Herkese merhaba, okuyan ve yardımcı olmaya çalışan herkese şimdiden çok teşekkür ederim.
3 ay önce nişanlandım. Nişandan 15 gün sonra görümcemle tartışma yaşadık birbirimize kırıcı bazı sözler sarfettik. Nişanlım bu süreçte her iki tarafa hak vermiş olsa da pek iyi yönetemedi süreci. Görümcem de ben de arayı düzeltmeye yanaşmadık. Daha sonra nişanlım da bu konuda bir şey yapmayacağını, bir şey yapılması gerekiyorsa bizim yapabileceğimizi, kararı bize bıraktığını söyledi.
Sonrasında nişanlım arada kaldığı için içim rahat etmeyince görümcem ile konuşup niyetimin kesinlikle kırmak olmadığını anlattım, kendimi açıkladım ve bunun karşılığında tekrardan kırıcı sözler işittim. Nişanlıma da durumu açıklayarak bundan sonra bu durumun düzelmesi için hiçbir şey yapmayacağımı, aksine bu sözlerden sonra da aramızın düzelmesine lüzum olmadığını ve mümkün olduğunca da mesafeli olacağımı söyledim.
Bunlardan 1 ay sonra da (1 ay boyunca hiçbir şekilde iletişim kurmadık ve bir araya gelmedik) görümcem aniden hiçbir şey olmamış gibi, ben kendimi açıkladığımda beni terslememiş gibi yakınlık kurmaya çalıştı (görüntülü WhatsApp aramaları, dışarıda kahve içmeye davet etmeler vb.) ben de buna izin vermedim.
Şu an nişanlım ile kavgalı durumdayız çünkü benim de hiçbir şey olmamış gibi davranmamı bekliyor.
Sorun şu ki şimdiye kadar nişanlıma adil olduğu konusunda güvenirdim, haklı olduğum her şey için kim olursa olsun beni savunmuştur. Haksız olduğumda ise bunu herkesin içinde dile getirmez, yalnız olduğumuz zaman sakin bir şekilde bana anlatırdı. Ancak bu olay "Nişandan sonra değişti mi?" diye düşündürüyor bana. Zaten anne ve babadan dolayı yaralıyım, yanlış bir evlilik yapmaktan ölesiye korkuyorum.
Bu şüphe korkudan kaynaklı mı yoksa gerçekten şüphe duymalı mıyım emin olamıyorum, bu konuda her bir yorumunuz benim için çok önemli.
3 ay önce nişanlandım. Nişandan 15 gün sonra görümcemle tartışma yaşadık birbirimize kırıcı bazı sözler sarfettik. Nişanlım bu süreçte her iki tarafa hak vermiş olsa da pek iyi yönetemedi süreci. Görümcem de ben de arayı düzeltmeye yanaşmadık. Daha sonra nişanlım da bu konuda bir şey yapmayacağını, bir şey yapılması gerekiyorsa bizim yapabileceğimizi, kararı bize bıraktığını söyledi.
Sonrasında nişanlım arada kaldığı için içim rahat etmeyince görümcem ile konuşup niyetimin kesinlikle kırmak olmadığını anlattım, kendimi açıkladım ve bunun karşılığında tekrardan kırıcı sözler işittim. Nişanlıma da durumu açıklayarak bundan sonra bu durumun düzelmesi için hiçbir şey yapmayacağımı, aksine bu sözlerden sonra da aramızın düzelmesine lüzum olmadığını ve mümkün olduğunca da mesafeli olacağımı söyledim.
Bunlardan 1 ay sonra da (1 ay boyunca hiçbir şekilde iletişim kurmadık ve bir araya gelmedik) görümcem aniden hiçbir şey olmamış gibi, ben kendimi açıkladığımda beni terslememiş gibi yakınlık kurmaya çalıştı (görüntülü WhatsApp aramaları, dışarıda kahve içmeye davet etmeler vb.) ben de buna izin vermedim.
Şu an nişanlım ile kavgalı durumdayız çünkü benim de hiçbir şey olmamış gibi davranmamı bekliyor.
Sorun şu ki şimdiye kadar nişanlıma adil olduğu konusunda güvenirdim, haklı olduğum her şey için kim olursa olsun beni savunmuştur. Haksız olduğumda ise bunu herkesin içinde dile getirmez, yalnız olduğumuz zaman sakin bir şekilde bana anlatırdı. Ancak bu olay "Nişandan sonra değişti mi?" diye düşündürüyor bana. Zaten anne ve babadan dolayı yaralıyım, yanlış bir evlilik yapmaktan ölesiye korkuyorum.
Bu şüphe korkudan kaynaklı mı yoksa gerçekten şüphe duymalı mıyım emin olamıyorum, bu konuda her bir yorumunuz benim için çok önemli.
