gidiyormuşsun

Gidiyormuşsun..
bir parça daha kırıldı içim,biraz daha kanadım..
biraz kan ağladım;biraz kendime,biraz sana,
biraz suçsuz,günahsız insanlara kızdım,
sonra da dışarı attım kendimi.
uzun uzun yürüdüm;yaptıklarımı,yaptıklarını,
yaşanan,yaşanmayan herşeyi düşündüm.
bazen haklı sen oldun,bazen ben...
sonra yorulduğumu farkettim...
yitirilmiş bir hayatın muhakemesini yapmaktan yoruldum.
sağlığımı,senelerimi gurura yenik düşmüş bir hayatın
kırıntılarından kurtarmaya çalışmaktan,kırık ruhumu
onarmaya çalışmaktan yoruldum artık.

eve döndüm yorgunluğuma sarıldım...
ve sen diye kapadım gözlerimi...

Gidiyormuşsun...
umudumu da götür yanında.
bana döneceğini düşünmeye
gücüm yetmezken artık,
şehirle beraber beklemek
istemiyorum seni.
ne varsa gönlümde,
seni hayatımdan çıkarırken
bıraktım yanına.
bu acılı umududa sen sıkıştır bavuluna,
hayallerine kat,
çoğalsın biten ömrüm
yarınlarınla..

Gidiyormuşsun..
ne kadar kolay vazgeçtim senden yıllar önce
arkama bakmadan çekip gittim
bukadarını beklemiyordum,
incitmekti biraz tek istediğim oysa;
ama ben gideceğim günü
bekleyerek yaşayamıyordum
senin için sevmek çok geç artık,
bu yüzden ses çıkarmadın arkamdan..
evet,kırgındım
gitmiştim ama affetmek için
bir tatlı sözdü yolunu beklediğim,
bekledim,değmezmişim,anladım.
artık benim hasta ruhuma sen bile çare olamazsın...
gidiyormuşsun
Hoşçakal Sevgili...
Hoşçakal...