
Çoğunluk içinde biraz daha yumuşatılmış bir kısım var ki;burada da kadına uygulanan işlem görünürde farklı özünde aynı.
Bu kısımda kadın okumuş oluyor,mesleğini kazanmış ve çalışıyor durumda.
Ama yine kadın olmanın sırtındaki yükü kalkmıyor.
İki sevgili değiştirse yollu oluyor,iş yerinde kademe atlasa zaten patronla arası iyi anlarsın ya konuşuluyor.
Eve geç gelse komşu teyzelerin bundan ev kadını olmaz yaftasını yiyiyor.
Sokakta biraz alımla dolaşsa herkesin göz hakkı doğuyor.
Utanmasalar bu saatte dışarıda olursan bu tecavüzü tabi ki de hakedersin deniliyor.
Boşansa artık bir numaralı görüşülmeyecek arkadaş listesine alınıyor hem cinsleri tarafından,hiç aramayan erkek tanıdıklarınınsa bir numaralı ''bir ihtiyacın olursa beni mutlaka ara''listesine ekleniyor.
Kadın ne kadar çok şeyle ne büyük bir savaş içinde yaşıyor hayatını?
Tabii ortada ona yaşanılacak bir hayat bırakıyorlarsa....