Gönlümün Mısraları

hasretin en koyu rengine büründü yine gözlerim...

aşk kalbinde biri varken yerine bir başkasını koyamamakmış..

Oturdum bir kenara bir yanımda sensizlik diğer yanımda senden kalan hatıralar. Düşünüyorum şimdi seni tanıdığım sensiz geçen günlerimi. Hani derdin ya giden gitmiştir kendi yolunu çizmiştir. Asla ya benimsin ya da kara toprağın diyemem kimseye diye. İşte bu yüzden Yanlıştı sevmek belki de senin için. Ya da bir çocuk kadar bile cesur değildin sevmekte. Oysaki ben yeni doğmuş bebeğin kokusundaki masumluk gibi sevdim seni. Her şeyden herkesten çok ama her şeye herkese de direnerek. Yeri geldi göreyim diye dua ettim yeri geldi özlemimden gecelerim düşman oldu bana. Ama bir gün olsun vazgeçmedim seni sevmekten vazgeçemedim. Nasıl vazgeçerdim ki o yanağındaki kimselerin görmediği minik gamzenden içinde barındırdığın çocuktan en çokta âşık olduğum o gece karası gözlerinden. Ben sevdiğim o deli dolu koca adamdan nasıl vazgeçebilirdim ki. İzmir daha da anlam kazandı aslında bana sen girince gönlüme. Yaşlı genç çocuk demeden herkese ama herkese anlatmak istedim seni. Sende duy bendeki bu sevdayı diye. Belki anlamak istemedin belki de görmezden geldin. Ama bir çocuğun avuçlarında ki bilyelere duyduğu masum sevgi gibi sevdim seni. Şimdi en koyusundan yaşıyorum sensizliği. Ellerimde gözlerimden akan yaşları kurulamak için bir avuç mendil telefonumun ekranında resmin dilimde adın aramanı bekliyorum. Gel işte geç olmadan gel. Sana verebileceğim pek bir şeyim yok aslında ama yüreğimi verebilirim ellerine. Gel işte çok bekletmeden. Gönlüm mezara girmeden gel..

Yalanda olsa hayallerim var.
Bir cebim umutla dolu.
Sevimli hırçın bir çocuğun
renkli misketleri gibi düşünmek güzlerini.
Yalanda olsa sarılmak hayaline,
bir yanım uçurum
tutunduğum taraf ise yüreğin.
Güçlendir yüreğini.
Yalanda olsa çal kapımı
bir akşam esintisi gibi gir içeri.
Ellerinde güzlerinden düşen umutlarım olsun.
Yalanda olsa Sev, sevindir beni..

hoşçakal bir zamanların birtanesi hoşçakal sevdiğim vazgeçiyorum işte senden bu gece son gece anmayacagım artık adını bakmayacağım beni kendine aşık eden o kömür gözlerine. düşnmeyeceğim artık ders anlatırken çeneni sıvazlayan sakallarını çekiştiren huylarını her şeye uygun olan mimiklerini. idam ediyrum bu gece seni kalbimden de hayallerimden de gözün aydın sevdiğim vazgeçtim işte senden bundan sonra mutlu ol seni sevecek ben yok artık sana deli divane bir elif yok. 2.adım gibi yağmur olup akmayacağım artık kalbine çıkmayacağım karşına rahat ol değmeyecek gözlerin bna ve en önemliside ümit etmeyeceğim artık seversen diye.