- 16 Eylül 2006
- 24.059
- 18.172
- 37
- Konu Sahibi KarKralicesi
- #1
Gözlerin esmerdi senin, ancak mavisine kadar bulayabildim kendimi, sebebi sen olduğun bir rüzgar hafifletiyor gündüzün sıcaklığını, ıhlamur ağaçları, kaynıyor gibiydi, ama serindi…
Birde kokuyordu ya hadi boş ver, o da senin güzelliğin, ıhlamur dedik bir kere altında oturduğumu saklamak değil niyetim. Dedik ya gölgeler kovalar kendini artık, her yer hafif hafif senin serinliğinde, seni unuttuğumu fısıldamışsın kendini bilmeyen ayaz serinliğine…
O da nerden çıktı şimdi, hala yazın sıcaklığı dolanmışken boynuma…
Gözlerin esmerdi senin, ancak mavisine daldım hayallerin serin dalgasında, öyle savurdum kendimi, ıssız bir liman, ufacık bir gölgeye yakıştırdım kendimi, utandım !...
Mavinin büyüklüğünde, esmerdi hani gözlerin…
Seni sevdiğimi ezberledim bugün, bugün o kadar sıcaktı ki, senin estiğini düşündüm bugün, gözlerinden yeşermiş bir gölgede, maviye çalıyordum bugün, öyle ezberdi işte benimkisi, tıpkı her bahar, her yağmur, her sıcak ve hep sen gibi…
Bugün nerden başladı, nerden araladı sabahın kapısını bilmiyorum, hala uyanık değil kaşlarımın çatılmışlığı, geceden yıkılmış gözlerimin üzerine, oysa her sabah senin serinliğinde kovalar günün sıcak telaşını…
Dalların kıpırdadığı gibi olur yüreğim, engin gövdenin yorulmuş seslenişi gibi, hafiften kımıldıyorum işte…
Bunda anlamayacak ne var, hani gölgelersin kendini, hani serindir yeteri kadar, hani güneş ulaşamaz yakınına da küser, ne ışığı ne de sesi vardır hani öyle bir şey, öyle masum kırarım kendimi, hafiften çıkar sesim, maviyimdir işte, gözlerinin esmerliğinde…
Gözlerin esmerdi senin, koşar geçmişin silik rengine doğru, kendini yakar derin baktığında, yetmez maviliğim söndürsün kor olmadan, yetmez de öylece kalır kendiliğinden, hafiften sen esersin ya oda yetmez işte, yanar gözlerin ateşin esmerliğinde…
Gözlerin esmerdi senin, her baktığında binlerce yaprak kımıldar uykusundan, her baktığında mavi bırakır beni, her baktığında gül açarda solar bile kendini…
Boğazına düğümlenir sevgin, bütün serinliğin girer koluna, öylece esersin işte…
Kendine ait zamanların gözlerin gibi esmerdir senin…
Her bahar kendini adar sana, sen olmayınca maviyimdir ben kendi zamanımda…
Senin gözlerin esmerdir ve ben ancak mavisinde bulurum kendimi…
alıntı..
